Met slogans als “Kind of abortus, de vrouw beslist”, “Openbare crèches, gratis voorbehoedsmiddelen”… werden 200 vrouwen en mannen gemobiliseerd door de verschillende organisaties van de pro-keuzebeweging (diverse linkse partijen en jongerengroepen als LSP, LCR, ROOD, COMAC, ALS, JAC, ABVV-Jongeren, -vrouwen en -studenten, ACV-genderwerking,… en een aantal vrouwenorganisaties).
Ze betoogden tegen de “Mars voor het Leven”, georganiseerd door rechtse en extreemrechtse reactionairen met als centrale eis de afschaffing van het recht op abortus. Sinds vier jaar organiseren deze fanatiekelingen niet enkel een jaarlijkse “Mars voor het Leven”, maar ze hebben zich ook de gewoonte aangemeten vrouwen te intimideren met piketten aan abortuscentra in Brussel, Gent,… Tegenover deze intimidatiepogingen tegenover vrouwen, werd één woord duidelijk gedeeld door alle betogers van de pro-keuzebetoging: Verzet!
Het ging er niet enkel om het recht op abortus te verdedigen, een recht dat bekomen werd door de sociale strijd in de jaren 1970, maar we eisten ook het bekomen van een echte keuze, dus ook de keuze kinderen te kunnen krijgen zonder zich te verarmen. Enkel als ook dat bekomen is, kunnen we stellen vrij over ons lichaam te kunnen beschikken. Een betere financiering van het onderwijs, stabiele jobs en degelijke lonen, gratis contraceptie, de creatie van openbare kinderopvang, kinderbijslag die reëel de kosten van een kind dekt… Al die eisen die erop gericht zijn de sociale en economische positie van vrouwen te verbeteren, stonden op de agenda van de betoging.
Het is duidelijk voor alle deelnemers aan de pro-keuzebetoging dat de beweging niet moet stoppen met deze betoging en dat een reële krachtsverhouding moet worden opgebouwd tegenover de 300 pro-lifebetogers (waaronder een flink aantal extreemrechtse militanten) die meeliepen in hun Mars, maar ook tegenover de regering die met haar besparingspolitiek steeds meer vrouwen met armoede bedreigt.