Deze week werd een actie gevoerd van studenten van ULB en VUB. Het idee was op zich interessant, meer solidariteit over de taalgrenzen heen is noodzakelijk. Alleen was het een beetje bizar om een Belgicistisch evenement op te zetten onder de tonen van “Leve België” van Clouseau… “Links belgicisme” holt het begrip solidariteit uit en beperkt zich tot oppervlakkige noties van “eenheid”. Maar eenheid met wie? Met Albert Frère en Didier Reynders? Of met de PS die even zeer de notionele intrestaftrek heeft goedgekeurd? Een links antwoord op de asociale agenda van N-VA zal er niet komen door met Belgische driekleuren te zwaaien. Het zal gebeuren door consequent in te gaan tegen al wie voor een asociale agenda staat en door op die manier te bouwen aan echte solidariteit over taal- en landsgrenzen heen.