Op 22 mei was er in Montréal de grootste betoging uit de Canadese geschiedenis. Na een oproep van CLASSE, de meest strijdbare studentenvakbond, en met de steun van de vakbonden kwamen meer dan 250.000 mensen de straat op om de studentenstrijd te ondersteunen en zich te laten horen.
Op die dag was het de 100ste dag van de studentenstaking. De voornaamste eis van die staking is de intrekking van de verhoging van het inschrijvingsgeld met 1.625 dollar. Die verhoging werd aangekondigd door de liberale regering van Jean Charest. Tevens spraken de betogers zich uit tegen de dictatoriaal aandoende ‘wet 78’ waarmee de regering het protest de kop wil indrukken.
De betoging van 22 mei verliep feestelijk maar strijdbaar. In de voorgaande dagen was de sfeer meer gespannen. De reden daarvoor was het invoeren van de nieuwe speciale wet waarmee de regering de huidige stakingsbeweging wil breken. De politie krijgt daartoe uitgebreide bevoegdheden. Er kunnen boetes van 5.000 tot 50.000 dollar worden opgelegd aan personen die deelnemen aan stakersposten of aan ‘illegale betogingen’, waarbij het de politie is die al dan niet toelating geeft. In mei probeerden verschillende rectoren al rechterlijke uitspraken te krijgen om een hervatting van de lessen af te dwingen.
De studentenvakbond CLASSE heeft haar leden opgeroepen om zich niet bij deze antidemocratische wet neer te leggen en er wordt opgeroepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid. De studenten zijn bereid om zich te laten vervolgen. Ze weigeren samen te werken met de ordediensten en aan de nieuwe vereisten te voldoen. Er is een actiesite tegen de repressieve wet gelanceerd: www.arretezmoiquelquun.com. Op die site hebben momenteel al 4500 mensen aangekondigd dat ze de nieuwe wet niet zullen respecteren. Ze voegden hun foto toe zodat de politie hen kan oppakken.
Er is een radicalisering onder de 150.000 stakende studenten die vastberaden zijn om niet toe te geven en zich niet te laten doen door de politierepressie. Heel wat inwoners van Québec menen dat de regering-Charest te ver is gegaan, er is een brede steun voor de studentenbeweging.
De komende weken zullen cruciaal zijn in dit conflict. De studentenbeweging kan de vonk voor een algemene beweging vormen, er zijn momenteel immers verschillende strijdbewegingen op de werkvloer. Komt er een gezamenlijk front van arbeiders en studenten om op strijdbare wijze in te gaan tegen het besparingsbeleid en de nefaste logica van het neoliberalisme? De woede onder de arbeiders is groot, er zijn tal van redenen om tegen de regering in te gaan. Om een einde te maken aan de regering zal verenigde strijd nodig zijn. We hopen alvast dat de vertegenwoordigers van CLASSE, de studentenbond waar de meeste stakende studenten lid van zijn, niet het voorbeeld zullen volgen van hun collega’s van de andere studentenbonden FECQ/FEUQ bij de staking van 2005. Toen werd ingestemd met een harde besparingsoperatie. Wordt vervolgd.