De afgelopen weken kregen we langs verschillende media een overdosis nonsens vanwege Theodore Dalrymple geserveerd. Omdat deze conservatieve Brit het grote ideologische voorbeeld van N-VA voorman De Wever is, kreeg hij een platform in Knack en een tweewekelijkse column in De Standaard. Dalrymple haalt daarin uit naar de sociale zekerheid en zowat alle veranderingen sinds het Victoriaanse tijdperk. In De Standaard is het meteen raak: de man heeft het niet op rockmuziek begrepen. Dat zet aan tot criminaliteit en het is alomtegenwoordig, “rock wordt als gifgas in de atmosfeer gepompt.” De wel bijzonder stompzinnige kritiek op rockmuziek is dan eigenlijk nog vrij onschuldig in vergelijking met het vurige pleidooi tegen iedere vorm van sociale zekerheid waar Dalrymple voor staat. Een conservatief die in de 18de eeuw is blijven vastzitten, dat is het soort ideologische boegbeeld waar N-VA zich op baseert.