Enkele weken geleden zagen de organisatoren van Couleur Café zich genoodzaakt om het optreden van Beenie Man te annuleren. Die artiest stond gekend voor zijn homofobe standpunten. Hij staat op dat vlak niet alleen. Capleton laat zich graat “de profeet” noemen en staat alom gekend voor zijn afkeer tegenover holebi’s. In zijn muziek roept hij zelfs op om homo’s in de fik te steken. Op 18 juli tradt Capleton op Dour op. ALS verzet zich tegen homofobie, ook op de festivals.
Weinig geloofwaardige ontkenningen
Verschillende holebi-organisaties trokken naar de organisatoren van het festival om de aanwezigheid van Capleton aan te klagen. Ze wezen er op dat Capleton onder druk van eerdere afzeggingen van concerten wegens zijn homofobie (in 2005 in Lille, Toulouse, Reims, in Zwitserland en in San Francisco, New Orleans en West Hollywood) om het even welk contract zou ondertekenen. Na die annulaties stelde hij dat hij het betreurde dat zijn liedjes slecht kunnen worden geïnterpreteerd. Maar tegelijk aarzelde hij niet om in december op een concert in Jamaïca opnieuw naar buiten te treden met homofobe opmerkingen. Toen Virgin Records in 2004 een officieel excuus in naam van Beenie Man verspreidde vooraleer die op tournee naar de VS zou vertrekken, kwam er op de radio in Jamaica quasi onmiddellijk een ontkenning van deze excuses door de agent van Beenie Man. Officiële berichten en excuses dienen enkel om de eigen commerciële belangen te dienen, geloofwaardig zijn ze niet.
Homofobie
Capleton schreef de afgelopen 14 jaar maar liefst 29 homofobe songs waarin soms openlijk wordt opgeroepen tot het vermoorden van homo’s. In 2001 had Capleton een hit met “Bun Out Di Chi Chi”, het refrein ging als volgt: “Hak ze in stukken met een machete of knipmes, steek of schiet ze neer”. Of nog in “Hang Dem Up”: “Homoseksualiteit is tegen de mensheid. Steek de homo’s in de fik. Verbrand ze. Ik schiet op abnormalen en pedofielen. Weet dat Capleton de abnormalen in de fik steekt. Hetzelfde vuur kan voor de lesbiennes worden gebruikt. Wurg de abnormalen, hang ze op. Moeder Aarde zegt dat niemand van hen moet overleven.”
Dit soort oproepen heeft een impact in Jamaica. Een homo getuigde voor Amnesty International over de moord op zijn partner in 2003: “Het was rond 2 uur ’s ochtends en mijn vriend was in een café. Hij amuseerde zich en danste. Op een bepaald ogenblik kreeg hij een slag op het achterhoofd. Hij draaide zich om en de agressors schoten drie keer in zijn gezicht. Toen hij rechtstond, werd verder op hem geschoten. Ze zeiden me toen dat ik de volgende zou zijn en ze voegden er aan toe: ‘jullie moeten allemaal dood’.” In 2004 werd Brian Williamson, de oprichter van een holebigroep, brutaal vermoord in zijn huis. De autopsie maakte duidelijk dat hij werd omgebracht met 77 machete steken. Hij werd meermaals in het gezicht gestoken. In december 2005 verdronk een jonge homo in de haven van Kingston toen hij een aanval probeerde te ontlopen. In Jamaica is er nog steeds een strafrechterlijke bepaling (die dateert uit 1864) die een straf tot 10 jaar oplegt voor mannen die seksuele contacten hebben met andere mannen.
‘‘Out of the Closets and into the Streets !’’
Op een week tijd werd door 2.700 mensen geprotesteerd tegen de komst van Capleton op Dour. Er werden voor het begin van het concert massaal badges verspreid tegen homofobie. Jammer genoeg werd geen gevolg gegeven aan de oproep van verschillende holebigroepen en mensenrechtenorganisaties (Arc-en-ciel, Tjenbé Rèd, Stop Murder Music, Amnesty…) om geen ruimte te laten aan homofobie op het festival.
De organisator van het festival, Carlo Antonio (tevens verkozene voor de CDH), weigerde om Capleton af te zeggen. Het festival werd gesponsord door tal van grote bedrijven (Dexia, Belgacom, Coca-Cola, RedBull, Jupiler,…) en politici (zoals PS-minister Eliane Tillieux). De commerciële belangen wogen eens te meer zwaarder door dan het bestrijden van homofobie.
In een samenleving met steeds meer tekorten wordt steeds meer gewezen op elementen die ons kunnen verdelen. Homofobie is daar net als racisme en seksisme een voorbeeld van. Uiteraard kunnen we dat niet bestrijden door gewoon met de vinger te wijzen naar homofobe uitspraken. We moeten ons verzetten tegen iedere vorm van discriminatie en voor gelijke rechten, wat enkel kan door op te komen tegen deze samenleving en voor een socialistisch alternatief.
> Lees ook deze opinietekst over reggae en holebirechten uit 2004