Op 25 september zal in Brussel een ‘Slettenmars’ plaatsvinden. De eerste dergelijke actie vond in Canada plaats toen een politieagent op een discussie over “preventie” verklaarde dat studentes “zich niet als een slet moeten kleden als ze geweld willen vermijden.” Na die uitspraak trokken op 3 april duizenden vrouwen de straten van Toronto op in een betoging die “slettenmars” werd genoemd. De beweging verspreidde zich snel met betogingen in Frankrijk, Australië, Groot-Brittannië, Zuid-Korea, India,… Intussen waren er al acties in meer dan 70 landen. Brussel kon niet achterblijven.
De beweging richt zich tegen seksueel geweld en eist het recht van vrouwen op om zich te kleden zoals ze dat willen. “It’s a dress, not a yes” (het is een kleed, geen ja), “Real men don’t rape” (echte mannen verkrachten niet), “Vertel ons niet hoe we ons moeten kleden, vertel mannen dat ze niet verkrachten”,… Dat soort boodschappen staat centraal op de betogingen.
Ook in ons land zijn verkrachtingen een groot probleem. Volgens de organisatie “SOS Viols” zijn er zeven verkrachtingen per dag. In Frankrijk wordt geschat dat van de 75.000 verkrachte vrouwen per jaar slechts 10% klacht indient. Slechts 1% van die klachten leidt ook effectief tot een veroordeling. Hetzelfde doet zich voor in Groot-Brittannië waar 14 van de 52 politiedepartementen hun cijfers bijeenlegden en tot de conclusie kwamen dat er 19.806 mensen opgepakt werden wegens verkrachtingen en er daarvan 12.842 vrijkwamen zonder veroordeling.
Terwijl vrouwen (en mannen) zich organiseren tegen seksisme, blijkt de actualiteit van dit protest ook uit de affaire-DSK. De voormalige topman van het IMF en Franse ‘socialist’ kwam in opspraak omdat hij een kamermeisje had verkracht in een hotel in New York. Uit de hele affaire blijkt nogmaals hoe het establishment een probleem als verkrachtingen minimaliseert. DSK zal wellicht vrijuit gaan door een “gebrek aan bewijzen”. Sommige collega-politici stelden dat het privé-leven van DSK niet in de openbaarheid moet komen.
Het idee dat een vrouw met sexy kledij provoceert en verkrachtingen uitlokt, is totaal verkeerd. De meeste verkrachtingen vinden niet op straat, maar in de gezinsomgeving plaats. Meestal kennen de slachtoffers de dader en heeft de verkrachting niets te maken met wat ze dragen. Bij de dader gaat het om een behoefte van dominantie en niet om een seksuele drift die plots werd opgewekt omdat hij een kort rokje zag.
Seksisme en geweld tegen vrouwen zijn grote problemen die vaak onderbelicht blijven. Dit systeem zit overigens vol tegenstellingen. Enerzijds wordt gezegd dat vrouwen die zich sexy kleden verkrachtingen uitlokken, maar anderzijds aarzelen de cosmeticabedrijven, media en textielbedrijven niet om steeds jongere meisjes zich sexy te laten kleden (er zijn tegenwoordig zelfs strings voor 9-jarigen bij H&M…).
Tegenover seksisme blijft verzet noodzakelijk. ALS zal deelnemen aan de ‘slettenmars’ van 25 september en is actief in de scholen en op de werkvloer om met mannen en vrouwen samen in te gaan tegen al wat ons verdeelt, waaronder ook seksisme.