Nadat de Franse reactionaire rechterzijde de afgelopen maanden de troepen mobiliseerde tegen het homohuwelijk, gaat ook gewelddadig extreemrechts over tot een offensieve politiek. Een jonge antifascist werd daar een dodelijk slachtoffer van. De studentenactivist Clément Méric werd op straat vermoord door neofascistische skinheads. Het fascistische geweld moet gepast beantwoord worden: door een massamobilisatie die iedere poging van extreemrechts om in het offensief te gaan de kop indrukt.
De afgelopen maanden waren er enkele grote optochten tegen het homohuwelijk. De reactionaire rechterzijde maakte daarmee duidelijk dat het nog over een mobilisatiekracht beschikt. De grote omvang van deze manifestaties heeft het zelfvertrouwen van extreemrechts versterkt. Bovendien kan Le Pen met haar Front National inspelen op het groeiende ongenoegen tegenover het falende beleid van François Hollande die het afgelopen jaar enkel meer besparingen heeft doorgevoerd terwijl alle economische vooruitzichten niet bepaald positief zijn.
Meer gewelddadige extreemrechtse groepen voelen zich gesterkt door deze ontwikkelingen en sommige fascistische militanten durven dan ook al een stapje verder gaan. De jonge antifascist Clément Méric is daar een dodelijk slachtoffer van geworden. Hij werd op klaarlichte dag in Parijs in elkaar geslagen door een groepje skinheads. De hoofdbeschuldigde stond gekend als lid van Jeunesses Nationalistes Révolutionnaires (JNR), een organisatie geleid door Serge Ayoub die ook al meermaals naar ons land kwam voor activiteiten van groepen als Nation.
Ayoub probeerde eerst te ontkennen dat de moordenaars militanten van JNR waren, maar gooide het vervolgens over een andere boeg: de linkse jongeren waren begonnen… Ook de website rechtsactueel.com, mee geanimeerd door personeelsleden van het Vlaams Belang, gaat die toer op en wil de zaak toch in “een andere context” plaatsen met de stelling dat het om uitlokking ging en dat de extreemrechtse militanten er niets aan konden doen dat een van de linkse jongeren een ‘ongelukkige val’ maakte. Bij Nation luidt het eveneens dat het om uitlokking ging en er wordt aan toegevoegd dat dit incident een louter persoonlijke zaak is. De versie van Serge Ayoub wordt in ons land dus verdedigd door zowel Nation als rechtsactueel.com. Een nieuwe recruut van Nation, Kris Roman, verklaarde gisteren op Facebook: “De antifaatjes verdraaien het weer. (…) Indien die antifa’s blijven mensen lastig vallen, zullen er meer die ‘linkse’ mummie opvolgen.” De officiële verklaring van Nation over ‘uitlokking’ gaat gepaard met officieuze goedkeuring van het geweld bij Nation-militanten.
De Jeunesses Nationalistes Révolutionnaires (JNR) van Serge Ayoub zijn geen onschuldige club. Ayoub zelf heeft als bijnaam ‘Batskin’ omdat hij graag een baseballbat gebruikt bij confrontaties met politieke tegenstanders. De groep probeert het gewelddadige rechtsextremisme te combineren met een poging tot ‘sociale’ retoriek. Net als bij andere groeperingen die eenzelfde ‘solidaristische’ koers varen, is het sociale aspect tot halve retoriek beperkt en blijven bij de daden enkel het geweld en het racisme overeind. Het Griekse Gouden Dageraad richt zich niet tegen de verantwoordelijken voor de crisis, de grote reders en andere Griekse kapitalisten, maar tegen de slachtoffers van de crisis die een andere huidskleur of politieke mening hebben.
De JNR lag eerder dit jaar mee aan de basis van een betoging ‘tegen het imperialisme’ met naar eigen zeggen zo’n 800 aanwezigen. Het initiatief werd vanuit ons land ondersteund door Nation en de Autonome Nationalisten. De betogers verklaarden hun steun aan Assad in Syrië en haalden uit tegen de NAVO. Behalve door Ayoub werd op het eindpunt van de betoging ook gesproken door Van Laethem van Nation. Op 1 mei van dit jaar kwam Ayoub naar Brussel om deel te nemen aan de betoging van Nation.
De dood van de jonge antifascist leidde tot protestacties en betogingen. Donderdag was er een grote betoging van ‘rouw en woede’. De gevestigde politici stelden dat ze voorstander zijn van een verbod op neonazistische groeperingen ‘die de republiek beschadigen’. Wij zijn er uiteraard geen voorstander van om neonazi’s de mogelijkheid om zich op te bouwen op een gouden schoteltje aan te bieden, maar om hen te stoppen zal een verbod niet volstaan. Er is nood aan een actief antwoord vanuit de arbeidersbeweging.
Om het zelfvertrouwen van gewelddadige neofascistische groeperingen te stoppen, is er nood aan mobilisatie en antifascistisch verzet. Hun geweld wordt niet gesteund door bredere lagen van de bevolking. Door hun bijeenkomsten en mobilisaties te beantwoorden met een veel grotere tegenmobilisatie wordt het voor hen bijzonder moeilijk om zich te organiseren, laat staan om stappen verder te zetten en tot offensief geweld over te gaan.
Tegenover de mobilisaties die verdeeldheid versterken – zoals de homofobe acties – en tegenover extreemrechts dat inspeelt op het falende besparingsbeleid, is er nood aan een politiek antwoord dat de belangen van de werkende bevolking en hun gezinnen centraal stelt. De gevestigde partijen zorgen met hun besparingsbeleid voor een grotere voedingsbodem voor verdeeldheid en racisme, waar ook gewelddadige groepen zich op kunnen baseren. Vanuit hun hoek is geen echt antwoord op extreemrechts mogelijk. We zullen daar zelf aan moeten bouwen. Het potentieel van strijd tegen het besparingsbeleid op syndicaal en politiek vlak benutten, dat is de uitdaging waar antifascisten (en de arbeidersbeweging in het algemeen) voor staat.
> Op zaterdag 8 juni is er aan de ULB een bijeenkomst om de vermoorde antifascist te herdenken. Meer info