Niemand is vrij tot iedereen vrij is
- Voor een arbeidersboycot van wapenproductie en transporten
- Zet actiecomités op om de strijd internationaal te versterken
- Democratische strijdcomités voor systeemverandering
De horror van het bloedbad in Gaza is onbeschrijflijk. De cijfers geven een vreselijk beeld van de omvang met naar schatting meer dan 20.000 dode Palestijnen, of 1% van de bevolking van Gaza. Meer dan de helft van de huizen in Gaza zijn beschadigd of verwoest. Achter de cijfers gaan ontelbare gruweldaden en verwoeste levens schuil. Sociale trauma’s zullen nog generaties lang voortduren. Over heropbouw spreekt niemand.
Na de zesdaagse wapenstilstand vielen de bommen, dood en vernieling opnieuw op Gaza. De Israëlische staatsterreur maait lukraak mensen neer. Daarbovenop komt de ‘totale blokkade’ waardoor er geen toegang is tot voedsel, brandstof, drinkbaar water of medicijnen. De Wereldgezondheidsorganisatie waarschuwt dat dit dodelijker kan zijn dan alle hoogtechnologische wapens. Ongetwijfeld maakt dat deel uit van de berekeningen van het Israëlische leger.
Gesterkt door het bloedbad in Gaza neemt het geweld door kolonisten op de Westelijke Jordaanoever toe. Een regionale escalatie dreigt.
Internationale protestbeweging
Het massale internationale solidariteitsprotest tegen het bloedbad in Gaza is een bron van hoop. Het verplicht regeringen en politici om hun steun aan de Israëlische staatsterreur minder brutaal te uiten of om lippendienst te bewijzen aan het lot van de Palestijnen.
Het blijft echter bij symboliek om ondertussen de geopolitieke belangen te verdedigen van hun geldschieters die de economische macht in handen hebben. De Croo roept op tot een staakt-het-vuren, maar zwijgt over de betrokkenheid van de grootbanken, inclusief staatsbank Belfius, bij de bezetting. Staatssecretaris De Moor voert de repressie tegen Palestijnse vluchtelingen op: gemeenten krijgen de vraag om de Belgische nationaliteit van kinderen van Palestijnse ouders te ontnemen. Op hen moeten we niet rekenen om het bloedbad te stoppen.
We kunnen enkel vertrouwen op ons protest. We weten uit het miljoenenprotest tegen de oorlog in Irak 20 jaar geleden dat we sterker staan met actiecomités, maar ook dat er meer nodig is dan betogen. Een arbeidersboycot tegen de militaire machine, met naast lokale en nationale betogingen ook stakingsacties, is nodig. De oproep van de transportvakbonden om militaire transporten te boycotten is erg positief, net als de eerste acties van dokwerkers in onder meer Italië en Spanje.
Eerste actie aan Challenge in Luik
Op vrijdag 1 december was er op initiatief van het Collectif Liège-Palestine Solidarité een eerste actie aan het overslagbedrijf Challenge in Grâce-Hollogne, nabij Luik. Dat heeft wapentransporten behandeld die de Israëlische oorlogsmachine voeden. Le Soir berichtte op 21 november dat er explosieven vanuit de VS via Challenge in Luik passeerden. Het bedrijf heeft bloed aan de handen.
Met protestacties aan dergelijke bedrijven beantwoorden we de oproep van de Palestijnse vakbonden om actie te ondernemen tegen “de bewapening van de Israëlische staat en de bedrijven die betrokken zijn bij de infrastructuur van de blokkade.” De acties staan sterker als het personeel en de vakbonden betrokken zijn. Bouw mee aan nieuwe acties tegen wapentransporten!
Actiecomités tegen de militaire moordmachine
Verzet tegen het bloedbad in Gaza kan worden georganiseerd met collega’s, op de campus of op school. Vakbondsdelegaties kunnen moties stemmen om de oproep van de Palestijnse vakbonden te steunen. Ze kunnen in groep deelnemen aan de betogingen met eigen spandoeken en pancartes. Solidariteit is het instrument bij uitstek van de werkende klasse en jongeren.
Dat kan als basis dienen voor een internationale massabeweging opgebouwd uit democratische actiecomités in buurten, op het werk, op scholen en universiteiten. Dat is hoe we het beste, van lokaal tot internationaal, wereldwijd het hele systeem van dood en vernielingen kunnen bestrijden.
De wereldwijde militaire uitgaven bedroegen in 2022 2.240 miljard dollar. Sinds begin oktober zagen grote wapenbedrijven hun waarde met enkele miljarden stijgen. Beeld je in dat deze middelen zouden besteed worden aan de noden van de bevolking in plaats van aan het vermoorden van baby’s en het aanrichten van bloedbaden! Dat zou meteen een garantie op veiligheid en een toekomst bieden.
Democratische strijdcomités
LSP is voorstander van democratisch georganiseerd massaverzet tegen het staatsterrorisme, de aanhoudende onderdrukking en de koloniale bezetting. Een revolutionaire mobilisatie met betrokkenheid van de werkenden, armen en jongeren kan strijdcomités opzetten op de werkvloer, in de gemeenschappen, op scholen en universiteiten, zoals de volkscomités tijdens de Eerste Intifada (1987-1993). Deze kunnen controle uitoefenen op de verdediging, hulpverlening en heropbouw.
Collectieve strijd is een noodzakelijk alternatief voor de uitzichtloze methode van willekeurig geweld, wat de strategie van Hamas is. Dat geweld gebruiken ze overigens ook tegen de Palestijnse massa’s: nog niet zo lang geleden onderdrukte Hamas nog demonstraties in Gaza tegen de energiecrisis en de hoge prijzen, net zoals de Palestijnse Autoriteit betogingen op de Westelijke Jordaanoever tegen het Israëlische offensief in Gaza onderdrukte.
Palestijnse bevrijding
Nationale bevrijding van Palestina kan niet los worden gezien van sociale bevrijding. Dat kan en zal niet worden afgedwongen door militaire confrontatie, maar door het enige dat tot nog toe ooit toegevingen kon afdwingen: een politieke en sociale massastrijd waarbij het gebruik van wapens een hulpmiddel is onder democratische controle van de gemeenschap. Enkel zo kan een onafhankelijk Palestina met hoofdstad in Jeruzalem worden afgedwongen. Tegelijk kan enkel een socialistisch Palestina welvaart brengen door de nationale rijkdommen in te zetten ten behoeve van de overgrote meerderheid van de bevolking.
Een dergelijk socialistisch Palestina zou een aantrekkingspool en stimulans zijn voor de massa’s in heel het Midden-Oosten. De aanzet voor de vorming van een vrijwillige socialistische confederatie van het Midden-Oosten. De heropbouw van Gaza, laat staan een welvarend Gaza, lijkt vandaag onmogelijk. Het zou een Marshall-plan vergen, maar dan onder democratische controle en zelforganisatie van de bevolking zodat de middelen naar de bevolking gaan en niet in corrupte zakken verdwijnen. Een vrijwillige socialistische confederatie van het Midden-Oosten zou de gigantische rijkdommen van de regio benutten.
Een revolutionaire beweging in de hele regio zou een effect hebben op de Israëlisch-Joodse arbeidersklasse, die leeft onder een steeds autoritairder wordende kapitalistische staat, en die lijdt onder enorme ongelijkheid (17% leeft onder de armoedegrens). De Israëlische heersende klasse heeft door de systematische onderdrukking van de Palestijnen een cyclus van angst en geweld gecreëerd, die geen vrede of veiligheid biedt aan de Israëlische arbeiders en jongeren.
Dat zou niet alleen het einde van de bezetting betekenen maar ook de basis leggen voor de erkenning van het historisch onrecht en voor een rechtvaardige invulling van het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen. Wij strijden voor een democratische socialistische staat met volledige gelijke rechten in Palestina en een democratisch en socialistisch Israël, met twee hoofdsteden in Jeruzalem en volledige gelijkheid voor alle minderheden, als deel van een vrijwillige regionale socialistische confederatie.
Meeting: hoe de bezetting beëindigen?
De aanvallen door de Israëlische staat en hun barbaarse wreedheid zorgen met het uur voor een hoger dodental. Dit gebeurt mede dankzij de militaire steun die door het Westen geleverd en betaald wordt. De diplomatie is uitgespeeld. Alleen een massabeweging in Palestina en internationaal zal de bevrijding van Palestina kunnen verzekeren. Een revolutionaire socialistische verandering in de regio is nodig.
Spreker: Eric Byl van International Socialist Alternative. Eric volgt al jarenlang de situatie in de regio op.
Dinsdag 19 december. 19u30. Pianofabriek, Fortstraat 35 Brussel
Onze strijd is internationaal, steun ons!
LSP/PSL maakt deel uit van International Socialist Alternative, dat actief is in meer dan 30 landen waaronder Palestina/Israël, waar de Socialistische Strijdbeweging werkenden en jongeren organiseert. Die zijn vastbesloten om organisatorisch en vooral politiek bij te dragen aan de opbouw van een sterke anti-oorlogsbeweging tegen de regering van Netanyahu en de kapitalistische staat Israël en alle reactionaire krachten. Help onze organisatie ter plaatse om een internationalistische en socialistische stem in de protesten tegen de oorlog, het bloedbad in Gaza en de bezetting te versterken.
Doe een gift op BE86 5230 8092 4650.