“Evenveel geld per kleuter als per hogeschoolstudent” titelt het Leuvense studentenblad Veto deze week (zie Veto). Nadat verschillende hogescholen buiten de associatie KUL de onderfinanciering aanklaagden, komen nu ook de eerste stemmen uit de KUL. De directeur van Thomas More stelt dat de structurele onderfinanciering tot serieuze besparingen heeft geleid waardoor hogescholen benadeeld zijn tegenover de universiteiten. “Het is allemaal terug te brengen op het feit dat we gemiddeld maar 5000 euro per student krijgen. In Nederland zit men nog altijd aan 6700 euro per student en bovendien ligt daar het inschrijvingsgeld een heel stuk hoger,” aldus Vandewalle. In plaats van het tekort aan publieke middelen aan te klagen, wordt meteen verwezen naar het inschrijvingsgeld.
Reactie door Alex (Antwerpen)
Na jaren van systematische onderfinanciering en zware besparingen is er een probleem met ons onderwijs. De toegang tot hoger onderwijs wordt beperkt. Actief Linkse Studenten spreekt zich al langer uit tegen het gebrek aan publieke middelen. De tekorten vertalen zich onder meer in slechte lokalen, grote klassen en een gebrek aan personeel. Het inschrijvingsgeld nam bovendien al toe, steeds meer ouders moeten een afbetalingsplan vragen om hun kinderen te kunnen laten studeren. Voor zowel studenten als personeel is de situatie onhoudbaar.
Strijd van onderuit nodig!
De besparingen in het onderwijs, de eerste scholieren- en studentenacties en het prachtige actieplan van het najaar van 2014 boden een uitgelezen kans om een sterke beweging van jongeren en personeelsleden te organiseren. Jammer genoeg was dit niet wat de VVS (Vlaamse Vereniging voor Studenten) voor ogen had. Het bestuur van VVS dacht in september 2014 dat het volstond om een betoging te organiseren om vervolgens doorheen gesprekken met minister Crevits de besparingsplannen te milderen.
De betoging met 3.000 aanwezigen bevestigde het potentieel, het was immers lang geleden dat er nog een grote studentenbetoging in Vlaanderen plaatsvond. We kregen op de betoging te horen dat het signaal begrepen was en dat er nieuwe grotere acties zouden volgen, maar daar werd niets meer van vernomen. Er waren enkel nog kleine acties die zoveel mogelijk ‘apolitiek’ gehouden werden.
Met de Actief Linkse Studenten en Scholieren deden we er alles aan om een mobilisatie van onderuit mee op gang te trekken. We organiseerden in Gent een campagne naar scholieren met eerst een kleine betoging met 70 aanwezigen op basis waarvan de eerste actiecomités in de scholen werden opgezet waarmee lokale acties op school werden gehouden in aanloop naar een scholierenstaking in oktober 2014 met 800 aanwezigen. Op de nationale vakbondsbetoging van 6 november liepen honderden Gentse scholieren mee.
Het uitblijven van een tweede actieplan van de vakbonden en het stilzwijgen van de VVS onder studenten, maakte het moeilijk om een beweging verder te zetten. Dit betekent niet dat het potentieel er niet was. Bovendien blijft actie broodnodig. De situatie van het hoger onderwijs is schrijnend.
De regering-Bourgeois speelt met de toekomst van duizenden jongeren. Strijd blijft nodig om de besparingen te stoppen. We moeten onze strijd in eigen handen nemen, een democratisch georganiseerde beweging van jongeren is nodig om ons onderwijs te verdedigen en solidair met het personeel in te gaan tegen onderfinanciering en besparingen.