Wekenlang werd door het Leuvense stadsbestuur een angstcampagne gevoerd. Er zouden geen bussen rijden, fietsen en auto’s moesten weg, terrasjes mochten niet opgesteld worden,… Zelfs via de media werd gewaarschuwd voor rellen. Toen alles rustig verliep werd het ook langs de kant van de gevestigde media erg rustig. Waar er bijgevolg amper of niet over bericht werd, was dat de anti-NSV betoging in Leuven een bijzonder geslaagde en strijdbare optocht was.
De afgelopen weken voerden de Actief Linkse Studenten en Blokbuster een intensieve campagne in Leuven en elders om van deze betoging een succes te maken. Het is door zo’n actieve campagne naar buiten uit met inhoudelijke argumenten en een discussie over alternatieven op verdeeldheid (racisme, seksisme, homofobie,…) die mee in de hand wordt gewerkt door een kapitalisme in crisis, dat het mogelijk is om een krachtsverhouding uit te bouwen. Daar zijn we gezien de mogelijkheden en de omstandigheden bijzonder goed in gelukt.
Heel veel Leuvense studenten wisten van de acties en wisten waar de NSV voor stond. Het maakte het moeilijk voor hen om openlijk campagne te voeren. De frustratie droop van hun affiches die als een dief in de nacht werden aangebracht. Bij het uitdelen van pamfletten aan de studentenrestaurants botsten de NSV’ers stelselmatig op tegenstand van de studenten. Dat is mee het resultaat van onze campagne.
Ook waren op voorhand al heel wat jongeren die aangaven dat ze verder willen meewerken en discussiëren over alternatieven op het kapitalisme en onze socialistische visie. Op de betoging zelf kwamen er nog enkele tientallen jongeren bij die ook een stap verder willen gaan met hun engagement. Dat is erg belangrijk. Het is nuttig om af en toe eens te betogen, maar om dergelijke acties mogelijk te maken hebben we ook nood aan jongeren en werkenden die niet alleen willen betogen maar zich ook politiek willen vormen en deel uitmaken van een collectief politiek instrument waarmee we het hele jaar door actief zijn.
De anti-NSV betoging was wat ons betreft als geslaagd voor ze begon. Maar de betoging zelf mocht er uiteraard ook zijn. Het was een krachtige, strijdbare en erg jonge optocht. Wij kunnen niet vergelijken met de optocht van de tegenzijde, maar getuigen van het AFF merkten op dat er een groot leeftijdsverschil was tussen de oudere betogers bij extreemrechts en de jonge energie die de antiracistische betoging kenmerkte.
De betoging werd versterkt door een delegatie Franstaligen maar ook een opmerkelijke delegatie van syndicalisten. Dat was nog een relatief beperkte delegatie, maar het belang ervan is van onschatbare waarde. De oproep van ‘Syndicalisten tegen Fascisme’ kreeg een brede weerklank en was essentieel om van deze betoging een succes te maken. We zagen onder meer syndicalisten van BBTK, ABVV Metaal, LBC, ACOD Spoor, ACOD Onderwijs,…
In de betoging waren er naast Blokbuster, ALS en LSP ook andere groepen aanwezig. Er waren zoals gezegd ook syndicalisten die opstapten. In onze delegatie waren er ook Tamil en Kasjmiri activisten, we zagen ook een Koerdische vlag. In de Franstalige groep waren er naast de Franstalige ALS ook activisten van onder meer JOC (de Franstalige tegenhanger van KAJ). Verder liep er ook een delegatie van Studenten Tegen Racisme (STER) en Comac (PVDA) mee op met een geluidswagen. Tussen de muziek door werden ook daar politieke slogans tegen extreemrechts geroepen. We zagen een spandoek van Animo en zelfs een Belgicistische vlag. Een optreden van de studentenfanfare gaf de betoging nog meer kleur.
Terwijl zowat 800 antifascisten betoogden, waren er ook zo’n 250 extreemrechtse manifestanten. Daaronder de traditionele ordedienst van Voorpost, de neonazi’s van zowel N-SA als de concurrerende Autonome Nationalisten. Het AFF zag hoe VBJ-voorzitter Van Grieken hartelijk omging met Chris Berteryan van de Autonome Nationalisten die voor de gelegenheid versterking kregen uit Nederland en Franstalig België (Nation). Het thema van de NSV-betoging was traditiegetrouw slechts een excuus om slogans als ‘linkse ratten, rol uw matten’ te brullen. Doordat de antifascistische betoging opnieuw veel groter was en meer gedragen door de Leuvense studenten, werd de ruimte voor extreemrechts beperkt.
Na deze geslaagde betoging willen we de strijd verderzetten. Het is immers niet omdat het Vlaams Belang in de peilingen stilaan verschrompelt dat het gevaar geweken is. De Griekse waarschuwing met de opkomst van een openlijk neonazistische formatie als Gouden Dageraad die tot 12% haalt in de peilingen, geeft aan wat het gevaar is tegen de achtergrond van een diepe crisis van het kapitalisme die een slagveld aanricht voor de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking. Ook bij ons zien we steeds meer de gevolgen van deze crisis met een lawine van jobverlies. Wij blijven de strijd tegen racisme (alsook seksisme, homofobie,…) koppelen aan een strijd voor werk, degelijke openbare diensten, sociale huisvesting,… Werk hieraan mee!