28 juni is de exacte verjaardag van de rellen in Stonewall die aanleiding gaven tot de ontwikkeling van wat de Pride werd. De strijd voor LGBTQIA+ rechten heeft sinds 1969 enorme stappen vooruit afgedwongen, maar geweld en discriminatie blijven schering en inslag. De rechtse campagnes tegen LGBTQIA+ rechten, onder meer in de VS maar ook steeds meer bij ons, zijn echter een bedreiging. Met strijdbaar protest wordt daarop geantwoord en wordt de strijd voor echte gelijkheid centraal gesteld.
Lees ook: Rechten komen niet uit het niets, lessen uit Stonewall
Dat was het opzet van Pride is a Protest gisteren in Gent. Met 350 betogers op een woensdagavond was de opkomst geslaagd. Er was een strijdbare sfeer waarbij de slogans tegen queerfobie, extreemrechts en het kapitaal luid werden meegeroepen. Het inhoudelijke karakter van Pride is a Protest bleek ook uit de nadruk op toespraken zowel voor als na de betoging door de binnenstad. Naast voorbereide toespraken die de context van onze strijd schetsten en het eisenplatform verduidelijkten, was er ruimte voor alle aanwezigen om iets te zeggen. Zo’n open micro maakt dat de betogers zich het protest toe-eigenen. We hoorden onder meer enkele getuigenissen en poëzie.
Twee elementen uit de actualiteit domineerden de discussies. Ten eerste de wereldwijde groei van extreemrechts en de bijhorende haat. Dit zet niet alleen onze rechten onder druk, het zorgt ook voor een klimaat van geweld en het maakt het voor LGBTQIA+ personen moeilijker om zichzelf te zijn. De dreiging van een verdere groei van het VB in de verkiezingen is reëel, de aanwezigheid van extreemrechtse vooroordelen onder jongeren en werkenden is al een feit. Ten tweede was er heel wat aandacht voor de gevolgen van een asociaal beleid dat leidt tot tekorten. Met een terugkeer van besparingen op alle niveaus zal dit er niet op verbeteren. Toegang tot betaalbaar wonen, degelijk onderwijs, gezondheidszorg zonder wachtlijsten voor trans personen, kinderopvang … staan nog meer onder druk. Tekorten maken dat verdeeldheid grotere ingang kan vinden. De strijd tegen haat is dan ook onlosmakelijk verbonden met die tegen het asociaal beleid.
Lees ook:Tegen het anti-LGBTQIA+ offensief: bouw aan een militante beweging voor bevrijding
Pride is a Protest komt uitdrukkelijk op voor een andere samenleving. Om tot verandering te komen, moet heel het systeem aangepakt worden. Regenboogkapitalisme betekent geen echte gelijkheid. Verworvenheden zoals de acceptatie van LGBTQIA+personen worden misbruikt door bedrijven om zich als progressief voor te stellen en hun verantwoordelijkheid in de oorzaak van ongelijkheid weg te wassen. Om te strijden tegen de wortels van discriminatie, hebben we het geld, de rijkdom en de middelen nodig die nu in handen zijn van de kapitalisten.
Zoals de revolutionaire transactivist Leslie Feinberg zei: “Niemand van ons zal vrij zijn totdat we een economisch systeem bouwen dat zich baseert op de noden van elke mens. Als trans personen zullen we geen echte vrijheid bekomen tot we een samenleving winnen waarin geen enkele klasse baat heeft bij het aanwakkeren van haat en vooroordelen, waar wetten die sekse, gender en menselijke liefde beperken ondenkbaar zullen zijn. Wij, de trans strijders, zal je vinden tussen de voortrekkers van de strijd voor de echte bevrijding!”
De strijd tegen LGBTQIA+fobie moet er een zijn voor een socialistisch alternatief. Waar geen enkele kapitalist winst maakt op puberteitsremmers of andere noodzakelijke zorg. Waar de grote sleutelsectoren zoals de energie-, farma-, zorg- en bankensector in eigendom van de gemeenschap en onder democratisch beheer van de werkende klasse staan. Leden van LSP, deel van International Socialist Alternative (ISA), voeren elke dag strijd voor zo’n wereld. Doe mee!