Brussel. Solidariteitsactie met mensen-zonder-papieren

Woensdag was er een solidariteitsactie voor de 23 mensen-zonder-papieren die aan de VUB een hongerstaking ondernemen. Na 68 dagen hongerstaking staan ze fysiek en psychisch onder zware druk. Hun situatie krijgt amper enige aandacht, de regering weigert iets te ondernemen. Een aantal solidariteitsgroepen onder de studenten hebben daarom een actie georganiseerd om de regularisatie van de 23 te eisen voor het kantoor van staatssecretaris Maggie De Block.

Op de actie waren er een 60-tal aanwezigen om te protesteren tegen het gebrek aan actie door de regering. Er was een ontmoeting met de woordvoerder van De Block, maar dat leverde zoals verwacht niets op. De woordvoerder weigerde om de hongerstakers tegemoet te komen. “We hebben geluisterd, maar we hebben hen eraan herinnerd dat we niet zullen toegeven aan drukkingsmiddelen zoals hongerstakingen”, verklaarde de woordvoeder aan persagentschap Belga.

Op het einde van de actie was er sprake van een erg offensief politie-optreden. Tientallen activisten werden opgepakt omdat ze met eieren naar het kabinet hadden gegooid. Ze werden pas laat op de avond terug vrijgelaten. Deze repressie had een duidelijk doel: intimidatie om jongeren en werkenden die opkomen voor betere levens-, arbeids- of studievoorwaarden het zwijgen opleggen.

De mensen-zonder-papieren hebben enkel hun lichaam om van zich te laten horen. Dat leidt tot tal van hongerstakingen als laatste wanhoopsdaad in de hoop dat een regularisatie volgt. Het is noodzakelijk dat we de verschillende geïsoleerde gevallen bijeenbrengen in een gemeenschappelijke politieke strijd waarbij het leven van de mensen-zonder-papieren niet op het spel wordt gezet.

Vluchtelingen worden hard getroffen door de uitbuiting onder het kapitalisme en de hypocrisie van de gevestigde partijen. Immigratie wordt gebruikt om een neerwaartse druk op de lonen te versterken en om het reserveleger van goedkope arbeidskrachten te laten aanzwellen. Met of zonder papieren, we zijn allemaal werkenden. Laat ons samen opkomen voor een regularisatie en tegen uitbuiting.

In plaats van allemaal apart te strijden, kunnen we ons beter verenigen in een gezamenlijke strijd om te breken met het kapitalisme.