International Socialist Alternative, de internationale revolutionaire partij waarvan LSP/PSL de Belgische afdeling is, mobiliseerde meer dan 300 activisten naar het klimaatprotest in Schotland tijdens COP26. We kwamen vanuit Brazilië, Ierland, Polen, Rusland, China/Hong Kong/Taiwan, de Verenigde Staten, Tsjechië, Israël/Palestina, Roemenië, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk en nog veel meer andere landen. Iedereen kwam met hetzelfde doel: de klimaatbeweging versterken met ideeën voor een strategie die de klimaatbeweging toelaat een écht klimaatplan af te dwingen.
door Arne (Gent)
We deden dat met een programma dat opkomt voor massale publieke investeringen in openbaar vervoer of isolatie van gebouwen, maar ook een publieke energiesector die groene en betaalbare energie voor iedereen voorziet. Aan duizenden activisten stelden we voor onze strijd te organiseren rond dergelijke eisen die de werkende klasse verenigen. Dat deden we zowel tijdens de verschillende acties en betogingen, solidariteitsbezoeken op stakingspiketten, de grote meetings na de betogingen in Glasgow, maar ook op zelf georganiseerde campagnemomenten en meetings. Onze aanwezigheid ging niet onopgemerkt voorbij: onze spandoeken haalden de voorpagina van de New York Times, nieuwssites als CNN, BBC en tal van andere massamedia.
We richtten ons echter vooral op de betogers met wie we het debat aangingen over het programma van de klimaatbeweging en de organisatie die nodig is om dit af te dwingen. We moeten ons organiseren in klimaatactiecomités waar op een democratische wijze over programma en eisen wordt beslist. We trokken niet als toeristen naar Schotland, maar om te bouwen aan de internationale klimaatbeweging en onze eigen revolutionaire organisatie. Elke deelnemer leerde uit de ervaringen van activisten uit verschillende landen. We legden tevens de basis voor een nieuwe ISA-afdeling in Schotland. Onze inspanningen, waaronder de vele steun die we ophaalden met ons Glasgowfonds (dat 7.000 euro opbracht), waren dus niet voor niets!
Wat na COP26?
De volgende COP-conferenties vinden plaats in Egypte (2022), de Verenigde Arabische Emiraten (2023) en Oekraïne (2024). Dat zijn geen evidente plaatsen voor internationale mobilisaties. Er zal een Belgisch actieplan nodig zijn. Na het momentum van Glasgow wordt best niet te lang gewacht om de eerste acties te lanceren. Het gebrek aan structuren van de klimaatbeweging maakt het helaas moeilijk om democratische discussies te voeren over hoe we een opbouwend actieplan kunnen opstellen.
In ons protest is er bovendien nood aan een oriëntatie op de werkende klasse, de maatschappelijke kracht die door haar plaats in het productieproces in staat is om verandering af te dwingen. De oproep van Greta Thunberg aan het stakende spoorpersoneel in Schotland om samen te protesteren, was bijzonder positief. Eerder merkte Naomi Klein ook al op dat stakend spoorpersoneel de klimaatactivisten van de 21ste eeuw zijn. Om bredere delen van de arbeidersbeweging bij het klimaatprotest te betrekken, is ons programma erg belangrijk. Een duidelijke oproep voor massale publieke investeringen in beter en gratis openbaar vervoer kan werkenden uit die sector meetrekken en doorprikt de pogingen van het kapitalistische establishment om ons via extra taksen en lasten te laten opdraaien voor elke ecologische maatregel.
Winnen is mogelijk, maar het zal niet gemakkelijk zijn. Het hele systeem moet anders. Om van onze analyses en voorstellen een echte factor te maken, moeten we onze internationale revolutionaire socialistische organisatie versterken en uitbouwen. Doe mee met International Socialist Alternative, sluit aan bij de Belgische afdeling ervan!
Reacties van enkele deelnemers aan het protest in Schotland
Ricardo (Brussel) benadrukt dat deze interventie met 300 kameraden uit de hele wereld historisch was en zeker zal bijblijven. “De ervaring van het protest in Glasgow heeft me bijzonder bewust gemaakt van het belang van internationalisme en waarom de strijd tegen het kapitalistisch systeem gebaseerd moet zijn op de solidariteit van alle onderdrukten ter wereld.”
Eén van onze doelstellingen was om ons socialistisch alternatief offensief naar voren te brengen in de klimaatstrijd. Er is daar een groeiende openheid voor, merkten we al voorheen op. Franz (Antwerpen): “Op de betoging was er een grote eensgezindheid dat er een ander systeem nodig is om ons klimaat te redden. We konden vaststellen hoe het inzicht in het onvermogen van het kapitalisme om een uitweg uit deze crisis te bieden groter is geworden en meer algemeen aanvaard wordt.”
Jean uit Luxemburg vatte de sfeer onder de deelnemers samen. “Het leek een eindeloze reis met een logge Covid-bureaucratie en grillig weer (om het zacht uit te drukken). Dat zou doorgaans de perfecte mix zijn voor een totale rot-vakantie. Maar we waren niet op vakantie. We gingen naar de protesten om ons te verzetten tegen de greenwashing van COP26 en tegen de kapitalistische vernietiging. Dat verandert op slag alles aan de reis naar Schotland. Op een leeftijd waarop ik dit soort extreme sporten minder begin te waarderen, bevond ik me midden in een betoging waarvan ik het begin en het einde niet kon zien, omringd door een grote groep enthousiaste jonge militanten. Toen nam ik een megafoon om strijdbare slogans te roepen met een vurigheid die de laatste regenbui wel moest verdrijven. ‘Don’t stop me now’, zong Freddy Mercury destijds. Op de hoek zag ik een Schot in een kilt op een doedelzak spelen. Niets speciaal, dacht ik, we zijn nu eenmaal in Schotland. De man speelde de Internationale! Op dat moment besefte ik dat alles mogelijk was en dat regen noch wind ons zouden tegenhouden. Na de betoging volgde een meeting in volle zaal. Daar werd nogmaals het bewijs geleverd dat onze revolutionaire energie onuitputtelijk is. Op enkele dagen tijd hebben we een grote stap gezet met onze internationale. Zelfs de gevestigde media moesten ons vermelden. Er is iets gebeurd in Glasgow. We waren er. En ik was erbij.”