Voedselcrisis: zij speculeren, wij betalen de rekening

We hebben het allemaal gemerkt, de voedselprijzen zijn enorm de hoogte in gegaan. In België bedraagt de steiging ongeveer 17%, maar dat cijfer stijgt tot 40% voor de gehele planeet.

Als gevolg hiervan braken er voedselprotesten uit in een veertigtal landen in het Zuiden (Egypte, de Filippijnen, Haïti,…). Voor de 2,6 miljard mensen die van minder dan $ 2 per dag leven, betekent dit namelijk dat ze iedere dag met hongersnood worden geconfronteerd.

Maar vanwaar komt deze crisis?

China is niet de belangrijkste reden, en ook de biobrandstof niet. Een studie van 11.11.11. heeft trouwens uitgewezen dat de aarde 12 milljard mensen kan voeden. De rommelhypotheken hebben geleid tot een daling van de mogelijkheid tot speculeren met als gevolg dat de kapitalisten zich dan maar hebben gestort op de voedselindustrie; door immense hoeveelheden voedsel op te kopen, creëren ze een tekort en verkopen ze hun voorraad niet vooraleer de prijs gigantische proporties aanneemt. Want ook al bereiken die prijzen onbetaalbare hoogtes, een mens moet eten om te overleven. Dat er hierdoor honderden miljoenen mensen niet meer in staat zijn om eten te kopen, is natuurlijk niet hun zorg.

De crisis is inherent aan het kapitalistisch systeem. Na de speculatie op de aandelenbeurzen en immobiliën, willen de kapitalisten hun enorme winsten blijven vergaren door verder in het casino te spelen met onze voeding.

Wij pleiten voor meer koopkracht door hogere lonen (1 euro per uur na inflatie), verhoogde uitkeringen en de afschaffing van de BTW op goederen van essentieel belang. Dit alles kan gefinancierd door middel van een vermogensbelasting, een nultolerantie ten opzichte van fiscale fraude en de onmiddellijke stopzetting van fiscale cadeaus aan de rijken.

Om definitief komaf te maken met de voedselcrisis moet de controle van de productie en van de distributie van levensmiddelen uit handen genomen worden van de multinationals. In feite kan slechts een nationalisatie onder controle van de producenten en consumenten zorgen voor een voedselvoorzieningsplan tegen een lagere prijs, niet gebaseerd op een winsthonger van een minderheid, maar de werkelijke noden van iedereen.