De website kifkif.be bracht in de kerstvakantie het verhaal van enkele jongeren uit Antwerpen die geld hadden opgehaald voor Music for Life maar niet de plaat te horen kregen die ze wilden. Tijdens het groots opgezette evenement Music for Life van Studio Brussel worden allerhande initiatieven gestimuleerd en tegenover het opgehaalde geld staat de mogelijkheid om je favoriete liedje op de radio te horen. Maar dat geldt dus niet voor iedereen…
Er wordt wel eens beweerd dat initiatieven als Music for Life maar ook eerdere liefdadigheidsevenementen zoals de 0110-concerten weinig worden bijgewoond door migranten. Dat klopt tot op zekere hoogte, maar de redenen moeten blijkbaar niet alleen bij de jonge migranten worden gezocht.
Een Antwerpse scholiere haalde onder vrienden geld in voor Music For Life. Ze contacteerde telefonisch de organisatie om de plaat ‘Akich Akich’ van Laila Chakir aan te vragen. Er wordt haar gezegd dat ze best zelf een CD meebrengt aangezien Studio Brussel dit nummer niet heeft. Aangezien er tijdens Music For Life geen beperkingen worden opgelegd inzake muziek, dacht de scholiere dat dit ook voor het nummer van Laila Chakir geen probleem zou vormen. Op donderdag 23 december trok ze samen met een 30-tal meisjes en een 10-tal jongens naar het glazen huis. Maar daar werd geweigerd om de CD te spelen, het geld werd wel aanvaard. Er werd aan toegevoegd dat het nummer niet gekend is bij het publiek van Studio Brussel.
Op de website kifkif.be wordt terecht vastgesteld: “Wat Souhaila en haar vrienden is overkomen is anno 2010 onaanvaardbaar. Enerzijds krijgen ‘ze’ te horen dat ze niet voldoende participeren. Anderzijds, als ze dan toch participeren, wordt hun participatie niet erkend, er is geen plaats voor ‘hun’ participatie. Het is onaanvaardbaar dat jongens en meisjes niet als Vlaming erkend worden vanwege een hoofddoek, een muzikale voorkeur of hun meertaligheid omdat het niet past in een imaginair Vlaams kader.”
De jongeren zijn niet bij de pakken blijven zitten. Er is via facebook een oproep gedaan om het nummer van Leila Chakir dan maar in de Afrekening te stemmen, een muzieklijst die wordt bepaald aan de hand van de stemmen van luisteraars.
Los van de discussie of een commercieel mega-evenement zoden aan de dijk brengt, is het opvallend dat een groep jongeren niet aan bod mocht komen omdat hun muziek niet Vlaams genoeg was. Over smaken valt niet ernstig te discussiëren, maar dit ruikt heel hard naar een vorm van alledaags racisme.