Protestacties tegen internationale toppen, terugkeer van de antiglobaliseringsbeweging?

Begin april betoogden tienduizenden jongeren en arbeiders tegen de toppen van de G20 in Londen en de NAVO in Straatsburg. Deze acties waren een uitdrukking van de groeiende woede onder een deel van de bevolking, maar tegelijk werd alles er aan gedaan om de acties van het breder wordende ongenoegen te isoleren. Dat gebeurde onder meer door reeds voor de acties alle aandacht te vestigen op mogelijke rellen. Het feit dat een kleine groep relschoppers de acties, al dan niet gestuurd, kwam verstoren, zal niet volstaan om het ongenoegen en de woede te stoppen.

Toen de antiglobaliseringsbeweging in het begin van deze eeuw leidde tot grote mobilisaties, stelden wij reeds dat dit een voorloper was van een bredere radicalisering onder de arbeidersbeweging. Daarom was een oriëntatie van de jongeren op de arbeidersbeweging van cruciaal belang. Tijdens de acties tegen de G20 in Londen lagen onze Britse kameraden mee aan de basis van een jongerenmars voor werk onder de titel “Youth Fight For Jobs”. Daarmee werd een actie en een boodschap gebracht die aansloten bij het groeiende ongenoegen onder bredere lagen.

Om de protestacties niet te laten isoleren, is een dergelijke oriëntatie belangrijk. We begrijpen de enorme woede onder jongeren, maar waarschuwen voor rellen en geweld die door het establishment worden aangegrepen om een kloof te slaan tussen de actievoerders en de bredere woede tegenover de bankiers en hun politieke schoothondjes. De politici zijn bang dat de afkeer tegenover de bankiers en topmanagers naar hen zal overslagen. Dat is niet verwonderlijk, het gaat om hetzelfde kleine wereldje waarbij er tal van onderlinge banden zijn, ook op financieel vlak.

De kracht van iedere beweging hangt ultiem af van de rol die de arbeidersklasse speelt. Enkel zij heeft de kracht om via stakingen, bedrijfsbezettingen, blokkades,… de kapitalisten tot toegevingen te dwingen. Topbijeenkomsten kunnen geblokkeerd worden, maar daarvoor zal er meer nodig zijn dan radicale jongeren. Als de arbeidersklasse haar materieel buiten brengt, is het makkelijker om te blokkeren. De arbeiders hebben de macht om het volledige systeem plat te leggen en verandering te bekomen. Jongeren moeten zich op de arbeidersbeweging richten om samen de strijd aan te gaan voor een ander systeem, een socialistische toekomst!