Op 23 november vond aan de Gentse gemeenteraad een protestactie plaats tegen de brutale arrestaties door de politie op 10/11. Een eisenpakket, ondersteund door 70-100 actievoerders, werd overhandigd aan de burgemeester en bleek haar effect niet te missen: de burgemeester ging in op de eisen en liet weten dat de combitaks zal afgeschaft worden voor betogingen. Deze overwinning kan een precedent zijn voor andere steden met combitaks.
De arrestaties gebeurden naar aanleiding van een antifascistische betoging van de Actief Linkse Studenten en een Streetrave – georganiseerd op het zelfde moment als de betoging – (zie ons eerder artikel).
De woede over de repressie kende een heel snelle ontwikkeling. De dag na de betoging ontstond een facebookgroep waarop al gauw 1800 mensen zich solidair verklaarden tegen de politierepressie. De pers die eerst zonder enige vorm van kritiek de berichtgeving van de politie overnam, moest al snel de berichtgeving nuanceren en toegeven de arrestaties misschien overdreven waren en dat de betoging vreedzaam verliep. Onder druk van de vele klachten die binnenstroomden in het kantoor van burgemeester Termont en onder druk van aandacht die de pers gaf aan het incident, werd diezelfde Termont gedwongen om afstand te nemen van sommige praktijken. Er volgden echter geen verontschuldigingen en de het politieoptreden werd nog steeds verdedigd.
Hoewel geen Actief Linkse Studenten gearresteerd werden, verklaarden wij ons solidair met de gearresteerden en verzetten wij ons tegen de opgelegde combitaks en de criminalisering van antifascistisch verzet. Daarom werd op ons initiatief een open vergadering georganiseerd om de gebeurtenissen te bespreken, eisen op te stellen en een actie op poten te zetten.
Wij wilden in samenwerking met andere organisaties en onafhankelijke studenten het stadsbestuur en de politie onder druk zetten om een gedegen en onafhankelijk onderzoek naar het gedrag van de politie te starten. Deze organisaties en studenten eisten eveneens ambtelijke sancties en publieke verontschuldigingen vanwege de politieke verantwoordelijken; een schadevergoeding voor de geleden schade; de kwijtschelding van de combitaks; en een onmiddellijke afschaffing van de combitaks die niet enkel asociaal is (hij treft de zwakkeren en studenten het hardst), maar die eveneens een middel is om mensen af te schrikken en te intimideren, zodat zij minder gemakkelijk op straat zouden komen om te betogen voor hun belangen.
Uiteindelijk daagden ondanks het erbarmelijke weer 70 tot 100 (volgens het Nieuwsblad) actievoerders op en werd het eisenpakket overhandigd aan de burgemeester (die ons in tegenstelling tot wat er ons beloofd was niet in het vragenuurtje van de gemeenteraad maar buiten te woord heeft gestaan). De burgemeester ging wel in op alle eisen en liet weten dat de combitaks zal worden afgeschaft voor manifestanten. Uiteraard is dit een gevolg van de enorme druk die de burgemeester plotseling voelde. Het besef dat zoveel mensen zich verzetten tegen de gebeurtenissen, dwong hem tot het afschaffen van een taks die door zijn “socialistische” voorganger Beke in het leven werd geroepen.
Daarnaast kondigde de burgemeester een openbaar onderzoek aan dat het gedrag van de politie kan onderzoeken. Op basis daarvan zouden ambtelijke sancties en schadevergoedingen kunnen volgen. Het blijft afwachten wat er hier concreet uit de bus zal komen. Ook werden geen stappen gezet om samen met vertegenwoordigers van de betogers en gearresteerden een onderzoek te voeren. We hopen dat dit niet zal worden overgelaten aan ondoorzichtige organen als het Comité P.
De voorbije twee weken (vanaf de betoging tot de protestactie) werd aangetoond dat de enige manier om zaken te verwezenlijken, in de organisatie en mobilisatie ligt. Een organisatie die voorstellen kan doen op basis van voorbije ervaringen en die bereid is samen te werken met andere organisaties en strijdbare individuen, kan een drijvende kracht zijn achter veralgemeend protest om zo mee overwinningen te boeken.