Na de geslaagde betoging van afgelopen zaterdag volgen er spontane lokale acties die op Facebook al een groot aantal aanwezigen aantrekken. Zaterdag is er #OccupyAntwerp, een week later volgt Gent. De brede steun voor de anti-kapitalistische eisen van de indignados is ook opgemerkt door het establishment. Ze haasten zich allen om hun begrip voor de ‘indignados’ in de verf te zetten en vooral om de verantwoordelijkheid voor de crisis door te schuiven.
Europees President Van Rompuy was samen met Commissievoorzitter Barroso kop van jut op een aantal betogingen van de indignados. Toch verklaarden beiden dat ze begrip hebben voor de acties, Barroso verklaarde dat ook hij ‘verontwaardigd’ is en dat de banken “een bijdrage moeten leveren” om de crisis te bestrijden. Liberaal kopstuk Verhofstadt verklaarde op de radio dat het protest van de indignados terecht is, dat de problemen effectief ernstig zijn en dat enkel een Europese fiscale unie een uitweg biedt.
Dat is niet meteen de eis waarvoor de betogers afgelopen zaterdag op straat kwamen. Het protest was gericht tegen het kapitalisme dat tot crisis leidt, tegen de bankiers en speculanten alsook tegen de politieke vertegenwoordigers van de bankiers en speculanten. Hoe durft Van Rompuy beweren dat hij de indignados begrijpt als hij zelf een marionet van de bankiers en speculanten is? In het verleden was de Europese President overigens zelf bankier, hij was een tijdlang lid van de Raad van Bestuur van Dexia, een functie die hij pas neerlegde toen hij premier werd.
Als de heren en dames toppolitici beweren dat ze ‘begrip’ hebben voor de indignados is dit enkel omdat ze beseffen dat er een brede afkeer is tegenover de bankiers en speculanten. De politici proberen zich nu kunstmatig daarvan te distantiëren, ook al was de opmars van de speculatie mee het gevolg van het beleid waar ze zelf voor stonden en ook al waren ze soms op nog directere wijze medeplichtig. Met hun besparingsbeleid in Europa en de lidstaten duwen ze de gewone werkende bevolking en de jongeren nog dieper in de put.
Ook in de VS probeert president Obama de beweging deels te recupereren. Hij sleurt er zelfs Martin Luther King bij om een poging te ondernemen om de acties van #Occupy Wall Street te ondersteunen. Dat is uiteraard hypocriet. Het economische team van de Amerikaanse president telt geen enkele vertegenwoordiger van de arbeidersbeweging, het zijn allemaal bankiers en toplui uit Wall Street. Hoe kan een regering van vertegenwoordigers van Wall Street op een ernstige wijze beweren dat ze het protest tegen Wall Street en waar het kapitalisme voor staat sympathiek vindt?
Deze politici vertegenwoordigen de beweging niet, ze proberen het zo voor te stellen omdat ze weten dat het protest tegen het kapitalisme over geen sterk breed gedragen eigen politiek instrument beschikt. Wij denken dat dit een discussiepunt moet zijn binnen de beweging van indignados waar we ook deel van uitmaken. We begrijpen en delen de algemene afkeer die onder de jongeren leeft tegenover de gevestigde politici. Volgens ons moeten we dat vertalen in de oproep om politiek niet aan de politici over te laten, we moeten zelf bouwen aan onze politieke stem.
De komende dagen en weken zijn er verdere acties gepland in ons land. Wat dit zal geven, is onduidelijk. Feit is wel dat er een brede steun is voor de betoging van afgelopen zaterdag en dat de opkomst op die betoging de verwachtingen oversteeg. Ook wij merken een groeiende radicalisering onder jongeren en een groeiende openheid voor discussie over alternatieven.
We zullen aanwezig zijn op de geplande acties in onder meer Antwerpen en Gent. Komende zaterdag wordt in Antwerpen actie gevoerd vanaf 15u op de Groenplaats, een week later (op zaterdag 29 oktober) volgt Gent met een actie vanaf 13u in het Zuidpark. Hieronder een verwijzing naar de Facebookgroepen van beide acties: