Elf weken lang trekken jongeren al de straat op. Er waren al twee grote betogingen met tienduizenden aanwezigen. Toch waren de gevestigde partijen vorige week zelfs niet bereid om een erg beperkte klimaatwet te stemmen. Het is alsof ze de betogende jongeren én ouderen een welgemeende ‘F.. you’ toewerpen. Het protest houdt dan ook aan.
Elke keer met tienduizenden betogen, is uiteraard niet mogelijk. Dit zagen we met Rise 4 Climate afgelopen zondag. We waren wellicht met tienduizend, wat nog steeds fenomenaal veel is. Maar voor een nieuwe grote mobilisatie zal er een actieplan nodig zijn: opbouwen naar een grote actie en daar de nodige voorbereidingstijd voor nemen. Actiecomités in scholen, op faculteiten, werkplaatsen en in wijken zijn daar essentieel voor. Daarmee kunnen we de breed gedragen steun voor het protest lokaal verankeren en in actieve deelname omzetten.
Wie dacht dat enkele protestacties zouden volstaan, beseft ondertussen dat dit niet het geval is. Ons protest zal van lange adem zijn. Bovendien wordt het belangrijker om te verduidelijken wat we juist willen. Doelbewust wordt geprobeerd om het klimaatprotest te herleiden tot een oproep voor meer taksen op gewone mensen. Dat is natuurlijk niet wat ‘system change’ betekent. Laten we zelf verduidelijken wat we er dan wel mee bedoelen: welk type samenleving willen we en hoe kunnen we daar geraken.
De betoging van zondag was anders dan de vorige. De aanwezigheid van heel wat gele hesjes zorgde voor discussie met mensen uit deze protestbeweging. Dat was doorgaans erg constructief en leerrijk. Alleen blijft het vreemd dat de samenkomst van twee betogingen gebeurde op initiatief van de politie die de gele hesjes vroeg om een uur te wachten en vervolgens samen met de klimaatbetogers op te stappen. Dat was vreemd: een samenkomst van bewegingen is aan te moedigen, maar gebeurt beter spontaan door de betogers zelf en niet op initiatief van de politie. Het feit dat een klein groepje relschoppers zich onder de betogers mengde om vernielingen aan te richten, werd niet gesteund door de overgrote meerderheid van zowel de klimaatbetogers als de gele hesjes. Het zorgt wel voor een negatief beeld en mogelijke verdeeldheid. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de Brusselse politie en de politieke verantwoordelijken voor het politie-optreden op 31 maart.
Wellicht hopen gevestigde politici en het establishment dat het klimaatprotest nu gaat liggen. Mogelijk komt er een onvermijdelijk dipje in de beweging, maar niet in de woede. De paasvakantie kan gebruikt worden als adempauze om nadien het protest beter te structureren en terug op te bouwen naar een hoogtepunt. De internationale actiedag van 24 mei – twee dagen voor de verkiezingen – kan daar een belangrijke rol in spelen. Bovendien komt er in het najaar een nieuwe klimaattop. Er komen dus nieuwe kansen voor massaal protest.
De klimaatbeweging tot hiertoe heeft de politieke agenda in ons land gewijzigd. Dat volstaat niet om tot effectieve verandering te komen. De beweging lokaal verankeren, verder uitbouwen en de discussie aangaan over een andere samenleving: dat is de uitdaging waarvoor we met de Actief Linkse Studenten en Scholieren enkele voorstellen deden.
Hieronder een reeks foto’s van de betoging (door Liesbeth)
