Als we naar het nieuws kijken, de kranten lezen of luisteren naar traditionele politici die over jongeren spre ken, gaat het steeds over mislukkingen. Niet dat ze ons beledigen, er wordt enkel vastgesteld. We worden voorgesteld als een generatie die opgroeit met junk-food, niet in staat om iets anders te doen dan op de Playstation te spelen, drugs te gebruiken of over te gaan tot vandalisme. Als een steeds grotere groep jongeren zonder werk zit, is het hun eigen fout. Die jongeren zijn niet slim genoeg, niet gemotiveerd, ze willen niet werken.
Jongeren hebben vandaag steeds minder toekomstperspectieven. Niet omdat ze zelf geen toekomst willen, maar wel omdat het systeem hen niets te bieden heeft. Ze zien hun vrijheden steeds meer beperkt door allerhande repressieve maatregelen, hun ouders verliezen hun werk, studeren wordt stilaan onbetaalbaar. In de VS zijn de studieschulden al opgelopen tot meer dan 1.000 miljard dollar, in Europa wil het establishment dat Angelsaksische onderwijsmodel overnemen.
Eind 2008 stelde de Internationale Arbeidsorganisatie in een rapport over jongeren en werk dat “de onmogelijkheid om werk te vinden leidt tot een gevoel van nutteloosheid en luiheid, wat kan leiden tot een toename van criminaliteit, psychische problemen, geweld, conflicten en drugs.” Het enige antwoord van onze politici bestaat uit meer politie, gevangenissen voor jongeren, GAS-boetes, besparingen in het onderwijs en afbraak van sociale diensten. Ondertussen zitten wereldwijd 75 miljoen jongeren zonder werk, een stijging met 4 miljoen sinds 2007. In Noord-Afrika zijn 27,9% van de jongeren werkloos, in het Midden-Oosten 26,5% en in Europa neemt het aantal jongeren zonder job toe tot 18% met uitschieters van meer dan 50% in Griekenland en Spanje.
Er zijn vandaag meer hooggeschoolden dan vroeger, maar dat betekent niet dat ze betere jobs vinden. Integendeel, het aantal slecht betaalde tijdelijke en onzekere jobs neemt verder toe. Hoe komt het dan dat jongeren een ‘verloren generatie’ zouden vormen? Is dat hun eigen schuld?
We moeten ingaan tegen diegenen die speculeren en gokken waarbij ze onze toekomst op het spel zetten. Het verzet neemt toe, jongeren speelden een belangrijke rol in de revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, in de Occupy-beweging, in het studentenprotest in Québec of in het protest in Griekenland en Spanje. Jongeren moeten zich organiseren en opkomen voor een samenleving die niet wordt gedicteerd door een handvol bankiers en politici die de meerderheid van de bevolking tot miserie en ongelijkheid veroordelen.
Tegen de dictatuur van de markten is verzet en strijd nodig. Wij komen op voor de verdeling van de beschikbare arbeid door een arbeidsduurvermindering zonder loonverlies, voor een verhoging van de publieke middelen voor onderwijs tot minstens 7% van het BBP zodat degelijk en toegankelijk onderwijs mogelijk wordt, voor de nationalisatie van de financiële en andere sleutelsectoren van de economie onder democratische controle van de bevolking.
Ben ook jij er van overtuigd dat jongeren niet noodzakelijk als lammeren naar de slachtbank moeten geleid worden om hun toekomst te offeren op het altaar van de winsten van de 1% rijksten? Wil jij actief ingaan tegen het systeem dat ons onze toekomst ontneemt? Contacteer ons dan om samen in te gaan tegen het kapitalisme en te strijden voor een socialistisch alternatief!