Voor socialisten is er weer een drukke periode achter de rug. Er ging nauwelijks een week voorbij dat de sociale strijd niet opnieuw aangewakkerd werd door boude uitspraken en provocaties van zowel de federale als de Vlaamse regering, er was een algemene staking op 22 april en we troffen voorbereidingen voor tal van acties waar we aan deelnemen in de maand mei.
Artikel door Stef, foto’s door Jente
De strijd is echter verre van gestreden. Hoewel we een vrijwel ongeëvenaard actieplan hebben gehad, is de regering en haar besparingsbeleid niet gevallen. Michel I, een regering van de rijken, van repressie en asociale maatregelen, is er nog steeds. Een nieuw actieplan met een verenigd vakbondsfront is meer dan ooit nodig maar in de tussentijd kunnen we de relatieve rust gebruiken om niet-syndicale actie te ondernemen. Ook het protest tegen het frappante racisme en seksisme in onze samenleving is belangrijk en richt zich voor velen tegen deze rechtse regering.
Dat seksisme en racisme belangrijke thema’s zijn is gebleken uit het succes van de laatste campagne en meeting van de Actief Linkse Studenten dit academiejaar. Na de initiatieven die onder de namen #dailyracism en #wijoverdrijvenniet enorme belangstelling kenden, besloten we gezien de actualiteit van de thema’s en hun rol in een socialistische organisatie, deze twee hashtags als inspiratie voor onze meeting te gebruiken. Deze onderwerpen kaderen perfect in de strijd tegen het besparingsbeleid en deze regering van het kapitaal. Meer dan 60% van de Belgen erkent immers dat de ware leider van de regering Bart De Wever is, de burgemeester van Antwerpen. Een burgemeester die nu ook bekend is voor zijn racisme tegenover Marokkanen en meerbepaald Amazigh en zijn ontkenning van discriminatie tegenover Aziaten. Ook kreeg de regering Michel de Auwch prijs voor vrouwonvriendelijkheid en werd recent bekend dat partnergeweld niet langer een prioriteit is voor de politie. Dit laatste ondanks de gestegen frequentie van dat probleem sinds het begin van de crisis.
Ondanks het feit dat we pas na de paasvakantie van start konden gaan met onze campagne aan de universiteit en hogescholen, en dus slechts drie dagen infostands konden zetten, behaalden we ronduit goede resultaten. We haalden 23,7 euro strijdfonds op, verkochten vier bladen en maakten maar liefst 19(!) contacten waarvan er bijna tien een discussie willen. ALS was intussen ook nog aanwezig op de staking van ACOD. Dit werd geapprecieerd door vakbondsmilitanten uit het onderwijs. Voor het eerst dit jaar hielden we ook stand aan KDG Zuid, waar enorm veel potentieel zit. De campagne ging dus goed, ondanks de dreiging van intimidatie door extreemrechts en het beperkte aantal stands. Onze deelname aan het PFK debat had ook een goede impact aangezien onze vertegenwoordiger op basis hiervan twee contacten maakte.
Op de meeting zelf was de opkomst navenant met zo’n 34 deelnemers. En dit in café Multatuli! Als de meeting had kunnen plaatsvinden aan de universiteit waren er zonder twijfel nog meer deelnemers geweest. Er waren heel wat nieuwe gezichten. De inleidingen en tussenkomsten tijdens de discussie waren schitterend en konden op veel bijval van de zaal rekenen. Zelden hoorden we zo veel en zo vaak applaus tijdens een meeting van de ALS. Het moet gezegd, ook het KVHV was aanwezig. Intimidatie bleef echter uit. Achteraf hoorden we van bijna alle contacten dat ze de meeting bijzonder boeiend en informatief vonden. Verschillenden gaven al aan mogelijk lid te willen worden.
De laatste ALS-mobilisatie van het jaar was dus met voorsprong de beste. Laat dit een inspiratie zijn voor alle leden van ALS en LSP. De jonge garde staat klaar en ze zijn gemotiveerd! Laat ons met hernieuwde moed naar de komende maanden en jaren strijd kijken en vechten om te winnen!