Het Anglosaksische model voor hoger onderwijs kent ook bij ons een opmars. Het is een model dat vertrekt van de marktprincipes waarbij hoger onderwijs een koopwaar is die geprivatiseerd aan de student wordt gebracht. Die student moet fors betalen in de veronderstelling dat een diploma een hoger loon oplevert om de schulden terug te betalen. In tijden van crisis is dat echter verre van evident. Maar de schulden lopen wel op. Op tien jaar tijd is de totale berg van studieschulden verdrievoudigd tot bijna 1.200 miljard dollar. Dat is meer dan de schulden op kredietkaarten en op autoleningen. De Tijd schreef vandaag: “Volgens het Congressional Budget Office staat de gemiddelde jonge Amerikaan met een vers diploma 29.400 dollar in het krijt bij de federale overheid, die de overgrote meerderheid van de leningen uitgeeft, of bij zijn bank. Dat is een gemiddelde maandelijkse afbetaling van 312 dollar gedurende tien jaar. Gemiddeld, want het kan dus ook veel hoger liggen, bewijst Delone.” Een jaar hoger onderwijs werd op 30 jaar tijd dubbel zo duur. De hoge studieschulden maken het ook voor jongeren met een diploma moeilijk om een toekomst uit te bouwen. Als ze al werk vinden, moeten ze jarenlang afbetalen voor hun studieschulden. Is dit wat ons straks ook te wachten staat?