Een 12-jarige jongen uit Gent schreef een brief naar minister van onderwijs Smet om het gebrek aan aangepast onderwijs aan te klagen. De jongen heeft autisme maar vindt geen school die bij hem past. De jongen volgt Latijn-Grieks, maar zit sinds oktober thuis. Een gewone school is te druk en hij mist er structuur. Ten einde raad stuurde hij een open brief naar minister Smet met de vraag om zelf een school te mogen opstarten in een leegstaand gebouw en met werkloze leraars. Spijtig genoeg maakt dat weinig kans, ook al is het perfect logisch. Waarom zouden leegstaande gebouwen en werkloze leraars immers niet worden ingezet om aangepast onderwijs aan te bieden? Het beleid vandaag gaat echter in een andere richting: steeds grotere klassen waarin er minder aandacht is voor specifieke behoeften. Dat is wat de neoliberale politici, ook diegenen die zich ‘socialistisch’ durven te noemen, onder efficiëntie verstaan.