Interview met Antoine Thioux over de campagne “jongeren in strijd voor werk” in Charleroi
Sinds enkele maanden zijn er in Wallonië en Brussel comités opgezet van de campagne “Jongeren in strijd voor werk”. De komende weken willen we deze campagne ook langs Nederlandstalige kant voeren met onder meer de actie aan de Millionair Fair in Antwerpen (zie artikel hierboven). We spraken over de campagne met Antoine Thioux van het jongerencentrum Jeunes-Taboo (een jongerencentrum dat aan het ABVV is verbonden) en de ABVV-Jongeren van Charleroi. Antoine is een voortrekker van het comité in Henegouwen.
Vanwaar deze campagne van jongeren voor werk?
Antoine: “We leven in een samenleving met een eenheidsdenken. We krijgen het model waarbij alles voor de winst wordt opgeofferd door de strot geramd. Er is geen echt actief verzet onder jongeren. Deze campagne biedt een kans om daar verandering in te brengen. Jongeren zijn niet alleen consumenten, zoals ons vaak wordt gezegd. Ze kunnen zelf ook een actieve rol spelen. Democratie is meer dan af en toe eens gaan stemmen, het betekent een betrokkenheid bij de samenleving.
“We moeten ingaan tegen de heersende hypocrisie. Er wordt ons gezegd dat het crisis is, maar de meeste bedrijven maken gewoon verder winst. Intussen is de jongerenwerkloosheid nog nooit zo omvangrijk geweest. Het argument van de crisis en de werkloosheid wordt gebruikt om druk te zetten op de lonen en arbeidsvoorwaarden. Dat was erg duidelijk bij Caterpillar in Charleroi. Daar werden enkele honderden arbeiders afgedankt en terug aangeworven, maar dan wel met contracten van bepaalde duur en met slechtere arbeidsvoorwaarden. Anderzijds zijn er wel tal van subsidies en maatregelen om aanwervingen aan te moedigen. Maar het zijn de belastingbetalers, de arbeiders en hun gezinnen, die daarvoor betalen. Bovendien gaat het vaak niet eens om echte jobs, maar om tijdelijk werk.
“De arbeiders en hun sociale verworvenheden worden onder vuur genomen. Het is belangrijk om daar tegen in te gaan met jongerenorganisaties die de eisen van jonge werkenden en toekomstige werkenden naar voor kunnen schuiven.”
Hoe is de campagne in Henegouwen en in Charleroi opgestart?
Antoine: “Dat is vrij natuurlijk verlopen. Er werd een platform opgezet in Henegouwen en we sloten daar snel bij aan. Op een eerste betoging in Bergen op 1 mei waren er een 100-tal aanwezigen. Vervolgens werd een actiegroep opgezet in Charleroi. Er was vier of vijf maanden geleden een eerste ontmoeting met vertegenwoordigers van JOC [Jeunesse Ouvrière Chrétienne, de Franstalige tegenhanger van de KAJ] en LSP. We hebben vervolgens een discussie gevoerd over onze eisen en de acties die we in Charleroi en meer algemeen in Henegouwen willen voeren. We contacteerden andere jongerenorganisaties in Charleroi om met een grotere groep te kunnen werken. Op dit ogenblik wordt meegewerkt door LSP, de jongeren van Comac-Charleroi, Mouvement des Jeunes Socialiste, JOC, Jeunes FGTB, jongeren van de LCR in Charleroi en jongeren die bij geen enkele organisatie of tendens actief zijn.
“We stelden al vlug dat we ons niet alleen op organisaties willen baseren, maar dat we naar buiten willen treden om bredere lagen die niet georganiseerd zijn te bereiken en actief in de campagne te betrekken. Dat is een democratisch en actief basisprincipe waaraan we veel belang hechten in de campagne. Eén van de doelstellingen is om overal te komen tot autonome mobilisatiecomités: in de scholen, in de wijken, op de werkvloer.
“Er werd vervolgens een actiecomité opgezet om een betoging te organiseren in Charleroi op 28 oktober en daaraan voorafgaand informatiebijeenkomsten, concerten, verdeling van pamfletten,… Er was een eerste publieke bijeenkomst op 25 augustus en daar waren we met een 40-tal aanwezigen.”
Er zal ook een jongerendelegatie worden gevormd op de Europese betoging van 29 september. Wat is de bedoeling?
Antoine: “We zetten lokale activiteiten op, maar ook op 29 september willen we zichtbaar aanwezig zijn. We zullen vooraan in de betoging opstappen, wat belangrijk is voor de zichtbaarheid. Maar het is ook belangrijk om ons verzet in een meer globaal kader te zijn. Onze strijd is internationaal en internationalistisch, we gaan in tegen structuren die eveneens internationaal zijn. Er is nood aan een brede en internationale solidariteit om onze strijd te voeren.
“Het is erg belangrijk om op die betoging aanwezig te zijn. Maar het volstaat niet om iedere twee jaar een betoging te houden, we moeten onze strijd op langere termijn bekijken. We zullen niets bereiken door af en toe eens buiten te komen. Er is nood aan een strategisch plan. Het is dus ook een gelegenheid om een duidelijke boodschap te brengen aan onder meer de vakbondsstructuren. Die moeten een instrument van arbeidersstrijd zijn, maar hebben soms de neiging om dat te vergeten. Vandaag beperken we ons tot defensieve acties, maar we moeten ook offensieve strijd voeren. Er wordt gezegd dat een andere wereld mogelijk is. Dat klopt, maar daar moeten we wel werk van maken…”
Meer info: jeunesenlutte.wordpress.com