Onze toekomst wordt bedreigd door de rechtse regering die van de armen steelt om aan de rijken te geven. Net zoals de neoconservatieven van de jaren 1980, zoals Thatcher en Reagan, willen ze ons laten geloven dat er geen alternatief is. Erger nog, er wordt gezegd dat die besparingen in het belang van onze toekomst zijn. Als de rechtse partijen toch zo bezorgd zijn om onze toekomst, waarom besparen ze dan op alles wat voor jongeren belangrijk is? Voor een degelijke toekomst zullen we zelf moeten strijden, op straat en met stakingen!
We zagen zelden een regering die zo op een confrontatie uit was als deze van Michel. We zullen met evenveel vastberadenheid ons verzet ertegen moeten organiseren. Jongeren kunnen daar een cruciale rol in spelen. Kijk maar naar het verzet in de jaren 1980 tegen de vorige rechtse regeringen. Toen organiseerden jongeren lokale comités van jongeren in strijd tegen de besparingen. Er werden massale jongerenmarsen voor werk gehouden. Zo waren er in 1984 maar liefst 40.000 betogers op deze jongerenmars. Toen al werd een collectieve vermindering van de arbeidsduur zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen geëist, alsook degelijke arbeidsovereenkomsten. De strijd voor werk is essentieel om een toekomst te kunnen uitbouwen.
De Vlaamse scholieren en studenten zijn al begonnen met het verzet tegen de besparingen in het onderwijs, en de verhoging van het inschrijvingsgeld voor het hoger onderwijs tot 890 euro in het bijzonder. Er waren verschillende betogingen, zitstakingen en in Gent was er op 22 oktober een geslaagde scholierenstaking. Deze strijd wordt georganiseerd door actiecomités in de verschillende scholen. Beslissingen over volgende acties worden genomen op algemene vergaderingen na acties zodat iedereen betrokken is en democratisch mee kan beslissen. Op de Gentse algemene vergadering na de scholierenstaking van 22 oktober werd in een bomvolle zaal beslist om de strijd samen met het personeel uit het onderwijs en alle andere werkenden verder te zetten. Een eerste afspraak is de nationale betoging van 6 november.
Jongeren: versterk het actieplan van de vakbonden! Samen sterk!
Het is een hele uitdaging om de rechtse regeringen en hun maatregelen weg te krijgen. De regeringen wegkrijgen, volstaat overigens niet, heel het besparingsbeleid moet weg. Daartoe zullen acties en stakingen nodig zijn. Dat komt niet zomaar tot stand, we moeten ons organiseren en zoveel mogelijk jongeren proberen mee te krijgen. Het houden van algemene vergaderingen op school, aan de universiteiten of op de werkplaats kan een goede aanzet daarvoor zijn. Daar kan het actieplan besproken en gestemd worden, zoals dit ook gebeurde op de algemene scholierenvergadering in Gent.
De besparingen treffen iedereen, van jong tot oud. We moeten er dan ook samen tegen ingaan. De vakbondsbetoging van 6 november is een goede gelegenheid hiervoor. Laat ons daar een sterk jongerenblok vormen. Op de provinciale en nationale algemene stakingen kunnen we het personeel vervoegen aan de stakersposten aan de scholen en universiteiten. Onze kracht is onze mogelijkheid om ons te organiseren en ons aantal. Een overwinning is mogelijk als we samen één front vormen.
We moeten ook al meteen waarschuwen: als we de harde besparingen niet wegstaken, zal er een grotere openheid zijn voor andere ‘alternatieven’ zoals extreemrechts. Dat zagen we al in Griekenland of Oost-Europa. Laten we het hier niet zover komen, alles wat ons verdeelt, verzwakt ons in de strijd voor een betere toekomst. Op 9 november zullen we alvast deelnemen aan een Europese actiedag tegen extreemrechts op initiatief van de Griekse antifascistische comités. We willen samen strijden tegen iedere vorm van verdeeldheid. Racisme, seksisme, homofobie, … zijn immers obstakels voor onze strijd voor een betere toekomst.
Laat er ons samen voor zorgen dat het actieplan van de vakbonden succesvol wordt ingevuld. Laat ons actie voeren voor een samenleving op basis van de behoeften van de 99% en niet de winsten van de 1% superrijken!
Artikel door Emily (Namen) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’