Het weer was guur, de sfeer echter niet. Ondanks regen waren we met massaal veel vandaag! Het cijfer van de politie (70.000) lag net boven dat van 2 december (65.000). Die cijfers zijn gewoontegetrouw een onderschatting. Wellicht waren we opnieuw met 100.000, voor de tweede keer op twee maanden tijd. Het was een blijk van de erg brede solidariteit met de jonge klimaatactivisten die al drie keer op donderdagen betoogden. Tegelijk is het uiting van het feit dat het gevoel van urgentie niet beperkt is tot jongeren.
Opvallend veel gezinnen met jonge kinderen stapten vandaag mee op: kinderen die te jong waren om op donderdag de klas te verlaten, trokken met hun ouders naar Brussel (of was het omgekeerd?). De jonge klimaatactivisten brachten hun creatieve zelfgemaakte protestborden mee. Maar er waren ook grootouders en eigenlijk mensen van alle leeftijden. Er is geen ‘klimaatgeneratie’: de dynamiek van het jongerenprotest trekt iedereen mee.
Zonder regen was de opkomst wellicht nog een pak groter geweest. Moesten er genoeg treinen geweest zijn – de extra capaciteit van 30.000 personen was duidelijk verre van voldoende! – waren we vandaag wellicht al met meer. Alle verwachtingen werden weer overtroffen. Wat zal dit geven bij een volgende klimaatbetoging de komende weken of maanden?!
Alle gevestigde politici voelen zich gedwongen om te reageren op het enorme klimaatprotest. Sommigen deden dit door zelf aanwezig te zijn, ook al vermoeden we dat Marghem er in tegenstelling tot 2 december niet bij was. Anderen reageerden met voorstellen. Zo had minister Schauvliege het over een hogere vliegtaks. Kortom: de gewone mensen laten betalen in plaats van te kijken naar hoe geproduceerd wordt. Eigenlijk zei de minister dat ze helemaal niets begrepen heeft van de boodschap van de betogers. Ook de N-VA ziet zich genoodzaakt om het thema van ecologie op te nemen: voorzitter De Wever waarschuwde voor pessimisme en herhaalde het pleidooi voor ‘ecorealisme’ dat vooral bestaat uit kernenergie. Met heel Fukushima, maar niet met ons! Wie gelooft die mensen nog? “Jouw beleid is een joke” is een slogan die regelmatig terugkomt op klimaatacties. Met halfslachtige beloften en mooie woorden komen de gevestigde politici er niet meer. De bijsturingen van de geplande kiescampagnes pakken niet: klimaatverandering bestrijd je niet met verkooppraatjes, er is fundamentele verandering nodig!
Er is een groeiende openheid om verder te kijken dan wat mogelijk is binnen het systeem dat leidt tot de huidige kritieke situatie. In plaats van wat in het kapitalisme kan, kunnen we beter zien naar wat nodig is voor de meerderheid van de bevolking en de planeet. Vandaar de roep naar ‘system change’. Ons pamflet – dat we door de weersomstandigheden niet zo ruim konden verdelen als gehoopt – titelde: “Het is het systeem dat we moeten veranderen.” Onze conclusie: “De geschiedenis toont aan dat de strijd van de werkende klasse cruciaal is om tot grote maatschappelijke verandering te komen. Niet de kapitalisten, maar de werkende bevolking doet de economie draaien. Zo zijn ook onze economische en sociale rechten in het verleden afgedwongen. Daarom zoeken de Actief Linkse Studenten en Scholieren de actieve steun en medewerking van de arbeidersbeweging en vakbonden en roepen we op om samen te strijden voor een democratisch socialistische maatschappij!”
We vormden op de betoging een antikapitalistische delegatie, hadden verschillende stands en ook militanten die pamfletten, stickers, kranten, badges, … verspreidden. Ondanks het slechte weer verkochten we 153 exemplaren van ons maandblad en haalden we ruim 500 euro strijdfonds op, vooral met badges en stickers.
Op de betoging heerste het gevoel dat dit het begin van een strijd is. Er moet dringend verandering komen en als we niet zelf in actie komen, zal dit niet gebeuren. In de verdere uitbouw van de beweging moeten we collectief discussiëren over welke samenleving we willen en hoe we die kunnen bekomen.
Fotoreportage door Liesbeth:
Foto’s van onze delegatie door Fabian: