“Europa kent de ergste humanitaire crisis sinds 60 jaar”, stelde Bekele Geleta, de algemeen-secretaris van het Rode Kruis, onlangs op een voorstelling van een rapport van zijn organisatie over Europa. Het besparingsbeleid houdt al lelijk huis: 43 miljoen Europeanen hebben regelmatig honger en 120 miljoen mensen leven op of onder de armoedegrens. Het aantal mensen dat op voedselhulp van het Rode Kruis beroep doet nam de afgelopen drie jaar met 75% toe tot inmiddels 3,5 miljoen mensen!
In Spanje moet het Rode Kruis 2,4 miljoen mensen helpen, dat zijn er twee keer zoveel als drie jaar geleden. De landen in het zuiden van Europa worden hard geraakt, maar geen enkel land op het continent blijft van het fenomeen gespaard. In België worden er jaarlijks meer dan 50.000 voedselpakketten verdeeld en dat enkel nog maar langs Franstalige kant. De enige banken die een gouden toekomst tegemoet gaan, zijn de voedselbanken.
Armoede blijft niet beperkt tot wie volledig uit de boot is gevallen. Er zijn ook de ‘nieuwe armen’, gewone werkenden die op het einde van hun loon nog een fors stuk maand over hebben. In Duitsland is het aantal werkende armen de afgelopen jaren sterk toegenomen, er zijn inmiddels ongeveer 5,5 miljoen Duitsers die in deze categorie vallen. Bij ons willen sommige politici het ‘Duitse model’ van lage lonen versneld doorvoeren, de voorbije jaren werden al flinke stappen in die richting gezet. Het Rode Kruis moet de volgende conclusie trekken: “Europa glijdt af naar een lange periode van toenemende armoede, massale werkloosheid, sociale uitsluiting, extreme ongelijkheid en collectieve wanhoop. Dit alles is het resultaat van de gestrenge besparingspolitiek.”
De vaststelling is correct, de vraag is wat we ermee aanvangen. Wij denken dat het nodig is om het Europese besparingsbeleid te verwerpen door in verzet te gaan. Gecoördineerde acties van alle slachtoffers van de EU-dictatuur van besparingen en miserie zijn noodzakelijk om een krachtsverhouding op te bouwen waarmee we een einde kunnen stellen aan dit beleid.
Een nuttige stap daartoe is het voorziene protest tegen de Europese top van december in Brussel. D19-20, een nooit eerder vertoonde alliantie tegen het besparingsbeleid met zowel melkboeren als syndicalisten zal een blokkade organiseren. Het doel is om de Europese Top op 19 december te stoppen. Wij ondersteunen dit initiatief en nemen eraan deel. De actie is een uitdrukking van een radicalisering en actiebereidheid onder heel wat syndicale basismilitanten.
De ideeën van strijdbare acties en een offensieve opstelling komen hierbij naar voor. Er wordt nog gezocht naar een uitdrukking ervan. Om het besparingsbeleid te blokkeren, moeten de werkenden collectief bouwen aan een oplopend actieplan waarbij het wapen van algemene staking(en) op Belgisch en Europees niveau wordt gehanteerd. Tegelijk moet ook gebouwd worden aan een eigen brede politieke vertaling van deze strijd.
19 december: 7u blokkade EU-top in Brussel