In een column in de krant De Standaard schrijft Tom Naegels vandaag over het hoofddoekenverbod in Antwerpen. Vreemd genoeg vindt hij het daarbij nodig om ook de Actief Linkse Scholieren een veeg uit de pan te geven. Hij noemt ons een “blank anarchomarxistisch splintergroepje” dat zich “geroepen voelde om op eigen houtje actie te voeren.”
Naegels vergist zich in de omschrijving van ALS. We zijn geen “blanke” organisatie, maar een gemengde groep. We zijn niet “anarchomarxistisch” maar baseren ons op het marxisme. En we zijn geen “splintergroepje”, maar een organisatie die deze week in tal van steden onder scholieren campagne voerde.
De schrijver vergist zich ook als hij ons omschrijft als een “vereniging die welgeteld één ochtend actie heeft gevoerd”. Het klopt dat er maar één ochtend media-aandacht voor was, maar ook alle andere ochtenden stonden er ook mensen van ALS aan diverse schoolpoorten in dit land.
Jammer dat Naegels zich geroepen voelde om onder meer naar ALS uit te halen. Met zijn standpunt had hij beter een argumentatie opgebouwd tegen de diverse krachten die pleiten voor een hoofddoekenverbod of tegen de aanhoudende polarisering die nu zelfs zal leiden tot het opzetten van moslimscholen.
Tom Naegels heeft de campagne “baas over eigen hoofd” gesteund en vindt het spijtig dat de tegenstanders van het hoofddoekenverbod amper georganiseerd en vertegenwoordigd worden. Hij schrijft: “Dus is het zaak om, ondanks alle praktische bezwaren, je politieke vertegenwoordiging professioneler te regelen. Kies wie je zaak verdedigt, en laat de rest zichzelf beheersen. Er hangt veel van af.”
Daar heeft hij wel een punt. Eigenlijk schrijft Naegels vanuit een frustratie dat de tegenstanders van het hoofddoekenverbod niet vertegenwoordigd worden. Hoe kunnen we onze politieke vertegenwoordiging “professioneler” regelen als er geen enkele grote politieke formatie is die het voor ons opneemt? Hoe kunnen we kiezen wie onze “zaak” verdedigt, als we er alleen voor staan?
Het gebrek aan een brede solidariteitsbeweging is spijtig maar is voor ALS geen reden om geen consequent standpunt in te nemen en dat te koppelen aan activiteiten en deelname aan acties. Daarbij leggen we nadruk op de noodzaak om de beweging te verbreden en zelf te bouwen aan een meer “professionele” organisatie van het protest. Als dat niet gebeurt, vrezen we dat er gewoon verder een polarisering zal komen. De autoriteiten doen er alles aan om op die weg verder te gaan, nu ook al met een algemeen hoofddoekenverbod in het gemeenschapsonderwijs.
Om daar tegen in te gaan, zou het nuttig zijn als diverse figuren uit de academische en literaire wereld hun argumentatie tegen het hoofddoekenverbod naar voor brengen. In De Standaard werd alvast een goede aanzet gegeven door een groep Gentse academici (zie: http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=OR2ET4H4). Volgens ons is Tom Naegels in staat om een gelijkaardig standpunt vlot geschreven in begrijpelijke taal te formuleren en zou hij daarmee het progressieve verzet tegen het hoofddoekenverbod versterken. De bal ligt in zijn kamp.