Jaarlijks marcheren de extreemrechtse studenten van NSV (de officieuze studentenvereniging van het Vlaams Belang) en consoorten door de straten van een Vlaamse studentenstad. Het thema voor de jaarlijkse haatmars is eigenlijk van secundair belang aangezien steeds dezelfde laag betogers komt opdagen met dezelfde vlaggen, trommels en slogans. Iedereen die iets betekent in de bonte radicaal-rechtse scene geeft dan ook present: militanten van Vlaams Belang, Voorpost, KVHV, NJSV, Nation, N-SA, de Autonome Kameraden, … Studentikoze kleinburgers en kortgeschoren heethoofden broederlijk naast elkaar in hun haat tegen alles wat enigszins rood of progressief is. Als men de avond zelf in de marge van de betoging nog één of meerdere linksen, migranten, homo’s, jongeren met een alternatief uiterlijk etc. te grazen kan nemen, geldt dat als een bonus bij “een gezellig avondje uit.”
Door de electorale implosie van de moederpartij heeft de NSV weliswaar flink aan gewicht ingeboet in het rechtse studentenmilieu, ten voordele van het uiterst elitaire KVHV van zoon Jambon en de Jong N-VA maar dat maakt de NSV daardoor niet minder gevaarlijk. Zoals de ervaring in het buitenland (FN in Frankrijk) ons leert, is extreemrechts een kat met 9 levens. Het huidige politiek klimaat en de terreurdreiging is immers niet ongunstig voor de verdeel-en-heerspolitiek van extreemrechts. Spijtig genoeg voor “traditioneel extreemrechts” rond het Vlaams Belang plukt vooral N-VA (en diens satellieten) hiervan voorlopig de vruchten. Zo wist het KVHV zich afgelopen jaar meerdere malen in de kijker te werken met ultraconservatieve en elitaire ideeën. Hier en daar wordt het zelfs smalend “de studentenvleugel van de regering” genoemd. Als ambitieuze radicaal-rechtse student is je keuze dan wel snel gemaakt. Wanneer de rijzende ster van de N-VA echter taant, zullen alleen de door hen gepropageerde conservatieve, islamofobe, reactionaire, antisyndicale ideeën achterblijven als voeding voor extreemrechts.
Provocaties in Gent tijdens de stakingsbeweging
Tijdens de voorbije stakingsbeweging waren het dan ook KVHV en N-VA Jongeren die o.a. in het Gentse de traditionele rol van de NSV als rechtse stormram overnamen en overgingen tot provocaties tegen stakersposten aan het Sint-Pieters station en de Universiteit. Dat dit nét gebeurde in de “progressiefste stad van Vlaanderen” zet aan tot nadenken.
Vakbondsmilitanten mogen zeker niet het hoofd in het zand steken wat deze arrogante en agressieve kleinburgers betreft want éénmaal ze bloed geroken hebben, laten ze niet meer af.
Ondertussen lijkt VB en co zijn hoop te vestigen op de hype rond de anti-islambeweging Pegida om enigszins recht te krabbelen maar voorlopig met weinig succes. Het thema van de NSV-betoging lijkt dan ook eerder een donderslag bij heldere hemel: “Van Syrië tot Oekraïne: stop de NAVO-oorlogsmachine.” Het risico op een betogingsverbod wegens terreurdreiging zal wellicht bijgedragen hebben tot de keuze voor een “niet-traditioneel” betogingsthema.
Antifascisme niet enkel voor jongeren!
De laatste jaren is er terug een bescheiden maar consistente aanwezigheid van syndicalisten op antifascistische acties wat grotendeels op de rekening van Syndicalisten TEGEN Fascismekan geschreven worden. Bij de oprichting van het AFF (Anti Fascistisch Front) in de jaren ’70 speelden vakbondsmilitanten een prominente rol. Het AFF evolueerde echter geleidelijk aan van actiekoepel naar uiteindelijk enkel een (uiterst verdienstelijke) informatieve website. Actief antifascisme evolueerde door de jaren heen naar een exclusief jongerenthema. Echter naarmate de crisis van het kapitalisme verder uitdiept en de sociale tegenstellingen scherper gesteld worden, nemen de aanvallen op de syndicale vrijheden (waaronder het stakingsrecht) en de georganiseerde arbeidersbeweging in zijn geheel toe.
Radicaal-rechtse groepen nemen dan ook met veel enthousiasme de rol van provocateur op zich. Dat hebben we meerdere malen kunnen constateren tijdens de voorbije vakbondsacties. Denken we maar aan de extreemrechtse provocateurs die tijdens de grootste vakbondsbetoging sinds de jaren ’80 (6 november 2014) de betogers bedreigden met metalen staven die ze van de stellingen van het ACOD-gebouw gebroken hadden. Zo trok de moederpartij van de NSV, Vlaams Belang, naar het ABVV-hoofdkwartier in Brussel om met een symbolisch piket van Voorpost’ers als ordedienst tegen de stakingsacties te protesteren.
Syndicalisten TEGEN Fascisme wil terug aansluiten bij de traditie van actieve syndicale betrokkenheid in de antifascistische strijd en wil mee een stevige antifascistische beweging uitbouwen. We roepen daarom dan alle sympathisanten op om de anti-NSVbetoging te versterken. Daarvoor is de aanwezigheid van een sterk blok van syndicalisten op de betoging onontbeerlijk maar we vragen ook iedereen om ter persoonlijke titel, namens delegaties of met afdelingen en centrales de betoging financieel te ondersteunen. Je kan hiervoor een steunkaart kopen bij onze militanten of een gift storten op de rekening van Blokbuster: BE05 0012 2824 0975, met “gift” in mededeling.
- Tegen haat en terreur: solidariteit!
- Jobs: geen racisme! Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons.
- Handen af van onze syndicale vrijheden!