Op de campus was er geen traditie van politieke activiteiten. Sterker nog, tot voor kort was het verboden om aan politiek op de school te doen. Onder druk van de ALS en de massale steun die we verworven bij studenten en docenten, slaagden we er in dit recht af te dwingen. We wilden van ons pas verworven recht meteen gebruik maken in de vorm van een debat om zo te bouwen aan een politieke traditie. De uitbouw hiervan is belangrijk gezien de nu al te hoge kosten van inschrijvingsgeld, huisvesting, voeding,… waarbij deze.in de komende periode waarschijnlijk nog meer zullen stijgen. Het is een van onze taken om studenten rond dergelijke thema’s bijeen te brengen en te discussiëren over hoe we ons tegen deze aanvallen kunnen verzetten.
Het debat zou gaan over een vijftal vragen met als bedoeling om via die vragen dieper in te gaan over: de stijgende jongerenwerkloosheid door de crisis en welk alternatief, de ondervertegenwoordiging van migranten in het hoger onderwijs, de democratisering van het onderwijs, de stijgende studiekosten en de toenemende prostitutie om deze kosten te betalen.
Het werd al snel duidelijk dat de docent er rechtse neoliberale standpunten op na hield. Hij verheerlijkte de gereguleerde vrije markt als de oplossing voor de huidige crisis en dacht ook via deze regulering toekomstige crisissen te kunnen vermijden. Hij kon zich vinden in het feit dat inschrijvingsgeld te duur was geworden, maar vond de prijsstijgingen van koten, studiemateriaal en voeding zwaar overroepen. Hij had er zelf bij zijn kinderen geen last van gehad, hetgeen te verstaan is omdat hij door zijn loon als schepen en docent wel voldoende zal hebben gehad om zijn kinderen te laten studeren. Dat niet alle ouders in zijn loonklasse zitten, was nog niet bij hem opgekomen. Van migranten vond hij dat er niet gediscrimineerd werd en dat zij nu eenmaal niet verder zouden willen studeren. Ik zou persoonlijk ook niet veel zin hebben om verder te studeren als ik weet dat ik dit nauwelijks zal kunnen betalen en tegelijkertijd toch zeer beperkte tot geen kansen zal krijgen op de arbeidsmarkt. Dat studenten zich moeten prostitueren om hun studies te betalen vond hij niet belangrijk genoeg om over tussen te komen. Dit alles geeft weer duidelijk aan waar de traditionele politici, zelfs in de huidige crisis, nog steeds voor opkomen.
Onze spreker van ALS legde uit dat meer regulering totaal geen oplossing zou bieden voor de huidige en komende crisissen omdat er niet geraakt word aan de echte oorzaak, namelijk de overproductiecapaciteit. Verder stelde hij de 32uren werkweek en het verbod op ontslagen bij winstgevende bedrijven voor om de huidige werkloosheid aan te pakken. Hij wees ook op trend van stijgende studiekosten gecombineerd met steeds minder publieke investeringen waardoor de toegankelijkheid en kwaliteit van ons onderwijs de voorbije jaren zwaar daalde. Daarbij legde hij ook de link naar andere openbare diensten: zoals de gezondheidszorg, het openbaar vervoer,… om het belang en de mogelijkheid van gratis en toegankelijke openbare diensten extra in de verf te zetten. Tenslotte sprak hij over hoe studenten, arbeiders en migranten zich kunnen organiseren om zo te strijden voor betere omstandigheden door o.a. in te gaan op de ResPACT betoging (28/04) en de internationale vakbondsbetoging (15/05).
Op het debat waren een 20 tal studenten en een docent aanwezig wat goed is gezien het feit dat het een eerste debat was en we nog steeds subtiel werden tegengewerkt door de directie en de studentenraad. Het debat was een mooie voorlopige afsluiter van de campagne rond het recht en de nood aan politiek engagement die we de voorbije maanden met succes op deze school voerden.