In september trekken scholieren en studenten terug naar school. Op de middelbare scholen komen we terecht in overbevolkte klassen waarbij er dit jaar opnieuw een groot aantal extra containerklassen geplaatst zijn. Studenten kunnen pas hun studies aanvatten als ze de hoge inschrijvingsgelden konden betalen. Maar ook voor jonge werkenden is de situatie niet rooskleurig. Met nepjobs aan bijhorende ‘lonen’ zijn ze er niet veel beter aan toe dan met een werkloosheids- of wachtuitkering.
Premier Di Rupo beweerde dat we moeten besparen voor de toekomst van de jongeren. Over welke jongeren had hij het? Nadat eerst de pensioenen werden aangepakt, wordt nu ook de hakbijl gezet in alles wat jongeren aanbelangt. Daarenboven is er nog steeds het gevaar van extreemrechts dat op de crisis inspeelt, de toename van homofoob en seksistisch geweld, de milieucatastrofe,… We mogen ons daar niet bij neerleggen. Met ALS willen we ingaan tegen wat fout loopt door ons te richten tegen de bron van de problemen: het kapitalisme.
Tegen extreemrechts
Net zoals in de jaren 1930 gebruikt extreemrechts de crisis om haatcampagnes tegen migranten op te drijven. Daarmee dient extreemrechts de belangen van de superrijken die niet liever hebben dan verdeeldheid onder de 99% die de rest van de bevolking uitmaakt.
Het Griekse besparingsbeleid dat door de sociaaldemocratie, de conservatieven, de banken en de internationale instellingen werd opgelegd, heeft geleid tot de afbraak van de openbare diensten en de arbeidsvoorwaarden in het algemeen. Het neofascistische Gouden Dageraad maakt hiervan gebruik om de verantwoordelijkheid voor de crisis bij de migranten en het Europese politieke establishment te leggen, maar tegen de Griekse patroons keert de partij zich niet. Als de linkerzijde hier niet op antwoordt, met inbegrip van verdedigingscomités om fascistisch geweld in de wijken tegen te gaan, kan zo’n discours een zekere ingang vinden. Het zelfvertrouwen van Gouden Dageraad werd versterkt door de verkiezingsresultaten en leidt meteen tot geweld tegen migranten, holebi’s, linkse militanten en syndicalisten.
Ook in België probeert extreemrechts zich uit te bouwen. De tijdelijke electorale neergang van het Vlaams Belang betekent niet dat het gevaar voorbij is. Militanten van de partij gaan integendeel over tot acties om te shockeren, denk maar aan de wijze waarop de nationale jongerenvoorzitter van de partij scholieren in Schoten wilde dwingen om varkensworsten te eten uit protest tegen de aanwezigheid van halal-eten op een schoolse barbecue.
Langs Franstalige kant werd een betoging van de populistische Parti Populaire gebruikt door de neofascisten van Nation om zichzelf op het voorplan te plaatsen.
Terwijl de reactionaire groupuscule Sharia4Belgium amper leden telt en geen steun geniet binnen de moslimgemeenschap, komen de media en de politici steeds opnieuw met deze groep naar buiten. De verklaringen van de gevestigde politici over de bevolking van de grote steden versterken racistische vooroordelen. Dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor 30 jaar neoliberaal beleid waardoor werkloosheid en armoede de norm zijn in gemeenten zoals Molenbeek (met 40% jongerenwerkloosheid!), wordt uiteraard gauw vergeten. De verdieping van de crisis zal leiden tot meer racistische vooroordelen en mediaberichten die dit versterken.
Wij gaan daar actief tegen in. Zo organiseren we ieder jaar een grote betoging tegen de optocht van de studenten van het Vlaams Belang, de Nationalistische Studentenvereniging, in een studentenstad. Met een vreedzame anti-NSV betoging verdedigen we de nood aan een politiek antwoord dat op de sociale basis voor racisme antwoordt: “Jobs, geen racisme”. Tegelijk zorgen we ervoor dat extreemrechts niet zomaar de straten kan innemen. Afspraak begin maart in Antwerpen!
Internationale solidariteit!
Het afgelopen jaar waren er tal van solidariteitsacties met internationale strijdbewegingen. Zo wordt in Québec al maandenlang geprotesteerd tegen een verhoging van het inschrijvingsgeld en tegen de pogingen van de regering Charest om het protest met repressie de kop in te drukken. In het zuiden van Europa hebben de jonge verontwaardigden het idee gevestigd dat we zelf de touwtjes in handen kunnen nemen door ons te organiseren en te protesteren.
De Occupybeweging in de VS kende een grote aanhang. Er was in Frankrijk de campagne van Mélenchon die aangaf hoe radicale linkse ideeën een brede steun kunnen krijgen, ook de sterke electorale posities van Syriza (Griekenland) en de SP (Nederland) bevestigen dit.
De Actief Linkse Studenten organiseerden vorig jaar onder meer meetings met Griekse, Spaanse en andere jonge activisten. We namen ook deel aan tal van solidariteitsacties, onder meer met de ‘indignado’s’ en Occupy.
Arbeiders, studenten: solidariteit!
Op 30 januari namen leden van ALS deel aan de stakingsdag van de vakbonden tegen de aanvallen op de pensioenen. Volgens de media waren de acties gericht tegen de jongeren, maar aan de stakersposten waren er opvallend veel jongeren. Met ALS maakten we ook duidelijk dat de verhoging van de pensioenleeftijd ook betekent dat er minder werk is voor jongeren en dat we ook langer zullen moeten werken.
Met ALS organiseerden we op de stakingsdag onder meer een solidariteitspiket van scholieren aan de Brusselse school ACJ (Atheneum Charles Jansens). Met een 30-tal scholieren verzamelden we rond een spandoek: “We willen scholen, werk, een toekomst”. Dat was meteen een goede weerlegging van het argument van een “generatieconflict”. Het was het eerste scholierenpiket in Brussel sinds de stakingsacties midden jaren 1990. Het toont het potentieel van strijd onder de jongeren in ons land.
Kort nadien organiseerden we in Gent een debat met voor- en tegenstanders van de stakingsacties. Er waren ongeveer 150 aanwezigen die zagen hoe de tegenstanders van weerwoord werden gediend. Een van de liberale sprekers, professor Marc De Vos, twitterde de volgende dag: ‘Karl Marx was in het auditorium’.
Aan de ULB voerden we samen met de ABVV-studenten actie tegen een jobdag van ArcelorMittal dat net tot massale afdankingen was overgegaan. We protesteerden tegen de hypocrisie van het bedrijf maar ook om onze solidariteit te betuigen met de getroffen arbeiders.
Doe mee met ALS!
Met ALS willen we tegen het kapitalisme ingaan. We denken dat de economische crisis, de verdeeldheden (racisme, seksisme,…), milieurampen (Fukushima, voedselcrisis,…) een zelfde economische basis hebben. Als linkse jongerenorganisatie nemen we de tijd om de actualiteit te analyseren en te bediscussiëren. Als we het systeem niet begrijpen, is het moeilijker om het te bestrijden. Maar uiteraard beperken wij ons niet tot beschouwingen en analyses, we zijn bijzonder actief met tal van campagnes. Enkele acties van vorig jaar: Occupy University in Gent, Antwerpen, Leuven en Brussel (oktober), scholierenpiket in Brussel bij de algemene staking (30 januari), solidariteit met de Spaanse studenten, actie tegen de vervolging van Muffinman in Gent, jongerenacties voor werk, deelname aan de betogingen voor het recht op abortus, tegen politierepressie, tegen kernenergie,…
We staan vooraan in de acties tegen besparingen in het onderwijs, jongerenacties voor werk, antifascistische acties, solidariteit met arbeidersstrijd in eigen land en internationaal. We nemen ook deel aan protest tegen seksisme, homofobie, milieuvernietiging,…
Voor onze toekomst zullen we moeten vechten. Dat kunnen we het beste door beroep te doen op onze collectieve krachten en ervaringen, georganiseerd staan we sterker. Met de ALS willen we overal in het land groepen daartoe opzetten. Alleen kunnen we niets beginnen tegen het systeem. Maar georganiseerd worden we een kracht waarmee we effectief tot verandering kunnen komen. Doe mee, sluit je aan bij ALS!