Vandaag worden we in België geconfronteerd met een jongerenwerkloosheid die oploopt tot 25%. In grootsteden als Antwerpen ligt dat cijfer zelfs nog hoger. Jongeren die wel aan werk geraken moeten het stellen met slechte jobs en inferieure contracten: “jobhoppen”, waarbij je van het ene flexibele interimcontract naar het andere doorverwezen wordt, is de norm geworden. Voor een hele generatie lijken werkzekerheid en de mogelijkheid om een toekomst op te bouwen definitief tot het verleden te behoren.
Werkgevers en politici zijn het er allemaal roerend over eens: het zijn de werkende en werkloze mensen die zullen moeten opdraaien voor een economische crisis die ze niet veroorzaakt hebben. Om dat te realiseren worden over de hele wereld gigantische besparingsplannen aangekondigd en in de praktijk gebracht; het verzet daartegen komt nu ook meer en meer op gang. Bij die besparingsplannen zijn jongeren één van de lagen in de samenleving die het hardst getroffen zullen worden.
Tot 40% werkloosheid
Nu al is de werkloosheid onder jongeren het grootst en stijgt ze nog steeds verder. In bepaalde wijken in Antwerpen (Antwerpen- Noord, Seefhoek) bereikt die werkloosheid een hemeltergende 40%. Het stadsbestuur klaagt over groeiende overlast in die wijken en heeft daarom een repressieve maatregel ingesteld: alle cafés moeten er sinds kort om 1u dicht. Daarbij kunnen ernstige vragen gesteld worden. Denkt het stadsbestuur soms dat jongeren geen overlast meer veroorzaken als hun ontspanningsmogelijkheden beperkt worden?
Wij denken eerder dat overlast beperkt kan worden door jongeren te voorzien van een vaste job en een toekomstperspectief. Daarover kan voor de politici echter geen sprake zijn: via afdankingen, ontslagen en werkloosheid moeten en zullen de jongeren opdraaien voor de crisis waarmee de bankiers en werkgevers hen hebben opgezadeld.
Communautair rookgordijn
Ondanks het feit dat onze politici langs communautaire lijn verdeeld zijn en proberen de aandacht op die manier van de reële problematiek af te leiden, is er een overdonderende eensgezindheid wat betreft de ‘oplossingen’ voor de sociale en economische problemen: zowel N-VA als PS staan klaar met de hakbijl om onze verworvenheden te vernietigen.
Zo wordt de afschaffing van het brugpensioen en de algemene achteruitgang van ons pensioenstelsel nu al voorbereid. Terwijl jongeren doelloos op straat hangen zonder enig toekomstperspectief worden ouderen gedwongen zich sneller en sneller dood te werken. Dat is niet het enige slechte nieuws voor diegenen die geen kans op werk krijgen: de N-VA wil ook de werkloosheidsuitkeringen in de tijd beperken zodat de staatskas zelfs niet moet aangegrepen worden om de slachtoffers van de crisis een bestaansminimum te verzekeren.
Verzet organiseren
De Linkse Socialistische Partij vindt een dergelijke neoliberale logica compleet onaanvaardbaar. We denken dat we ons niet tegen elkaar mogen laten opzetten (Vlamingen tegen Walen, ouderen tegen jongeren) en dat we de strijd voor degelijke jobs en een degelijke levensstandaard verenigd moeten voeren. Wij hebben deze crisis allemaal niet veroorzaakt en geen van ons zal de prijs ervan betalen!
Daarom voeren we ook campagnes zoals “Jongeren in Strijd voor Werk”, waarin we iedereen willen verenigen die mee wil vechten tegen de werkloosheid die het kapitalisme voor ons in petto heeft, en voor een samenleving waarin we ook jongeren de kansen bieden die ze verdienen: een socialistische samenleving.
Op de 1 mei stoet in Antwerpen organiseren we net als vorig jaar een strijdbare delegatie met de campagne “Jongeren in Strijd voor Werk”. Sluit je aan bij onze delegatie!
Zondag 1 mei 2011, 10u30,
Bolivarplaats, Antwerpen (nieuw justitiepaleis)
1-mei stoet – Sluit aan bij de delegatie “Jongeren in Strijd voor Werk!”