Woensdagochtend ging het personeel van de Alma, de studentenrestaurants van de KULeuven, in staking. Met de Actief Linkse Studenten mobiliseerden we snel een aantal kameraden en gingen naar het piket aan de toegangsweg van de centrale keuken. Daar stonden een 50-tal vakbondsmilitanten die onze steun en solidariteit apprecieerden. We deden een kort interview met een groene en een rode vakbondsafgevaardigde.
Hoe is deze actie tot stand gekomen?
Maandag zijn we gestart met de besprekingen met de directeur omtrent problemen die al 3 jaar aanslepen, zowel bij COP (centrale opslag en productie) als de logistiek en de koude en warme keuken. Dinsdag hebben we een personeelsvergadering gehouden om alle mensen te laten vertellen wat er fout loopt. De verhalen waren zo frapant dat er onmiddelijk een staking is gevolgd. Deze mensen willen niet meer werken tot dat al deze problemen opgelost zijn. De mensen zitten hier zo diep… De emmer is vol, de laatste druppel is gevallen.
Het is eigenlijk al een aantal jaar bezig dat wij min of meer in de problemen zitten door wanbeleid. Spijtig voor de studenten dat ze niet tijdig verwittigd zijn en dat we daar niets meer voor kunnen doen.
Kunt u een aantal specifieke voorbeelden of concrete eisen geven?
Een voorbeeld is dat drie bediendes op één laptop moeten werken. Ze zitten aan een bureel dus onderling te bepalen wie zijn werk kan doen en wie met zijn duimen moet staan draaien. Materiaal is er niet, er is geen geld voor. Er zijn ook bestelbusjes waarvan het dak lek is, het regenwater drupt binnen op het eten…
We zijn al twee jaar aan het klagen over het feit dat het gewoon te veel wordt. Alma blijft maar groeien en groeien, neemt uitbatingen bij aan in andere steden… Dat komt er hier ook allemaal bij maar we krijgen geen materiaal bij het is gewoon te veel het kan echt niet meer. Iedereen moet veel harder werken, langer werken, veel meer werken, iemand die op pensioen gaat wordt niet meer vervangen hetzij zeer dikwijls door een tijdelijke arbeidskracht.
Eén van de eisen is dat er iets gedaan wordt aan tekort aan materiaal, de te grote werkdruk… dat zou allemaal geminimaliseerd moeten worden. Eventueel met bijkomende aanwervingen. Kortom met een ander beleid dat het op een andere manier wil doen: het geld op een juiste manier uitbesteden. Waarom zou er geen geld zijn? Er zijn veel nieuwe postjes gecreëerd: veel dikke postjes. De gewone mens blijft in de kou staan en de studenten ook.
Wat staat er nu te gebeuren?
De voorzitter, de Vice-Rector en de syndicale delegatie zijn binnen met de directie aan het praten. Het probleem sleept toch al 3 jaar aan en de directie weigert er iets aan te veranderen. Vandaar dat we nu blijven praten tot er iets uit de bus komt. Gebeurt dat, dan zijn we morgen terug aan werk en kunnen we de studenten terug van maaltijden voorzien, indien niet dan blijven we doorgaan.
Bedankt voor de interviews en veel succes met jullie strijd!
In de gesprekken die we voerden met de militanten werd er vaak gesproken over het gebrek aan inspraak in het beleid van de KULeuven. Zo werd er gesteld dat het personeel van de Alma en de studenten vroeger in de raad van bestuur een sterke stem hadden. Dit verzekerde zowel een goede dienstverlening naar de studenten, als goede arbeidsvoorwaarden naar het personeel, toe.
Als Actief Linkse Studenten zijn we solidair met het personeel van onze universiteiten. Voor kwaliteitsvol onderwijs te bekomen mag er niet bespaard worden op de werkomstandigheden van het personeel of de dienstverlening naar studenten. Het is immers niet aan de studenten of het personeel van de universiteiten om de huidige economische crisis te betalen.