De afgelopen jaren werd ons steeds meer verteld dat alle problemen van discriminatie waren opgelost. Er waren legale gelijke rechten voor holebi’s en vrouwen waren het laatste element van discriminatie – het glazen plafond op de werkvloer – steeds meer aan het doorbreken. Vandaag blijkt dit een illusie te zijn.
Opkomen voor vrouwenrechten of gelijke rechten voor holebi’s is niet achterhaald. Denk maar aan het toenemende geweld tegenover homo’s in steden als Brussel of Antwerpen. Of de blijvende aanwezigheid van seksisme en geweld tegenover vrouwen. De afgelopen maanden haalden ook enkele toplui daar het nieuws mee. Dat Berlusconi niet alleen seksistisch maar ook homofoob is, wisten we al langer. Maar ook IMF-baas Dominique Strauss-Kahn (DSK) kwam in het nieuws nadat hij een kamermeisje probeerde aan te randen.
De afgelopen maanden en jaren is er een opvallende en belangrijke terugkeer van georganiseerd protest hiertegen. Toen DSK voor de rechter moest verschijnen, betoogden 200 kwade vrouwelijke arbeiders uit de hotelsector voor de rechtbank. Die actie was georganiseerd door de vakbond van het hotelpersoneel, een vakbond met 30.000 leden in New York. Deze vakbond stelt vast dat heel wat personeel slachtoffer wordt van seksueel misbruik en organiseert het verzet. Het kamermeisje dat naar buiten trad met het misbruik door DSK is lid van de vakbond en durfde daarom haar verhaal te doen.
Ook in Italië was er eerder dit jaar een massale beweging tegen seksisme. Op 13 februari kwamen een miljoen vrouwen (en mannen) op straat in 230 steden doorheen het land. Ze protesteerden daarmee tegen seksisme en dit in een land waar de minister van gelijke kansen een voormalig fotomodel is. Nadien waren er ook protestacties in de vorm van “Slutwalks” in diverse landen.
Het verzet tegen sekisme blijft noodzakelijk. De kapitalistische samenleving is doordrongen van seksisme waarbij de vrouw als seksueel object wordt voorgesteld, handelswaar die wordt opgesmukt aan de hand van door de industrie uitgewerkte schoonheidsidealen.
Tegelijk moeten we ook ingaan tegen alle reactionaire pogingen om bekomen rechten opnieuw af te bouwen. Het offensief van de conservatieven tegen het recht op abortus moet worden beantwoord. Dat offensief wordt gesteund door religieuze figuren als aartsbisschop Léonard die elk jaar mee opstapt in een betoging “voor het leven”.
Wij verdedigen het recht op een echte keuze voor vrouwen met het behoud van het recht op abortus, liefst met een verlenging van de tijd waarin men legaal een abortus kan plegen. Maar we eisen ook het recht op een stabiel inkomen dat volstaat om comfortabel van te leven door een verhoging van de lonen en alle sociale uitkeringen. Dat moet verzekeren dat geen enkele vrouw abortus moet plegen vanuit hoofdzakelijk financiële redenen.
ALS en LSP willen bij een volgende anti-abortusbetoging eind maart 2012 opnieuw een protest “voor vrije keuze” helpen opzetten. Wil je daaraan meewerken? Contacteer ons dan: vrouwen@socialisme.be