In Gent groeit het verzet tegen de aangekondigde nieuwe studententaks. Studenten die noodgedwongen met enkele lotgenoten samen een huis huren, zouden daar een nieuwe belasting op moeten betalen. Veel studenten doen dat om de kosten te drukken. Ook heel wat Actief Linkse Studenten wonen op deze manier. In De Standaard laten ze vandaag enkele studenten aan het woord, waaronder Mathias van ALS-Gent. We publiceren tevens de oproep van Gentse studenten tegen de taks.
Gentse studenten tegen de studententaks
Vanaf 2013 wil het zogezegde “progressieve” Gentse stadsbestuur een belasting opleggen op studenten die samen een gezinswoning delen. Met een belasting van enkele honderden euro’s wil men meer dan 7000 studenten uit deze woningen jagen en verplichten in een kot onderdak te zoeken aan torenhoge prijzen en vaak erbarmelijke levensvoorwaarden.
Door het gebrek aan publiek gefinancierde goedkope en kwaliteitsvolle koten, swingen de prijzen op de private markt de pan uit. Resultaat: torenhoge prijzen voor vaak zeer slechte kwaliteit en weinig levenscomfort. Dat studenten zelf creatief zijn en collectief een oplossing proberen te zoeken op dit probleem door samen te huizen, zou moeten aangemoedigd worden in plaats van belast.
We vinden het asociaal dat het stadsbestuur probeert de Gentenaars op te zetten tegen de studenten onder het mom dat zij zorgen voor een tekort aan gezinswoningen. Het is het stadsbestuur zelf dat al jaren belooft te investeren in sociale woningen en goedkope huisvesting, maar jaar na jaar er voor kiest prioriteit te stellen in dure prestigeprojecten en zogezegde stadsontwikkeling. Het is door deze onderinvestering dat huren in Gent onbetaalbaar geworden is, zowel voor studentenkoten als voor gezinswoningen.
Duizenden studenten verplichten op de private kotenmarkt een woonst te gaan zoeken is ontoelaatbaar. Dit zal de kotprijzen voor de huidige studenten nog verder de lucht in duwen en de kwaliteit naar beneden halen. Daarom roepen wij het stadsbestuur op: STOP de studententaks en investeer in betaalbaar wonen voor IEDEREEN: studenten EN gezinnen.
Artikel dat vandaag in De Standaard staat
‘We laten ons niet met een belasting uit ons huis jagen’
GENTS STADSBESTUUR JAAGT STUDENTEN OP STANG MET VERBLIJFSBELASTING
De bende van de Rodelijvekensstraat (v.l.n.r.): Sam Lanckriet, Jonas Everaert, Mathias Vander Hoogerstraete, Thomas Cattrysse, Mathias Rosseel, Mieke Meskens en Katrien De Smet. Lisa Van Damme; LVD
GENT – Vanwege het Friends -gevoel en omdat de koten schaars en ondermaats waren. Daarom hebben de studenten in Gent gezinswoningen gezocht. Het stads-bestuur wil hen daar nu liever uit. Met een belasting als het moet. 1.500 euro huur per maand. Het lijkt een smak geld voor armlastige studenten. ‘Maar we delen het door zeven en dan valt het mee. Je krijgt dan meer waar voor je geld dan als je hetzelfde voor een kamer betaalt.’
Mathias Vander Hoogerstraete (23) woont samen met nog zes studenten of pas afgestudeerden in een herenhuis in de Rodelijvekensstraat in Gent. Deze actief linkse student internationale politiek – hij heeft er ook al moraalwetenschappen opzitten – vindt het kras dat de studenten het verwijt krijgen de Gentse huizen in te palmen. De nieuwe bestuurscoalitie van SP.A-Groen en Open VLD heeft het al verkorven bij heel wat studenten. Ze wil volgend jaar een tweedeverblijfsbelasting heffen op studenten die in een gezinswoning in plaats van op studentenkamers wonen. De studenten pikken de woningen in die voor gezinnen bedoeld zijn, luidt de motivering. En dat moet ontmoedigd worden. 7.000 studenten zouden 2.800 appartementen en gezinswoningen betrekken.
‘Dit is niet bedoeld om de studenten te pesten’, haast de schepen voor Wonen, Tom Balthazar (SP.A), zich te zeggen. ‘Ik begrijp dat ze betaalbare en gezellige huisvesting zoeken. Maar het zorgt voor een discriminatie op de huurmarkt waar de woningen te schaars en te duur worden voor de Gentenaars.’
Leefruimte, tuin, garage
Het stadsbestuur weet nog niet hoeveel de belasting zal bedragen Ook niet of het aan de studenten of aan de eigenaar zal aangerekend worden.
De taks zal ook niet de enige maatregel zijn, sust Balthazar. Gent wil dat het aanbod goede studentenkamers groter wordt, in samenwerking met de universiteiten en de hogescholen. De stad wil ook meer controleren op de kwaliteit van de privékamers.
Studenten zijn een marktfactor. Eigenaars vragen meer als ze aan studenten kunnen verhuren, stelt de Huurdersbond vast. Door de snelle rotatie van bewoners kunnen de contracten jaarlijks aangepast worden. Vastgoedkantoor Century 21 heeft becijferd dat appartementen in een studentenbuurt tot 6 procent duurder zijn.
Daar is een recent fenomeen bijgekomen. Liever dan jaren huur te betalen voor hun kinderen op kot, kopen ouders een huis(je) voor de studerende kroost. ‘Met de lage rente is dat een goede investering’, bevestigt Mathieu Verwilghen van Century 21.
De Gentse Studentenraad (GSR) erkent dat er iets moet gedaan worden aan de problematiek maar vraagt zich af ‘of het verhogen van de kosten voor studenten en hun ouders de juiste benadering is’. ‘Het heeft weinig zin om op Vlaams niveau de studiekosten betaalbaar te houden wanneer de studenten op stedelijk niveau op kosten worden gejaagd.’ De GSR vraagt dringend overleg met het stadsbestuur.
Jasmijn Van Bellegem (21) studeert toegepaste psychologie in Antwerpen maar bleef in Gent hangen nadat ze daar twee jaar universiteit had gedaan. Zij woont samen, met vier anderen. ‘Ik betaal 280 euro per maand. Voor die prijs had ik voordien een kot, maar eentje uit de goedkope klasse. Hier heb je meer leefruimte, een tuin en een garage. En het is ook veel leuker.’
Ook Mathias houdt van het gevoel dat in zo’n huis heerst, een beetje zoals in de populaire Amerikaanse serie Friends . ‘Het gaat in tegen de sfeer van “ieder voor zich”. We zijn met zeven, dus is er elke dag iemand om vers te koken (lacht) . oké, het vergt goeie afspraken. Maar dat is een oefening in samenleven.’
Jasmijn gaat, mocht de taks er komen, het huis niet opgeven. ‘In de ideale situatie zijn er zowel voor gezinnen als voor studenten voldoende goede woningen. Wij hebben niet het gevoel dat wij iets inpikken. Naast ons staat er een huis leeg. Waar is de schaarste?’