Het asielbeleid van Theo Francken wordt door de Vivaldi-regering verdergezet. Alleen de communicatiestijl wordt aangepast. De enige stap vooruit is dat kinderen niet langer zullen gevangengezet worden, een toepassing van wat door internationale mensenrechtenverdragen wordt opgelegd. Voor de mensen-zonder-papieren blijft de onzekerheid en de dreiging van uitwijzing. We spraken hierover met Elhoucin, lid van LSP en tevens één van de woordvoerders van de beweging van mensen-zonder-papieren in Brussel.
Interview door Pietro (Brussel)
Wat was de reactie van de mensen-zonder-papieren op de nieuwe regering?
“Velen van ons hadden hoop op het nieuwe regeerakkoord. Over de regularisatie van de mensen-zonder-papieren wordt er echter met geen woord in gerept. Er wordt enkel verwezen naar een versoepeling van de toegang tot werkvergunningen. Dat is eigenlijk een manier om te regulariseren naargelang het de bazen goed uitkomt.”
“Langs de andere kant is de regering erg duidelijk over het aanhouden en gedwongen uitwijzen van mensen-zonder-papieren in de strijd tegen illegale migratie. Het masterplan om het aantal plaatsen in gesloten asielcentra te verhogen tot 1.000 blijft. Er moet aan herinnerd worden dat de gemiddelde globale kost van een gedwongen uitwijzing neerkomt op bijna 15.000 euro per persoon. Dit beleid is niet alleen onmenselijk maar ook bijzonder duur. Toch was dit het beleid dat meteen verdedigd werd door staatssecretaris Sammy Mahdi (CD&V). Hij kondigde trouwens direct de bouw van nieuwe gesloten centra in Charleroi en Antwerpen aan.”
“De groene en sociaaldemocratische partijen hebben de eis van regularisatie laten vallen. Bij wie het meest betrokken is bij de beweging veranderde de teleurstelling al gauw in woede en de wil om de acties op te voeren. Deze regering is van bij het begin een zwakke coalitie. Met een goede krachtsverhouding kunnen we een regularisatie afdwingen. De opbouw van deze krachtsverhouding is waar het nu op aankomt.”
Wat zijn de perspectieven voor de mobilisaties van de mensen-zonder-papieren?
“Met de militanten van LSP in de beweging van mensen-zonder-papieren denken we dat we ons protest moeten verbinden met brede lagen van de werkende klasse om samen in te gaan tegen wat ons verdeelt: racisme en sociale dumping.”
“Vakbonden hebben ook een belangrijke rol te spelen in het organiseren van werkenden-zonder-papieren en het ondersteunen van de beweging voor een algemene regularisatie. Ze zouden een grote ledenwervingscampagne kunnen opzetten om werkenden-zonder-papieren te bereiken die nu nog niet bij de strijd betrokken zijn.”
“We moeten allemaal samen strijden – ongeacht onze afkomst of huidskleur – om een zo breed mogelijke beweging op te bouwen voor fundamentele sociale verandering. Het zal ook nodig zijn om banden te smeden met alle organisaties in de sociale sector die het vandaag zeer hard te verduren hebben, maar ook met het personeel van de gezondheidssector. Zoals de slogan van Campagne Solidarity in de strijd tegen racisme en politiegeweld stelt: racisme moet bestreden worden met solidariteit.”