Ook zoon Jambon verspreidt homofobie
Betoging tegen de zogenaamde ‘pro life’ optocht in 2013. Tegen de anti-abortus en anti-holebi groepen komen wij voor een echte keuze op.Nadat de conservatieve studentenclub KVHV in het nieuws kwam met een verdediging van het hoger inschrijvingsgeld voor studenten en met een campagne tegen stakers die hun levensstandaard verdedigen, haalden de studenten onder leiding van Wouter Jambon nu opnieuw de media met een opmerkelijk homofobe uithaal naar de Antwerpse bisschop die het aangedurfd had om te stellen dat homoseksuele relaties binnen de kerk erkend moeten worden.
Dat deze jongeren heimwee hebben naar de 19de eeuw hebben ze wel al meer laten blijken. Nu stellen ze letterlijk: “Het huwelijk, een sacrament ingesteld door Christus, is toegankelijk voor één man en één vrouw en wordt aangegaan uit vrije wil. Het stopt bij het overlijden van één van beide huwelijkspartners. Seksualiteitsbeleving is door God gewenst binnen het huwelijk. Op deze wijze is het einddoel van seksualiteit, de voortplanting van de mens, het stichten van een gezin. Voor de Kerk kan dit niet buiten het huwelijk.” Seksuele relaties buiten het kerkelijke huwelijk zijn voor het KVHV steeds zondig en dat nog maar ter discussie stellen, is volgens deze conservatieve zelfverklaarde ‘elite’ niet katholiek. Over zonden kennen ze alles bij het KVHV. Eerder dit jaar werd de Gentse ALS-verantwoordelijke nog beschuldigd van vandalisme waarbij we konden aantonen dat de KVHV’ers aan het liegen waren, een praktijk die evenmin erg katholiek is.
Met deze stelling zijn de conservatieve jongeren van KVHV niet aan hun proefstuk toe. Homofobie is een steeds weerkerend thema. Toen het KVHV midden jaren 1990 terug opdook aan de universiteiten werd de groep in Gent uitgesloten op basis van homofobie. Dat was na een artikel in het tijdschrift van KVHV Gent waarin stond: “Het is totaal onverantwoord om deze mensen met minder respect te behandelen dan anderen, laat staan ze met de vinger na te wijzen. Maar wil dat zeggen dat een in homoseksueel leven doorgebracht leven zomaar goedgekeurd moet worden? Duidt het niet veeleer op liefde en respect wanneer je hen durft te zeggen dat je eraan twijfelt of ze wel echt gelukkig kunnen worden in een homoseksuele relatie? In sommige gevallen zou je hen misschien een dienst kunnen bewijzen door hen te verwijzen naar professionele hulpverleners die hen kunnen bijstaan om in de mate van het mogelijke hun neiging bij te sturen, om hen tot hoge vormen van ware vriendschapsliefde te voeren. Goede begeleiding kan deze mensen vaak op weg helpen naar de beleving van een harmonieuze man-vrouw-relatie, waarbinnen seksualiteit met al haar aspecten haar geëigende plaats kan innemen. Het is niet de gemakkelijkste weg, noch voor homoseksuele personen, noch voor wie hen nabij wil zijn. Alles goedvinden kan echter een gemakkelijkheidsoplossing zijn waar uiteindelijk niemand mee gebaat is.”
Bij de stemming over deze homofobe uitspraken in 1997 was er een ruime meerderheid van 7 op 10 die voor uitsluiting uit het Gentse PFK (Politiek en Filosofisch Konvent) stemde. Er waren ook twee onthoudingen, waaronder die van Ben Weyts van de toenmalige VNSU die het niet kon maken om de homofobe uitspraken van KVHV door de vingers te zien. Vandaag wordt vreemd genoeg minder zwaar getild aan homofobe uitspraken. Iedere geloofwaardigheid van N-VA-aanwezigheid op activiteiten van de holebigemeenschap ligt aan diggelen als de partij in eigen rangen homofobie tolereert. Zullen N-VA’ers zowel deelnemen aan de Gay Pride als aan de Antwerpse betoging van 16 mei die onder meer een verbod op de Gay Pride eist?
Homofobe anti-abortusoptocht gepland op dezelfde dag als Gay Pride
Het stopt immers niet bij homofobe standpunten. In conservatief-katholieke kringen worden plannen gemaakt voor een ‘mars voor het gezin’ in Antwerpen op 16 mei. De naam is wat misleidend, maar dit is een betoging tegen het homohuwelijk en al wat ook volgens KVHV zondig is. Het initiatief gaat uit van wel erg conservatieve katholieken. De groep ‘pro-lifers’ die de betoging organiseert, verwijst onder meer naar de standpunten van Pro Familia over de Antwerpse bisschop. Deze groepering omschrijft hem als een “ketter” die zichzelf automatisch buiten de kerk geplaatst heeft. Ook hier wordt gesteld dat seksuele relaties gericht moeten zijn op voortplanting en enkel binnen het huwelijk kunnen, waarbij alle andere seksuele daden zondig zijn. Homoseksualiteit wordt omschreven als een “ontaarding” en “in strijd met de natuurwet”. Met hun betoging op 16 mei willen de katholieke conservatieven ook eisen dat adoptie door homokoppels wordt verboden, dat abortus in het strafrecht wordt opgenomen, anticonceptiva geen subsidies krijgen, een verbod op de Gay Pride (wegens “openbare zedenschennis”), verbod op IVF of nog een “verbod op de pseudowetenschappelijke gendertheorie in de onderwijsinstellingen en een verbod op de ideologische gender mainstreamingspolitiek in alle overheidsinstellingen.” Dat deze betoging op dezelfde dag als de Gay Pride valt, zal wel geen toeval zijn.
Eerder waren er ook in Frankrijk acties en betogingen tegen het homohuwelijk waarbij de extreme katholieke rechterzijde mobiliseerde. En ook in andere landen wordt geprobeerd om de regels voor abortus en homorechten terug te draaien. In ons land waren er beperkte ‘pro life’ betogingen met spanningen tussen verschillende groepen binnen de conservatieve extremistische milieus. Halen de meest extremistische krachten nu hun slag thuis door een eigen ‘mars voor het gezin’ te houden?
Het beste antwoord hierop bestaat uit mobilisatie en een actieve verdediging van reeds afgedwongen rechten en een verzet tegen het besparingsbeleid dat deze rechten op de helling plaatst. Zo eisen we een echte keuze voor vrouwen en dus het behoud van het recht op abortus. Het best zou de periode waarin men legaal een abortus kan doen nog uitgebreid worden. We denken echter dat het belangrijk is de verdediging van het recht op abortus te verbinden met sociale eisen: het recht op een stabiel inkomen waarvan met comfortabel kan leven, kinderbijslag die reëel de kosten van een kind dekt, openbare diensten die vrouwen toelaten werk en kinderen te combineren… Zo’n programma garandeert dat geen enkele vrouw een abortus moet ondergaan omwille van voornamelijk financiële redenen.
We verzetten ons tegen iedere vorm van verdeeldheid, zowel racisme, homofobie als seksisme. De terugkeer van conservatieve extremisten die de klok honderden jaren willen terugdraaien, mogen we niet lijdzaam laten passeren. Er is actief verzet nodig!