Afgelopen woensdag gingen ondernamen twee Leuvense schepenen, Mohammed Ridouani (SP.a) en Dirk Vansina (CD&V), een poging om te antwoorden op de vele kritieken op de gemeentelijke administratieve sancties (GAS). Ze traden in debat met vertegenwoordigers van de Jongsocialisten (Federik Leys), Jong Groen (Lies Corneillie), Comac (Line De Witte), Jong CD&V (Thijs Vandenbrande) en de campagne TegenGAS (Matthias Vander Hoogerstraete) alsook met het publiek.
De schepenen van het Leuvense stadsbestuur leken eigenlijk maar over een ernstig argument te beschikken. Ze stelden dat de GAS-boetes door de federale regering (waar zowel SP.a als CD&V deel van uitmaken) ter beschikking werden gesteld om de strijd tegen kleine criminaliteit en overlast te voeren. Volgens de schepenen is het het enige instrument waarover ze beschikken om overlast aan te pakken, maar de schepenen probeerden ons ervan te overtuigen dat dit op een rationele en redelijke manier gebeurt. Niet dat er enige garanties daartoe zijn. De schepenen erkenden dat het geen wondermiddel is, maar we kunnen beter gebruik maken van een slecht instrument dan helemaal niet optreden tegen overlast.
De sprekers van TegenGAS en Comac, maar ook de aanwezigen in de zaal, probeerden het debat over de GAS-boetes zelf te voeren en stelden dat er een reeks democratische principes overboord gegooid worden waardoor er vrijspel is voor misbruik en willekeur. Dat is inherent aan het stelsel van de GAS-boetes. Bovendien veranderen de boetes niets aan de kern van de problemen, er wordt niets gedaan aan de socio-economische problemen die leiden tot overlast. De boetes zijn overigens fundamenteel asociaal, zoals zowat alle boetes zijn ze niet aangepast aan het inkomen van wie ze krijgt. Over dergelijke fundamentele kwesties is er nooit een debat gevoerd. Of er was enkel een eenzijdige visie hieromtrent, wat op hetzelfde neerkomt.
Het wordt helemaal lachwekkend als je weet dat Leuven niet bepaald een crimineel bastion is, maar eerder aan Disneyland doet denken waarbij de autoriteiten vooral geconfronteerd worden met problemen als ‘wildplassen’ of ‘sluikstorten’. Met een afwezigheid van publieke toiletten (en de enkele publieke toiletten zijn ‘s nachts niet altijd toegankelijk of je moet ervoor betalen), twee euro voor een vuilzak en hoogstens een wekelijkse afvalophaling, zit er inderdaad niets anders op dan GAS-boetes uit te delen.
De crisis leidt tot een toename van sociale problemen en samen daarmee ook met gevallen van kleine overlast. GAS-boetes zullen daar niets aan veranderen. Wij protesteren tegen de willekeur en de repressie van die boetes, op 26 oktober is er een nationale betoging. Tegelijk komen wij op voor sociale maatregelen zoals degelijke jobs voor iedereen, gratis en voldoende openbare toiletten, meer publieke vuilbakken, gratis en regelmatige ophaling van afval.
Verslag door Valerie