Om discussies over asielrecht en vluchtelingen te kaderen, is het nuttig om te luisteren naar het verhaal van vluchtelingen zelf. Niemand vlucht voor zijn of haar plezier, maar toch worden asielzoekers hier als tweederangsburgers behandeld. LSP verzet zich tegen het huidige asielbeleid. Wij stellen dat de multinationals die de neokoloniale wereld plunderen, moeten worden aangepakt en niet de slachtoffers van die multinationals.
We spraken over het lot van asielzoekers in ons land met een jonge Tamilvluchteling van Sri Lankaanse afkomst. Thuva (23 jaar) vluchtte bijna tien jaar geleden met zijn twee broers, zus en moeder nadat zijn ouderlijk huis door een bom werd vernietigd. Hij verloor zijn vader en trok eerst naar de hoofdstad Colombo, maar daar slaagden Thuva en zijn familieleden er niet in om te overleven. De Tamil-minderheid in Sri Lanka wordt gediscrimineerd en werd de afgelopen jaren het slachtoffer van een brutale oorlog. In de laatste fase van deze oorlog (tot 2009) vielen minstens 40.000 doden en was er sprake van oorlogsmisdaden door het regime.
Thuva: “We trokken weg uit Sri Lanka en betaalden daarvoor omgerekend 25.000 euro. Na zes maanden kwamen we in 2002 uiteindelijk in België aan, waar we politiek asiel aanvroegen. Dat werd geweigerd en we werden naar het asielcentrum van Florennes overgebracht. Daar leefden we met ons gezin in een kamertje, maar we hadden hoop om er snel weg te geraken en ons leven te kunnen uitbouwen.
“De procedure bleef maar duren en na drie jaar kregen we het bevel om het grondgebied te verlaten. Dat kwam erg hard aan. Ik leerde Frans en ging naar school waar ik goede resultaten haalde, maar na dit bevel om het grondgebied te verlaten, was alle motivatie weg. Na drie jaar Florennes verbleven we vijf jaar in Brussel en nadien ook nog in Alsemberg.
“Telkens opnieuw waren er nieuwe procedures en moesten we advocaten betalen om een procedure te starten of om beroep aan te tekenen. Iedere keer opnieuw moesten we daarvoor betalen: 250 of 500 euro. En intussen bleef de onzekerheid bestaan omdat onze aanvraag iedere keer werd geweigerd. Ondanks het feit dat de Tamilbevolking in Sri Lanka het slachtoffer was van een genocide, werd ons geen politiek asiel toegekend. Uiteindelijk kregen we toch papieren, maar op basis van een humanitaire regularisatie.
“Negen jaar in asielcentra en vluchtelingenkampen leven, was een verschrikking, een ware hel. De helft van mijn leven is mij hierdoor ontnomen. Ik heb niet kunnen studeren, leefde in constante onzekerheid en moeilijke omstandigheden. Negen jaar met vijf personen in één kamer leven zonder een bron van inkomsten en zonder toekomstperspectief is bijzonder hard. Kwam daar nog bovenop dat we in verschillende landsdelen terecht kwamen. Ik had Frans geleerd, maar in Alsemberg mocht ik niet naar een Franstalige school, ik moest Nederlands leren en ze lieten me daarom samen met kleine kinderen les volgen.
“Ik kon zo niet leven en was wanhopig. Op een bepaald ogenblik ondernam ik een poging tot zelfmoord. Nadien schreef ik brieven naar de Koning, minister Turtelboom, Amnesty International,… Het haalde allemaal niets uit. Eind 2009 nam ik deel aan een reportage voor Panorama op Canvas. Na die uitzending kwam uiteindelijk het bericht dat we mochten blijven.
“Negen jaar ben ik verloren. We zijn oorlog en uitzichtloosheid ontvlucht, maar kwamen hier in asielcentra terecht waar we evenmin een toekomst hadden. We hebben veel geduld en moed nodig gehad om deze hel te overleven. Maar ook nu blijft het moeilijk. Zonder diploma komt je snel bij slavenjobs terecht waarbij je geen respect krijgt.”
Thuva is samen met andere Tamils in ons land actief in de strijd voor gerechtigheid voor de Tamil-bevolking in Sri Lanka. LSP neemt deel aan deze strijd. In mei steunden we een protestactie aan het Europees parlement tegen de oorlogsmisdaden van het regime van president Rajapakse en nadien volgde een hoorzitting in het parlement, georganiseerd door Paul Murphy. Met de campagne Tamil Solidariteit willen we de strijd van de Tamilbevolking onderdeel laten worden van de Belgische arbeidersbeweging.