Gisteravond was er een lokale jongerenmars voor werk in Brussel. Een honderdtal jongeren trok mee op in de strijdbare betoging. Er werden slogans geroepen die de solidariteit tussen jonge en oudere arbeiders benadrukten en ook slogans tegen werkloosheid en onzekere jobs. Als antwoord daarop eisten de betogers arbeidsduurvermindering zonder loonsverlies, degelijk werk, geen discriminatie en het stopzetten van de jacht op de werklozen.
Vandaag is één op de drie jongeren in Brussel werkloos. In bepaalde wijken, zoals de Maritieme wijk in Molenbeek, loopt dat op tot 70%. Het gebrek aan werk, de lage lonen en het gebruik van onzekere statuten (interim, contracten van bepaalde duur,…) maken dat jongeren geen stabiele toekomst kunnen opbouwen. Het is moeilijk om toegang te hebben tot degelijke huisvesting of om zich degelijke gezondheidszorg en ontspanning te veroorloven indien daar geen middelen voor zijn. De economische crisis maakt dit enkel nog erger. Zelfs de meest optimistische economische vooruitzichten die stellen dat er een beperkt herstel zal zijn, gaan ervan uit dat de werkloosheid verder zal blijven toenemen. De jongeren die gisteren betoogden, stelden duidelijk: het is niet aan de arbeiders en jongeren om de crisis te betalen.
Onder meer jongeren worden als eerste geraakt door de gevolgen van de crisis. De crisissen van 74-75 en van 81 zorgden voor een ontwikkeling van een massale werkloosheid. Dat leidde toen tot acties van de syndicale en linkse jongerenorganisaties, met onder meer de grote nationale Jongerenmarsen voor werk van 82 en 84. Wij willen aansluiting zoeken bij die initiatieven door van onderuit op het lokale vlak jongerenacties voor werk te organiseren.