Samen strijden voor socialisme!
In een toespraak bij de uitreiking van de prijs voor ‘manager van het jaar’ verklaarde Jan De Nul van het gelijknamige baggerbedrijf dat er zoveel werklozen zijn omdat “er geen goesting om te werken” is. Dat is volgens onze hardwerkende ondernemer vooral het geval onder migranten: “Weet u hoeveel van onze Noord-Afrikaanse migranten werken?”
Het vat de sfeer samen die bij het establishment heerst. Dezelfde toplui die de afgelopen jaren gezwind speculeerden op de beurzen en hun winsten aanwendden om torenhoge rekeningen in belastingparadijzen te spijzen, leggen vandaag de verantwoordelijkheid voor de crisis bij de slachtoffers ervan: de werklozen, migranten, jongeren, gepensioneerden,…
Uiteraard is het niet de schuld van de grote banken die met gemeenschapsmiddelen gered werden en waarvoor wij nu met z’n allen gevraagd worden om in te leveren. Uiteraard is het niet de schuld van kapitalisten die denken meer winsten te kunnen boeken als ze in lageloonlanden produceren – dat er daarbij al eens een fabriek instort en honderden doden achterlaat, is al helemaal niet hun schuld. Neen, dat is allemaal onze verantwoordelijkheid.
We zitten inmiddels vijf jaar in een periode van crisis en het einde is niet in zicht. De jongerenwerkloosheid is opgelopen tot meer dan 22% en zelfs bij een beperkte economische groei in 2014 zou dat percentage verder toenemen. Wie wel werk heeft, moet het vaak doen met tijdelijke en onzekere jobs. Probeer daar maar eens een huis mee te kopen of te huren – ook voor huurwoningen wordt steeds meer geëist dat een contract van onbepaalde duur wordt voorgelegd. Dit systeem maakt van jongeren een ‘generatie zonder toekomst’.
Om de uitzichtloosheid te verstoppen, halen de kapitalisten alle mogelijke middelen boven. De verantwoordelijkheid van het falende systeem op de slachtoffers ervan afschuiven, is populair. En ook verdeeldheid zaaien, doet het steeds goed. Racisme, seksisme en homofobie kennen een opmars. Het geeft extreemrechtse militanten het nodige zelfvertrouwen om een stap verder te gaan met hun geweld. De gevolgen hiervan zien we in Griekenland of recent nog met het dodende geweld in Parijs.
Wie zich durft te verzetten tegen de gevolgen van de crisis, botst steeds meer op repressie. Hier krijgen we nog niet te maken met traangas zoals in Turkije, maar met de willekeur van de GAS-boetes wordt het arsenaal aan repressieve instrumenten drastisch uitgebreid. Alles wordt overlast en zeker iedere vorm van protest valt onder die noemer.
Wij willen het verzet hiertegen organiseren. Eind oktober is er een nieuwe nationale betoging tegen de GAS-boetes en we voeren ook solidariteitscampagnes met het antifascistisch verzet in binnen- en buitenland. Het volstaat niet om wat fout loopt aan te klagen, we moeten ons ook organiseren in een strijd voor een alternatief. Er is nood aan gezamenlijk verzet tegen de gevolgen, maar ook tegen de oorzaken van de crisis.
Dat is waarom wij ons tegen het kapitalisme richten en pleiten voor een socialistisch alternatief. Het kapitalisme leidt tot honger, miserie, racisme en repressie. De crisis maakt duidelijk dat dit systeem ons geen toekomst te bieden heeft. Laat ons bouwen aan een kracht waarmee we opkomen voor een andere samenleving waarin de belangen van de meerderheid van de bevolking centraal staan in plaats van de winsten van een kleine minderheid. Dat is wat wij onder socialisme verstaan. Doe hieraan mee, sluit je bij de linkse socialisten aan!