Jeugdwerking moet dit jaar 4% inleveren en volgend jaar nog eens 10%
Komende woensdag wordt in Antwerpen geprotesteerd tegen de geplande besparingen in de sociale sector. De stedelijke sociale sector vreest dat tussen 10 en 20% moet bespaard worden, de jeugdsector moet dit jaar al 4% inleveren. Dit betekent een forse afbouw van de sociale sector, wat tot ongenoegen leidt. Schepen Liesbeth Homans (N-VA) reageert gebeten, het protest van de sociale sector is volgens haar “een sollicitatie naar meer besparingen”.
Even leek het alsof Margaret Thatcher dan toch niet overleden was, maar zich heeft omgebouwd tot Liesbeth Homans. De arrogantie en de drang naar een harde confrontatie druipen er immers van af. Doorgaans stellen besparingspolitici – want laat daar geen onduidelijkheid over bestaan, in alle steden en gemeenten worden momenteel besparingsplannen opgemaakt – dat ze het spijtig vinden maar nu eenmaal niet anders kunnen dan besparen in onder meer de sociale sector. Niet zo bij mevrouw Homans. Zij hanteert het besparingsmes met zichtbaar genoegen. En bij wie durft te protesteren, wordt extra hard gesnoeid!
De steden en gemeenten klagen dat ze de pensioenlasten niet kunnen dragen en daarom moeten besparen. Voor het statutair personeel van de gemeenten geldt een specifiek pensioenstelsel dat wordt gefinancierd door bijdragen van deze statutairen. De afgelopen jaren was er al een drastische afbouw van het aantal statutairen, steeds meer wordt het de norm om contractuelen aan slechtere voorwaarden aan te werven. Het resultaat is natuurlijk dat een kleiner aantal statutairen moet betalen voor een relatief groter aantal gepensioneerde statutairen. De besparingen uit het verleden komen als een boomerang terug. En wat is het enige antwoord van de besparingspolitici? Nog meer besparen!
In Antwerpen alleen gaat het om 1.200 tot 1.400 jobs die bedreigd zijn. Een honderdtal daarvan is al effectief verdwenen in de eerste zes maanden van N-VA-bewind in de stad. Maar nu wordt een versnelling hoger geschakeld. Tegen half juli komt het bestuur met een overzicht van alle besparingsmaatregelen. Bij de voorbereiding van de stedelijke begroting – een voorbereiding waarover het bestuur meer aan de media vertelt dan aan de gemeenteraadsleden – worden onder meer de sociale sector en het stadspersoneel geviseerd. Eerder raakte ook bekend dat de bijdragen (lees: belastingen) voor een openbare dienst als het containerpark omhoog gaan: het containerpark wordt vanaf het voorjaar betalend.
Onder het stadspersoneel moeten de komende jaren 1.200 tot 1.400 jobs weg, dat is volgens het bestuur het aantal jobs dat er onder het vorige bestuur was bijgekomen. Er zijn momenteel 21.000 personeelsleden van de stad. Schepen Koen Kennis (N-VA) verklaarde dat dit “hoofdzakelijk via natuurlijke afvloeiingen” zal gebeuren. Hoofdzakelijk, dus niet alleen via die weg. Het betekent bovendien dat de pensioenlast de komende jaren door nog minder personeelsleden moet gedragen worden wat ongetwijfeld tot nog meer besparingen zal leiden.
De totale besparingsoperatie betreft 10 tot 15% van de uitgaven. Schepen Van Peel (CD& V) sprak van een “solidaire actie” waarbij iedereen “een gelijkaardige inspanning” moet leveren. Bij het bepalen van wie aan de gemeenschap bijdraagt, wordt dat argument nooit gebruikt. Dan heet het dat een gelijkaardige inspanning door de grote bedrijven onze concurrentiepositie zou ondermijnen. Het ondermijnen van het sociale weefsel daarentegen is geen probleem, maar onderdeel van wat het bestuur een ‘solidaire actie’ noemt. Of hoe de term solidariteit hier brutaal verkracht wordt.
In de sociale sector zou komend jaar 10 tot 20% bespaard worden. De middelen voor de stedelijke jeugdwerkingen moeten dit jaar al 4% inleveren en volgend jaar 10%. Een aantal Antwerpse middenveldorganisaties waaronder de vakbonden aanvaardt deze aanval op de sociale sector niet. Ze hebben een platform opgezet en zullen komende woensdag actie voeren onder de slogan ‘We kleuren Antwerpen sociaal’. Het gaat onder meer om ABVV, ACV, CAW, Samenlevingsopbouw, Free Clinic, Integratiecentrum de8,… Die organisaties stellen: “De stad moet bezuinigen. Iedereen moet zijn steentje bijdragen. Gezinnen in armoede hebben hun steentjes al moeten afgeven in de crisis. Haal het geld niet bij hun ondersteuning.” De vele tekorten op vlak van huisvesting, armoede, gezondheidszorg,… vragen om “investeringen en geen besparingen”.
Investeren in de sociale sector is voor een N-VA-bewind uiteraard geen optie. Maggie Thatcher werd destijds voor het eerst in ruime kringen bekend en gehaat toen ze de gratis melk voor schoolkinderen afschafte. Dertig jaar later is de sociale afbraak al veel verder gevorderd. Het Antwerpse N-VA-bestuur wil er alles aan doen om het proces van afbraak te versnellen. De jeugdwerking, begeleiding van nieuwkomers,… Het moet er allemaal aan geloven. Het verder neerhalen van het sociale weefsel bereidt de weg voor om de komende jaren nog meer inkomsten uit GAS-boetes binnen te halen.
De actie van de sociale sector komende woensdag is van groot belang. Het is een eerste vorm van georganiseerd verzet tegen de besparingspolitiek in Antwerpen. Die harde besparingen zullen volgens De Wever zorgen voor “gouden tijden voor de oppositie”, met andere woorden: er komt een bijzonder hard beleid op ons af. Door meteen het verzet te organiseren, kunnen we een krachtsverhouding opbouwen om de strijd daartegen te voeren. Het zou nuttig zijn om daarbij van meet af aan alle slachtoffers van het besparingsbeleid bij het protest te betrekken – het stadspersoneel en de gebruikers van openbare diensten.