Op maandagmiddag begonnen studenten in Antwerpen aan een bezetting. Daarmee volgen ze de voorbeelden die uit de VS naar Europa en elders zijn overgewaaid. Er waren eerder al regelmatig studentenacties en daarnaast bereidde het “Studentencollectief tegen imperialisme en genocide” (SCTIG) een actie voor aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte, met een petitie en een uitgebreide open brief. Die actie vindt woensdag plaats en de initiatiefnemers ervan, waaronder leden van de Actief Linkse Studenten, zijn ook volop betrokken bij de bezettingsactie. We spraken na de start van de bezetting met Louis, een van de verantwoordelijken van ALS-Antwerpen en SCTIG.
Van waar kwam het initiatief voor deze bezetting?
“De bezetting kwam er op initiatief van UAntwerp for Palestine, een collectief dat eerder al regelmatig acties hield. Er is gekozen voor een bezetting omdat dit de actiemethode is van de huidige studentenbeweging voor Palestijnse solidariteit. Het voorbeeld van de Amerikaanse bezettingen inspireert, maar ook de acties in onder meer Amsterdam en Gent. Er was heel snel enthousiasme om ook in Antwerpen een bezettingsactie op te zetten. Die actie verloopt heel georganiseerd en vastberaden.”
Welke reacties krijgen jullie?
“Veel studenten komen eens kijken. Niet iedereen is enthousiast, maar sommigen zijn zeker geïnteresseerd en bekijken de affiches of stellen vragen. Anderen zijn meer onverschillig. Natuurlijk is er aan de UA niet echt een traditie van dit soort acties. Wie herinnert zich nog de laatste bezetting aan de UA? Door te bezetten, versterken we de beweging en de linkerzijde. Sowieso is een universiteitsbezetting in Antwerpen een schok.”
“Vanuit het personeel is er meer eensgezindheid qua sympathie en solidariteit met de bezetting. Veel onderzoekers en professoren die passeren, betuigen hun steun. Er was een gesprek met de rector, maar daar botsen we op een onbeweegbaar blok. Hij verzet zich tegen een boycot en als we daartegen argumenteren, antwoordt de rector dat het zo niet werkt en dat ‘we’ niets kunnen doen.”
Woensdag is er ook een actie aan de faculteit Letteren & Wijsbegeerte. Van waar komt dat?
“De afgelopen weken is er een collectief opgezet, het Studentencollectief tegen Imperialisme en Genocide (SCTIG). Dat kwam er op initiatief van leden van ALS, ACA en geschiedenisstudenten die niet politiek georganiseerd zijn. We wilden inhoudelijk grondig werken, de eis van het verbreken van de banden concretiseren en van daaruit acties voorstellen waarmee we onze eisen effectief kunnen afdwingen. We kwamen samen om een open brief op te stellen die als een volwaardige academische paper kan beschouwd worden. Er kwam een petitie die ondertussen meer dan 300 keer ondertekend is.”
“Hiermee eisen we concreet dat de faculteit Letteren & Wijsbegeerte de banden verbreekt met de Tel Aviv University. De problematische daden van die universiteit worden aangestipt, in het bijzonder de rol in het kolonialisme. Tegelijk betuigen we solidariteit met studenten en personeelsleden van de Tel Aviv University die het slachtoffer zijn van intimidatie en repressie, omdat ze zich tegen het bloedbad uitspreken. We verzetten ons uitdrukkelijk tegen imperialisme en kolonialisme.”
“Woensdag houden we een protestmeeting aan het gebouw van de faculteit, volgende week woensdag een actie aan de faculteitsraad. Eerder werd in de rechtenfaculteit al beslist om de banden te verbreken, het kan dus perfect op faculteitsniveau beslist worden.”
Wat kunnen we de komende dagen nog verwachten?
“De universiteit beloofde al dat er transparantie komt over de banden met Israëlische universiteiten. Die eis wil de UA dus inwilligen. We moeten zien welke volgende stappen er nodig zijn om de druk verder op te voeren. Vanuit de bezettingsactie kunnen we dat collectief bespreken.”
“Een belangrijk tegenargument van het bestuur is dat de banden tussen Belgische en Israëlische universiteiten niet veel voorstellen en niet op wapens gericht zijn. Daarmee wil men het voorstellen alsof onze acties weinig nut hebben. Het klopt natuurlijk dat er vanuit de Amerikaanse maar ook de Nederlandse universiteiten veel sterkere banden zijn, onder meer omdat de privatisering van het hoger onderwijs en de impact van donaties van grote bedrijven daar veel groter zijn. Bedrijven met winstbelangen bij genocide en bezetting zetten er de toon. Dat is hier gelukkig beperkter. Maar er zijn wel degelijk banden met Israëlische universiteiten waarvan de leiding betrokken is bij de bezetting en het genocidale geweld. Die banden worden aangehouden zonder kritiek. Protest is dus wel degelijk nodig.”
“Zelfs indien de eisen in vergelijking met de VS meer principieel en symbolisch zijn, stellen we vast dat ons protest nu al impact heeft. Iedereen kijkt naar de internationale studentenprotesten en velen zijn erdoor verrast. De internationale golf van studentenprotest geeft een nieuwe dynamiek aan de Palestijnse solidariteitsbeweging. Door ook in Antwerpen te bezetten, zijn we daar zelf ook deel van en versterken we de internationale solidariteit.”