Joëlle Milquet, voorheen ‘madame non’ maar nu steeds meer ‘madame GAS’, meent dat de kritiek op de GAS-boetes fel overdreven is. De tegenstand is volgens haar buiten proportie opgeklopt. In een interview met Humo bij ze van zich af. “Wat is de kritiek waard van mensen die niet eens de wettekst hebben gelezen? Wat stelt een beetje internetkabaal van een paar vzw’s voor? Of een poll waar je met één klik kunt melden dat je GAS-boetes repressief vindt?”
Over de tegenstand van de parlementaire oppositie kan ze gemakkelijk wijzen op het feit dat de groenen in 1999 de GAS-boetes mee ingevoerd hebben. Dat klopt en op lokaal vlak voeren de gemeenten waar de groenen mee aan de macht zijn geen fundamenteel ander beleid dan andere gemeenten. De actiegroepen die zich verzetten, krijgen echter een totaal belachelijke kritiek van madame GAS.
Blijkbaar moet je alle wetteksten lezen vooral je mag protesteren tegen het feit dat een repressief instrument nog wordt aangescherpt. Het feit dat de GAS-boetes worden ingezet tegen vreedzaam protest in Brussel (tegen het banket van de rijken) of Antwerpen (tegen de rol van Monsanto), het feit dat je voor het minste een boete kunt krijgen en dat tal van besturen zich opmaken om het GAS-wapen steeds meer in te zetten (zo wil het Antwerpse bestuur de GAS-inkomsten opdrijven van 1 tot 1,25 miljoen euro). Dat allemaal doet niet ter zake voor mevrouw Milquet. Neen, je moet de wettekst lezen en dan pas heb je recht van spreken. In die wet staat dat de minimumleeftijd wordt verlaagd tot 14 jaar met een beperkte procedure om minderjarigen te kunnen aanpakken. Tevens wordt de hoogte van de boetes opgetrokken. Voilà nu de inhoud van de wet is vermeld, mogen we wél kritiek geven op het GAS-beleid.
We kunnen het kort samenvatten: dit is een ondemocratisch beleid van willekeur en waanzin waarbij een lokaal bestuur naar eigen goeddunken boetes kan uitdelen onder al wie het bestuur niet aanstaat. Protesteren tegen een GAS-boete is officieel mogelijk maar gebeurt bij dezelfde instantie die de boete uitschreef. De GAS-boetes worden steeds algemener ingezet waarbij ook democratische rechten steeds meer aan banden worden gelegd door ze te beboeten. En jongeren moeten strak binnen de lijntjes lopen of worden eveneens aan een GAS-kraan gelegd.
Volgens mevrouw Milquet is daar allemaal niets van aan en weet ze zelf best wel wat er onder jongeren leeft. Heeft zij onderzoek gedaan in allerhande wetteksten om daar meer over te weten te komen? Neen. “Ik heb vier kinderen en weet dus best wel wat werkt en niet werkt om ze respect bij te brengen voor collectief afgesproken regels in onze samenleving.” Uit eigen onderzoek – bij vier andere jongeren – blijkt dat de GAS-boetes niet werken. Zo staan we even ver in deze discussie.
De ‘argumentatie’ van minister Milquet is pijnlijk. Een repressief systeem van willekeur wordt zonder meer goedgepraat en wie daar ook maar enige kritiek op heeft, wordt onwetendheid of hypocrisie aangewreven. Zonder namen te noemen, meent Milquet zelfs dat de tegenstanders eigenlijk niet zo hard tegen de GAS-boetes zijn. “Sommige jongerenorganisaties zijn me discreet komen vertellen dat ik niet te zwaar moest tillen aan hun kritiek, ze wilden alleen laten horen dat ze nog bestonden.”
Op één punt kunnen we Milquet dus wel gelijk geven. Ze stelt dat er in de media wel heel wat “demagogie en hypocrisie” rond dit debat heerst. Daar geeft ze zelf haar steentje alvast toe bijgedragen.
Ons verzet tegen de GAS-boetes is niet beperkt tot wat ‘internetkabaal’ of een ‘poll’. Neen, we zullen op 29 juni met een betoging protesteren. Minister Milquet zal daar kunnen opmerken dat er heel wat jongeren zijn die zich niet neerleggen bij de legale vormen van willekeur en repressie. Als de regering iets aan overlast wil doen, zou ze beter werk maken van de strijd tegen jongerenwerkloosheid en voor meer openbare dienstverlening (zoals publieke vuilniszakken, openbare toiletten, ontspanningsmogelijkheden voor jongeren). Alle vragen naar zo’n beleid worden door Milquet en co met een krachtig ‘Non’ beantwoord. Tegenover het GAS-beleid van dezelfde regering zullen wij op 29 juni een krachtig ‘Non’ brengen.