Op donderdag 18 april werden 108 studenten van Columbia University in New York City gearresteerd voor het opzetten van een solidariteitskamp op de campus. Met dat protest riepen ze op tot een permanent staakt-het-vuren en riepen ze de universiteit om zicht te distantiëren van elke Israëlische financiering. Studenten van Columbia en Barnard hadden het kamp op de hoofdcampus van Columbia opgezet op woensdag 17 april in de vroege ochtenduren. De studenten zeiden dat ze het grote grasveld op de campus zouden bezetten totdat hun eis voor desinvestering zou worden ingewilligd. Veel van de gearresteerde studenten zijn geschorst en de universiteit kondigde op maandag 22 april aan dat de lessen voor de rest van het semester online zouden plaatsvinden in plaats van fysiek.
Door Harper Cleves (Socialist Party, Ierland)
Particuliere financiering als chantagemiddel
Colombia is een particuliere Ivy League-universiteit die sterk afhankelijk is van rijke donoren. In het kielzog van de Palestijnse solidariteitsprotesten op universiteitscampussen hebben zulke donoren gedreigd hun financiering stop te zetten. Zo dreigde de miljardair Robert Kraft, een topman in de sportwereld, zijn financiering van de universiteit in te trekken, waarbij hij schandalig genoeg beweerde dat dit was uit protest tegen “antisemitisch geweld”. Deze McCarthyitische retoriek vond weerklank bij media als Fox, waar figuren als Alan Dershowitz en Mike Huckabee suggereerden dat de Nationale Garde moet worden uitgestuurd om Joodse studenten te beschermen.
In plaats van afbreuk te doen aan de geest van deze protesten, heeft de repressie studenten aan andere universiteiten alleen maar geïnspireerd om soortgelijke initiatieven te nemen. Organisatoren van Columbia herstelden hun kamp in het weekend, zelfs nadat de poorten van de universiteit werden gesloten voor het publiek. Studenten van Brown, Princeton, Northwestern, Stanford en waarschijnlijk vele anderen hebben walkouts gehouden en studenten van New York University, Yale, Harvard en de University of North Carolina Chapel Hill, University of Michigan, de New School, UC Berkeley, Tufts en Emerson College hebben eigen kampen opgezet. De lijst van solidariteitsacties groeide snel aan. In heel wat gevallen betuigden personeelsleden hun steun door mee te doen aan walk-outs. Heel wat Joodse studenten namen eveneens deel aan het protest terwijl ze Sederavond (onderdeel van het Joodse Pesachfeest) vierden.
Repressie tegen Palestijnse solidariteit
De onderdrukking van de Palestijnse solidariteitsbeweging in de VS is een kenmerk van de huidige actie van Israëlische bombardementen op Gaza. In december werden op Brown University 41 studenten gearresteerd die uit protest een universiteitsgebouw bezet hielden. Begin april sloot de Vanderbilt Universiteit drie van de 27 studenten uit die eerder geschorst werden omdat ze deelnamen aan een sit-in op de campus. Twintig studenten aan het Pomona College in Californië werden geschorst omdat ze protesteerden bij het kantoor van de voorzitter van de universiteit en in dezelfde week als het Columbia-kamp kreeg de Universiteit van Zuid-Californië kritiek te verduren van non-profitorganisaties die islamofobie wilden aanklagen nadat de universiteit een toespraak van een moslimstudent annuleerde omdat die kritiek had op de Israëlische staat.
Verschillende rectoren, waaronder die van Columbia die verantwoordelijk was voor de arrestatie van 108 studenten, hebben zich de afgelopen periode moeten verantwoorden voor de onderwijs- en personeelscommissie van het Huis van Afgevaardigden met beschuldigingen van het niet adequaat reageren op “antisemitisme op de campus.” Een van de voortrekkers van deze hoorzittingen in het Amerikaanse parlement is Elise Stefanik, een Republikeins congreslid uit de staat New York. Zij is een rabiate Trump-aanhanger en omarmt een witte suprematietoespraken. Daar werd op gewezen in een open brief die werd ondertekend door ruim 20 Joodse academici van de Columbia University. In die brief wordt de aanpak van de parlementaire commissie vergeleken met de vervolging van socialisten en communisten onder McCarthy.
De rectoren van de Universiteit van Pennsylvania en Harvard namen ontslag na hoorzittingen over hetzelfde onderwerp. De laatste, Claudine Gay, was de eerste zwarte ooit en de tweede vrouw ooit op deze post. Omwille daarvan was ze des te meer een doelwit van conservatieve politici die beweerden dat ze de positie alleen kreeg vanwege haar raciale achtergrond.
De onderdrukking van studentenprotesten uit solidariteit met Palestina vindt plaats op een moment dat Google-medewerkers dapper protesteerden in New York City, Californië en Seattle om zich te verzetten tegen het Project Nimbus-contract ter waarde van 1,2 miljard dollar. Het gaat om een project om technologische diensten te leveren aan de Israëlische regering en bezettingstroepen. Op het moment van schrijven had Google al meer dan 50 werknemers ontslagen omwille van hun deelname aan deze protestacties. CEO Sundar Pichai stelde dat “de werkplek niet bedoeld is voor politiek.”
Rollen van daders en slachtoffers worden omgekeerd
De nieuwe golf van activisme onder studenten en werkenden uit solidariteit met de Palestijnen, evenals de aanzienlijke tegenreactie van de universiteiten, bedrijven en de staat, komt er op een ogenblik dat de brutaliteiten van het genocidair geweld in Gaza met de dag openlijker bekend worden en verder toenemen. Er is bewijs gevonden van massagraven aan twee van de grootste ziekenhuizen in Gaza. Veel van de meer dan 300 opgegraven lijken te zijn geëxecuteerd met de handen op de rug gebonden.
Er zijn meldingen van Israëlische drones die het geluid afspelen van vrouwen en kinderen die om hulp schreeuwen om mensen uit schuilkelders te lokken om te schieten. Er is het hartverscheurend verhaal van een pasgeboren baby die als wees werd geboren na een Israëlische luchtaanval. Zoals Malcolm X ooit zei: “Als je niet oppast, zorgen de kranten ervoor dat je de mensen die onderdrukt worden gaat haten en de mensen die onderdrukken gaat liefhebben.”
De beweging moet doorgaan
De medeplichtigheid van zoveel onderdelen van de kapitalistische samenleving bij het genocidaire geweld in Gaza is opmerkelijk: kranten, academische instellingen, officiële overheidsinstanties, de politie en enkele van ’s werelds grootste bedrijven. Hun hardhandige reactie op vreedzaam protest van studenten, werkenden en activisten op straat laat zien dat ons protest tegen genocide en in solidariteit met de Palestijnen kracht heeft en hun positie bedreigt.
Net zoals studenten overal in de Verenigde Staten hun inspanningen opvoeren als antwoord op de repressie, zo moet de bredere beweging dat ook doen. We kunnen het voorbeeld volgen van de Amerikaanse studenten, het personeel van Google, de activisten op straat. We moeten ons beter organiseren en onze eisen aanscherpen en onze protesten, onze arbeidskracht en onze bezettingen gebruiken om het genocidale kapitalisme te stoppen. Dat zou niet alleen druk uitoefenen op de machthebbers om een einde te maken aan de massamoord op Palestijnen, maar het kan ook een opstap zijn naar de opbouw van een massale antikapitalistische en socialistische beweging die ons allemaal kan bevrijden.