Seksisme komt voor in vele vormen. Feminicides, fysiek en seksueel geweld – waar meer dan een derde van de vrouwen en meer dan de helft van de LGBTQI+mensen in België tijdens hun leven mee te maken krijgen (WHO-cijfers). Ongepast gedrag en opmerkingen, maar ook economisch geweld door een oververtegenwoordiging van vrouwen en LGBTQI+mensen in onzekere situaties.

Door de gezondheidscrisis en de lockdown werd er eindelijk meer aandacht gegeven aan wat er in de besloten kring van het huis gebeurt. De hulpoproepen voor huiselijk geweld zijn verdrievoudigd tijdens de lockdown!

Pesterijen in de openbare ruimte zijn nog steeds even frequent. Vrouwen worden (anno 2020!) nog regelmatig de toegang tot lessen ontzegd omwille van hun kledij, omdat “het hun klasgenoten en hun mannelijke leraren van streek zou kunnen brengen”. Kleding wordt ook gebruikt om seksistisch gedrag – aanranding of zelfs verkrachting – te rechtvaardigen: “In die outfit kon ze niet anders dan instemmen.”

De “onzichtbare” werknemers in de essentiële sectoren (zorg, distributie, schoonmaak … ) – waar vrouwen in de meerderheid zijn – werden plots zichtbaar. Nu maakt men van hen heldinnen. In realiteit ondergaan ze onzekere arbeidsomstandigheden: deeltijds en tijdelijk werk, onbetaald overwerk, een verhoogd gezondheidsrisico en een uurloon dat vaak lager is dan €14/u bruto.

Onzekerheid maakt ons kwetsbaarder voor andere vormen van geweld. Hoe kun je pesterijen op het werk aan de kaak stellen als je bang bent je job te verliezen en je geen alternatief hebt (werkloosheid, andere job)? Hoe gaan we weg uit een gewelddadige gezinssituatie als ons inkomen onvoldoende is om alleen te wonen? Individueel is het moeilijk om te reageren; samen staan we sterker!

Het hele systeem is schuldig

Dat onze lichamen verkoopsobjecten zijn geworden, dat er lage lonen zijn, dat er racisme, seksisme en LGBTQI+fobie is komt maar één groep van de bevolking ten goede: de ultrarijken. Zij zagen hun fortuin met 28% toenemen tijdens de gezondheidscrisis. Om die pandemie te stoppen, is “opvoeding” onvoldoende. Het probleem is structureel, het hele systeem moet veranderen!

We eisen kwaliteitsvol onderwijs, maar ook betere ondersteuning van slachtoffers. Stop de objectivering van onze lichamen: die dient enkel dient om winst te maken. Dat alles moet gecombineerd worden met de eis voor economische onafhankelijkheid waarmee we gewelddadige situaties echt kunnen ontvluchten, zodat we echte keuzes te kunnen maken in ons leven.

Mijn lichaam, mijn keuze:

  • Stop de verkrachtingscultuur. Voor het recht om je te kleden zoals je zelf wenst.
  • Stop de commercialisering van onze lichamen.
  • Voor seksuele voorlichting die ingaat op begrippen als toestemming, gender, seksuele geaardheid, enz.
  • Voor een volledige decriminalisering van abortus en gratis hoogwaardige anticonceptie.

Voor een beleid dat ons een keuze biedt:

  • Meer publieke financiering voor opvang voor slachtoffers van geweld (vrouwen, gezinnen, LGBTQI+mensen), voor sociale huisvesting, voor de sociale sector, onderwijs, openbaar vervoer …
  • Voor een inkomen waarmee we financieel onafhankelijk kunnen zijn: een uurloon van minstens €14 bruto, een maandelijks pensioen van minstens € 1.500 netto ongeacht de loopbaan, alle uitkeringen boven de armoedegrens.
  • Solidariteit met vrouwen zonder papieren: regularisatie voor iedereen.

De emancipatie van vrouwen vereist een samenleving die gebaseerd is op het voorzien in de noden van iedereen. Dat kan enkel in een socialistische samenleving!

Bouw samen met ons aan deze actiedag tegen geweld op vrouwen

Wij vinden het cruciaal om op straat actie te voeren tegen geweld op vrouwen en op LGBTQI+mensen. De veiligheid van activisten is cruciaal en daarom hangt de vorm van de acties op 22 en 25 november af van de gezondheidssituatie. Neem deel aan de online vergadering: ‘Hoe ons organiseren tegen seksisme en seksistisch geweld’ van Campagne ROSA op dinsdag 10 november van 19 tot 21 uur. Meer info: CampagneROSA.be.