> Stemrecht op 16 jaar!
> Afschaffing van pestboestes ( GAS )!
> Meer publieke middelen voor onderwijs!
> Investeer in betaalbare en gevarieerde ontspanningsmogelijkheden voor jongeren ( fuifzalen, jeugdhuizen, sportfaciliteiten,… )!
> Degelijk en vast werk voor jongeren!
> Laat de gevestigde politici onze toekomst niet verknoeien
Velen zien de wereld doorheen een bril van ‘winners/losers’. Met dergelijke bril vertrappelen we elkaar in plaats van elkaar op te trekken. De ik-eerst cultuur keert zich tegen onszelf en de samenleving. De huidige traditionele politici lopen allemaal achter de macht. Als je ziet hoe de huidige traditionele politici aan politiek doen en welke maatregelen ze doorvoeren, dan is het niet verwonderlijk dat de interesse onder jongeren beperkt is. Maar hun beleid en hun voorstellen hebben ondertussen wel invloed op ons dagdagelijkse leven en onze toekomst.
Hun besparingsbeleid maakt van ons een ‘verloren generatie’ die botst op afbouw van het onderwijs, gebrek aan ontspanningsmogelijkheden, beperking van het aanbod van het openbaar vervoer, werkloosheid, onzekere en slecht betaalde jobs, sociale problemen,… En wie niet volledig in de pas loopt, krijgt er meteen een overlastboete bovenop. Een 16-jarige is oud genoeg voor een GAS-boete (Gemeentelijke Administratieve Sanctie), maar niet om te stemmen. Voor jongeren zijn er veel plichten, maar waar blijven de rechten?
De beperkte middelen voor jeugdbeleid gaan vooral naar grote projecten terwijl het aanbod verschraalt. Er is een tekort aan jeugdhuizen in de districten en wijken. Het resultaat is dat jongeren naar het centrum of uitgaanswijken trekken, waar ze al gauw als ‘overlast’ worden beschouwd. In plaats van onbetaalbare massaspektakels te organiseren, moet er geïnvesteerd worden in de ontspanningsmogelijkheden van jongeren.
In het onderwijs wordt er al 20 jaar onophoudelijk bespaard. Dat leidt tot overvolle klassen, gebrekkige infrastructuur en een tekort aan middelen en personeel. Hoe kan je jongeren dan betrekken bij het onderwijs en de samenleving? Is het verwonderlijk dat spijbelgedrag en jeugddelinquentie toenemen? Er zijn dringend meer publieke middelen voor onderwijs nodig, zowel voor meer personeel, kleinere klassen als sociale diensten (zoals onder meer publieke koten voor studenten – de 389 bestaande koten van de unief volstaan niet voor de 13.500 studenten!).
In Antwerpen zit 1 op de 4 jongeren zonder werk. Van alle interimmers in onze stad is 37% jonger dan 26 jaar. Bouw zo maar eens een toekomst uit! Als ze ons een ‘verloren generatie’ noemen, dan is dat niet omdat het onvermijdelijk is. Het is een bewuste keuze van de gevestigde politici om de gewone werkende bevolking te laten opdraaien voor een crisis die veroorzaakt werd door bankiers, speculanten en kapitalisten.
We mogen ons lot niet in handen laten van de huidige politici en hun vrienden die het momenteel voor ons verknoeien. We moeten onze stem laten weerklinken en samen strijden voor onze toekomst! Rood is het enige project dat politiek van onderuit benadert, vanuit het leven zoals het is! Werk samen met onze campagne!
“Schuif de schuld voor de maatschappelijke problemen niet in onze schoenen. Maak werk van sociale voorzieningen, degelijk onderwijs, bouw betaalbare sport-, feest- en recreatiemogelijkheden en stop de apartheidspolitiek tegen jongeren die niet genoeg geld hebben om aan het peperdure ontspanningsleven in Antwerpen deel te nemen.”
Jarmo Van Regemorter, 25 jaar, 5e plaats
“Elke vorm van zelforganisatie en protest wordt door het stadsbestuur misprezen en op subtiele – maar vaak ook openlijke – wijze onderdrukt. Met ‘Occupy Antwerp‘ kon ik dat aan de lijve ondervinden. Men bleef op ‘t Schoon Verdiep doof voor het protest tegen het kappen van de bomen op de Keyserlei, zelfs na het verzamelen van meer dan 10.000 handtekeningen tegen de bomenkap. De vrije meningsuiting en het recht op protest worden onderdrukt door GAS-boetes, echte pestboetes.”
Tine Pauwels, 19 jaar, 4e plaats
“Antwerpen was in 2011 de officiële Europese jongerenhoofdstad, maar veel jongeren vallen in de realiteit uit de boot. Er is nood aan meer jeugdhuizen. Er moeten extra middelen komen voor kleinschalige, gedecentraliseerde initiatieven te nemen. Alle jongeren moeten toegang hebben tot een substantieel aanbod aan ontspannings- en uitgaansmogelijkheden, ook diegenen die de vaak dure inkom- en drankprijzen niet kunnen betalen.”
Sanne Coremans, 22 jaar, 6e plaats
>>> PDF van dit pamflet