Sinds het begin van deze economische crisis is al meer dan 50 triljard (dat zijn twaalf nullen!) op de beurzen in rook opgegaan. De crisis trof de wereldeconomie op een schaal die ongezien was sinds de jaren 1930. Geen enkel land bleef gespaard van de mondiale recessie. De gevolgen van de crisis worden echter amper gevoeld door de verantwoordelijken: het patronaat en haar politieke lakeien. Het zijn de arbeiders en hun gezinnen die gevraagd worden om ervoor te betalen. Massawerkloosheid, armoede en zelfs hongersnood, oorlog en vluchtelingenstromen in de neokoloniale wereld worden steeds meer ons deel. Tegen deze afgrond van miserie en ellende is verzet nodig.
De periode waarin de huidige generatie jongeren opgroeit, zal niet te vergelijken zijn met de periode die achter ons ligt. Het kapitalisme is bereid om hele generaties op te offeren om het patronaat uit de crisis te halen en de winsten veilig te stellen. De massale werkloosheid komt zeker onder jongeren hard aan. Samen met de zware besparingen die ongetwijfeld zullen volgen, zorgt dit voor een toename van de onzekerheden. Het uiteenspatten van de speculatieve luchtbellen van het kapitalisme maakte ook een einde aan veel dromen en toekomstplannen van volledige generaties die moeten opdraaien voor de hebzucht van een kleine elite.
Het neoliberale argument dat de algemene welvaart zou stijgen door de talrijke cadeaus aan de grote bedrijven en de gigantische winsten aan de top van de samenleving, is vandaag doorprikt. Het kapitalisme legt haar tegenstellingen bloot. Dit systeem heeft geen remedie tegen haar chronische ziekte van overproductie, armoede, oorlog en miserie.
Een degelijke job voor iedereen = een degelijk statuut voor iedereen!
Jongeren worden bijzonder hard getroffen door de crisis. In mei bedroeg de jongerenwerkloosheid (onder -25 jarigen) in Vlaanderen al 44,5% meer dan een jaar geleden. De officiële werkloosheidsgraad onder jongeren bedraagt in België ondertussen reeds 21%. En dan pleiten patronale vertegenwoordigers (onder meer van het VBO) ervoor oudere werkenden langer aan de slag te houden!
Veel jongeren merken nu dat interimcontracten en andere tijdelijke arbeidsovereenkomsten geen opstap waren naar een vast contract met werkzekerheid. De afgelopen jaren werd een interimkantoor voorgesteld als een poort naar werk met de nodige vrijheid om zelf te kiezen wanneer en waar je wil werken. Flexibiliteit werd voorgesteld als iets hip. De realiteit was dat tienduizenden jongeren werden gedwongen om met onzekere, slecht betaalde en tijdelijke contracten een poging te doen om rond te komen. Dit was geen opstap naar een vast contract, het was een makkelijk en goedkoop middel om de winsten van het patronaat op te drijven. Jonge werkenden werden zonder pardon met het vuil op straat gezet indien dit het patronaat uitkwam.
De jongeren van LSP eisen een degelijke job aan een degelijk statuut voor iedereen. In de plaats van de verschillende generaties tegen elkaar op te zetten en te laten concurreren voor een job, staan wij voor solidariteit in de strijd voor een herverdeling van het beschikbare werk door middel van een arbeidsduurvermindering (32-urenweek) zonder loonsverlies en met bijkomende aanwervingen. We zullen dit niet cadeau krijgen, er is nood aan een nationaal actieplan voor werk. Dat moet vertrekken vanuit de basis en met een democratische betrokkenheid van de vakbondsbasis.
Meer publieke middelen voor onderwijs
Studenten en scholieren merken eveneens de gevolgen van de crisis. De overheden hebben samen een tekort van 20 miljard euro en de staatsschuld neemt opnieuw fors toe. Zonder algemene strijd zal de regering proberen om dit geld te zoeken bij de arbeiders en hun gezinnen door onder meer te besparen op de sociale zekerheid en de openbare diensten. Ook het onderwijs zal daarbij in de brokken delen. De megawinsten van het bedrijfsleven de afgelopen jaren daarentegen zullen de besparingswoede ontspringen.
Er zijn al grote tekorten in het onderwijs. Het neoliberaal beleid bracht het onderwijsbudget terug van 7% van het bbp begin jaren 1980 tot amper 5% vandaag. Dat ging de afgelopen jaren gepaard met een besparingspolitiek en een systematische onderfinanciering van studentenvoorzieningen, onderzoek, infrastructuur,… Dit maakte de verdere opmars van de bedrijfswereld in het onderwijs makkelijker.
ALS (Actief Linkse Studenten en Scholieren) verzet zich tegen een verdere commercialisering van het onderwijs. Wij staan voor democratisch en betaalbaar onderwijs voor iedereen. Daartoe eisen we het opdrijven van de publieke middelen voor onderwijs tot (minstens) 7% van het bbp. De middelen daartoe moeten gezocht worden bij de megawinsten die onder meer geboekt werden met behulp van de technologische innovaties en onderzoek op onze faculteiten.
Jobs, geen racisme!
Met ALS en de anti-racistische campagne Blokbuster voeren we onder jongeren campagne tegen racisme en extreem-rechts. In een periode van crisis en werkloosheid, wordt iedere mogelijkheid van verdeeldheid onder de arbeiders en hun gezinnen uitgespeeld. Hernieuwde opstoten van racisme zijn een reëel gevaar. Bij de verkiezingen in juni verloren het VB en het FN dan wel, in tal van Europese landen werd het gevaar van extreem-rechts en rechtse populisten duidelijk gesteld. Dat gevaar blijft bestaan zolang de linkerzijde geen sterk antwoord formuleert.
Racisme bestrijden kan enkel door het probleem bij haar wortels aan te pakken. Massawerkloosheid, stijgende levensduurte en armoede bieden mogelijkheden voor de rechterzijde en de burgerij om verdeeldheid tussen bevolkingsgroepen te versterken. Het zijn nochtans niet de migranten die verantwoordelijk zijn voor de kapitalistische crisis, maar de kapitalisten zelf.
De sociaal-democratische partijen zijn verburgerlijkt: ze voeren een patronale koers en van een actieve arbeidersbasis is geen sprake meer. Om over een eigen partij te beschikken waarmee we gezamenlijk de strijd tegen dit systeem kunnen aangaan, zal er nood zijn aan een nieuwe arbeiderspartij. Een dergelijke partij zou duidelijk maken dat het kapitalisme leidt tot werkloosheid, armoede en miserie waarbij er gezamenlijke strijd hiertegen nodig is. Dat zou tevens het beste antwoord vormen op de electorale kansen van extreem-rechts en allerhande rechtse populisten.
Blokbuster zal na de succesvolle betoging tegen de NSV (de studentenorganisatie van het VB) in Leuven op 26 maart opnieuw klaar staan om een gelijkaardige betoging te organiseren in Antwerpen.
Marx had gelijk
Het kapitalisme heeft de afgelopen decennia keer op keer bewezen dat het tot crisissen leidt.
Karl Marx voorzag dit reeds 150 jaar geleden in zijn wetenschappelijke analyse van dit systeem. Kapitalisten proberen steeds om hun winsten op te drijven. Daartoe willen ze zoveel mogelijk produceren tegen een zo laag mogelijke kost: massaproductie, investeren in technologie en wetenschap, lagere lonen,… De uitbuiting van de werkenden gebeurt door hun loon te beperken en de productiviteit op te drijven. Hierdoor kan de werkende bevolking niet terugkopen wat het heeft geproduceerd en dat leidt tot overproductiecrises.
Sinds de jaren 1970 kent het kapitalisme een overproductiecrisis. De pogingen om dit kunstmatig te overstijgen met onder meer de hypotheekzeepbel en de kredietzeepbel zijn mislukt. Dit leidt tot een scherpere confrontatie tussen arbeid en kapitaal.
De Actief Linkse Studenten en Scholieren willen de ideeën van Marx bestuderen en populariseren. Het marxisme is voor ons geen bijbel, maar een methode om het kapitalisme te analyseren en op die basis ook beter te kunnen bestrijden. Bovendien wordt door het marxisme een alternatief aangeboden op het kapitalisme: een socialistische samenleving waar de rijkdom op democratische wijze ten dienste wordt gesteld van de meerderheid van de bevolking in de plaats van de dictatuur van een kleine minderheid die we vandaag kennen.