De vreselijke terreur bij Charlie Hebdo in Frankrijk wordt door verschillende rechtse conservatieven gebruikt om verdeeldheid en haat te zaaien. Voor hen zijn niet de bankiers die met hun speculatie de crisis vorm gaven een probleem. Ook de oorlogszuchtige politici die wereldwijd vernieling en ellende aanrichten zien ze niet als een probleem. Neen, het zijn de migranten of nog de vakbondsleden die voor hun levensstandaard opkomen, vrouwen die baas over eigen buik willen zijn, holebi’s die zichzelf willen zijn, mensen met een andere huidskleur of een andere religie. De verdeeldheid die rechtse conservatieven stimuleren is een obstakel voor eengemaakte strijd van onderuit voor een betere toekomst.
Niet in ons belang!
Er zijn tal van conservatief-rechtse groeperingen met een divers karakter. Van KVHV over Jong N-VA tot NSV. Deze groepen kunnen niet over dezelfde kam geschoren worden. KVHV en N-VA doen zich aanvaardbaarder voor dan NSV, maar zodra hun maskers vallen, kan NSV terrein terugwinnen. Op basis van het protest tegen migranten in Duitsland zijn NSV, Vlaams Belang en co dat nu al aan het voorbereiden.
De defensieve positie waarin NSV zit, geeft bovendien ruimte voor de ontwikkeling van radicalere standpunten en praktijken zonder dat daar direct veel aandacht voor is. Binnen NSV lopen de standpunten uiteen van steun aan N-VA tot sympathie voor de gewelddadige Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad. Het ziet er naar uit dat de radicale stroming de bovenhand haalt. Dit kan ook hier tot gewelddadige uitspattingen leiden. Voorlopig houden ze het nog bij meetings en standpunten, maar het is niet uitgesloten dat ze verder zullen gaan en naar het voorbeeld van Gouden Dageraad ook fysiek geweld zullen gebruiken. NSV stelt voorstander te zijn van een ‘conservatieve revolutie’ waarbij melancholisch wordt gedroomd over hoe de geschiedenis er had uitgezien indien de ideologie van de conservatieve revolutie “niet onder het mom van denazificatie de kop was ingedrukt.”
Rechts in actie tegen onze levensstandaard
De afgelopen maanden werd het asociale karakter van de rechtse conservatieven helemaal duidelijk. Zo was er de steun van onder meer KVHV aan de verhoging van het inschrijvingsgeld aan de universiteiten. Maar er waren ook de acties tegen de stakersposten en de vakbondsmilitanten die opkomen tegen de regelrechte aanval op de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking.
Opkomen tegen asociale maatregelen die de gewone werkenden willen laten opdraaien voor een crisis die zij niet veroorzaakt hebben, is not done voor hen. Aan het Gentse St Pietersstation werd een stakerspost door KVHV-militanten aangevallen die onder meer met waterballonnen een stakersvuur probeerden te doven. Later volgde een actie van Jong N-VA in aanwezigheid van Siegfried Bracke tegen hetzelfde piket. Vlaams Belang trok naar het ABVV hoofdkwartier in Brussel om tegen de stakingsacties te protesteren. Er waren ook internetinitiatieven van KVHV en de liberale jongeren om tegen de stakingsacties te protesteren. Aan de Gentse universiteit werd een offensief ingezet om de Actief Linkse Studenten uit te sluiten, terwijl ALS het voortouw nam om onder scholieren en studenten het verzet tegen zowel de verhoging van het inschrijvingsgeld als de rest van het besparingsbeleid te organiseren.
Voor de rechtse conservatieven kan het niet dat twee mensen van hetzelfde geslacht elkaar graag zien, maar dat een groeiende groep tot armoede wordt veroordeeld vinden ze geen probleem. Meer nog, het protest daartegen vinden ze problematisch.
Tegenover hun haat: onze solidariteit
De barbaarse aanslag op Charlie Hebdo leidde tot een massale beweging van onderuit in Frankrijk. Het is een uiting van woede tegenover haat en verdeeldheid. Collectieve acties werken verenigend, dit zagen we eerder in ons land ook toen de stakingsbeweging onder meer de culturele sector en de jongeren met zich meetrok. Onder druk van de omvang van deze beweging probeerde het establishment het protest rond de aanslag op Charlie Hebdo te recupereren door zelf vooraan op te stappen en door verzoenende taal te spreken.
De niet aflatende zoektocht naar steeds meer winsten, invloed en prestige voor een kleine minderheid in de samenleving zorgt ervoor dat de verzoenende taal niet gepaard kan gaan met een verzoenend beleid. Dat zou immers bestaan uit het voorzien van degelijke jobs, betaalbare huisvesting en goede openbare diensten zodat iedereen toekomstperspectieven zou hebben. Het besparingsbeleid zorgt ervoor dat een groeiende laag van de bevolking uit de boot valt en geen toekomst ziet. Extremistische reactionaire stromingen, van IS tot neonazi’s en conservatieve katholieken, woekeren op de frustraties daarover, zeker wanneer de arbeidersbeweging onvoldoende een offensief en collectief alternatief aanbiedt.
Hetzelfde zien we op internationaal vlak met imperialistische oorlogen om grondstoffen, prestige en invloed. Deze oorlogen hebben niet geleid tot meer welvaart of meer veiligheid. De ‘oorlog tegen de terreur’ die werd opgestart door de rechtse Amerikaanse president Bush heeft geleid tot meer terreur. Reactionaire groepen als ISIS of Al Qaeda hebben er zich door kunnen versterken en ze gebruiken die positie om zich te keren tegen de werkenden en jongeren die de eerste slachtoffers van hun aanslagen en geweld zijn.
Tegenover hun haat plaatsen wij onze solidariteit en strijd voor een betere toekomst.
Verzet van onderuit opbouwen!
We verzetten ons tegen iedere vorm van verdeeldheid, zowel racisme, homofobie als seksisme. De terugkeer van conservatieve extremisten die de klok honderden jaren willen terugdraaien, mogen we niet lijdzaam laten passeren. Er is actief verzet nodig.
50 jaar na de moord op Malcolm X is meer dan ooit duidelijk dat racisme en verdeeldheid in het kapitalisme ingebakken zitten. Zijn slogan ‘You can’t have capitalism without racism’ is nog steeds actueel. De crisis werd niet veroorzaakt door migranten of werklozen, maar door de wijze waarop dit systeem is georganiseerd met de inherente groeiende ongelijkheid. Pogingen om tegen racisme in te gaan zonder de oorzaken van die ongelijkheid te bestrijden, zijn tot mislukken gedoemd. Wij staan voor een strijdbaar antiracisme dat ook ingaat tegen het kapitalisme.
Begin maart zullen we de jaarlijkse haatmars van NSV beantwoorden met een betoging tegen alle rechtse reactionairen en hun verdelende haat.
- Actief en eengemaakt verzet van onderuit tegen alle rechtse conservatieve stromingen!
- Neen aan racisme, seksisme, homofobie, … Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons!
- Crisis: het probleem is de bankier, niet de migrant. Stop het besparingsbeleid. Jobs, geen racisme! Voor degelijke jobs, betaalbare huisvesting en gratis onderwijs voor iedereen!